Eυλογημένοι όσοι δεν επέτρεψαν στο χρόνο να χαράξει ρυτίδες στην ψυχή.
Καλημέρα και φιλί τρυφερό πάντα.:)

AERIKO μου,
δεν ξέρω και πολλούς!
Γενναιότητα μεγάλη όσο και σπάνια.
Τι να κάνουμε και μεις, ως άνθρωποι θνητοί...
Να υπερβούμε την ίδια τη ζωή, στην σκοτεινή της όψη;
Δύσκολο πολύ.
Κι εμείς, "λίγοι".

Φιλί κι απ΄την εδώ γειτονιά κι ευχή να σε ακολουθεί.

Κοιτάω παππούδες, γιαγιάδες (τους έχω αδυναμία) και βλέπω πάντα το βλέμμα τους. Εκεί κρύβεται η ηλικία, στα μάτια. Τα μάτια παραμένουν ίδια ανεξαρτήτως βιολογικής ηλικίας, και λένε πολύ περισσότερα για τον κάτοχό τους. Έχω δει μάτια σπίθα σε ογδοντάχρονους και μάτια ετοιμοθάνατα σε παιδιά. Στα μάτια...

Δε θα το χαρακτήριζα θέμα "τεχνοκρατισμού" ή μη, αλλά ατομισμού ή μη...

Ioulita,
μιλάς ορθά. Τα πάντα μπορούμε να καμουφλάρουμε, σε λογής-λογής φορεσιές μπορούμε να χωθούμε, μα τα μάτια, μιλάνε καθάρια και λιτά. Ευθέως.
Μαρτρούν τον μέσα χρόνο, τον -σε πολλούς-, αγέραστο.



Καμηλιέρη μου,
ήταν μάλλον άτυχη η χρήση του όρου.
Η τεχνογνωσία έχει συγκεκριμένους μηχανισμούς, γι' αυτό χρησιμοποιήθηκε εδώ• ενδεικτικά.
Αυτό, ίσον το άλλο, αίτιο-αποτέλεσμα, πρόβλημα-λύση κλπ.
Ότι δεν αναλύονται όλα γραμμικά, αυτό λέω.
Κι ότι το συναίσθημα και μη "μετρήσιμα" στοιχεία, μπορούν να καθορίσουν την ύπαρξη και τον τρόπο μας.

(Καλά όλα εκεί στις ερήμους που γυρνάς;)

Παρότι φανατικός υποστηρικτής της μεθοδολογίας "αίτιο-αιτιατό-αποτέλεσμα" και "πρόβλημα-αιτιολόγηση-αντιμετώπιση αιτιών", δε με βρίσκω σε αντιδιαστολή με τον γέροντα :)))

(Καλά μωρέ, λίγο έρημα αλλά ήσυχα...)

Μυρμηγκάκι, σωστά το είπες.Και είναι τυχερός όποιος ευτύχησε να έχει δίπλα του τέτοιους ανθρώπους.Παρακαταθήκη για τα δύσκολα που έρχονται για όλους κάποια στιγμή.Καλημέρα Καπετάνισσα

Καμηλιέρη,
είσαι περίεργο κράμα εσύ!
Ως ανατολίτης έχεις θερμή καρδιά και οπτική κι ως ορθολογιστής πορεύεσαι με τη δοκιμασμένη γνώση!

Μη θαρρείς, στη Δύση τα'χουμε λίγο-πολύ μπουρδουκλώσει...


Carpe diem,
καλό μεσημέρι κι ένα χαμόγελο πλατύ για συντροφιά.
Να δυναμώνει ο ένας τον άλλον, να ζωηρεύουν οι παλμοί να χρωματίζεται αλλιώτικα η ζωή.
Μες σε τόσες χλωμάδες, ν' ανοίγει μια στάλα η καρδιά.
Με τέτοιους, ναι, σπουδαίους ανθρώπους.

*...για νάσαι ακέραιος πρέπει να αποδεχτείς την αναπηρία σου* μεγάλη κουβέντα Καπετάνισσα, σοφή!!
κι όπως λέει ο/η Carpe diem ναι! να δυναμώνει ο ένας τον άλλο..να χρωματίζεται η ζωή!
Καπετάνισσα μην αργείς, διέσχισε το Λυβικό, πέρασε το κανάλι, μην ξεμυαλιστείς στο Πόρτ Σαιντ και γω θα σε περιμένω στα ήσυχα νερά του Dar es Salaam.
Πάντα γελαστή
filos ton Maasai

file ton Maasai,
μη με βάζεις σε διαδικασίες, γιατί εδώ έχεις μπλέξει με θεοκούζουλο άνθρωπο!

Λοιπόν, εκεί στη βασανισμένη, καυτή γη που πατάς ξέρουν καλά οι άνθρωποι να κάνουνε το "λίγο" πολύ και να παίρνουνε δύναμη απ' το τίποτα.
Μαθητεία ζωής σα να λέμε.

Κι εσύ να γελάς θα ευχηθώ.
Κι ο κόσμος γύρω σου.

"Αρχοντάνθρωποι" θεωρώ πως είναι οι ηλικιωμένοι με ευρύ πνεύμα. Αποδεχόμενοι τη φυσιολογική φθορά της ύλης, συνεχίζουν όχι μεμψιμοιρούντες, αλλά αντλώντας δύναμη από τους νεώτερους.
΄Ανετα αυτοί οι ηλικιωμένοι γίνονται το επίκεντρο του ενδιαφέροντος σε παρέες με άτομα νεώτερης ηλικίας, που μόνο θετικά στοιχεία έχουν να εισπράξουν.

Ας είναι έτσι ευλογημένοι οι Μάρτηδες... οι Αύγουστοι... και οι Γενάρηδες όλων μας.

Καλό σου Σ/Κ Αρχόντισσα-Καπετάνισσα,

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Στάθηκα και ξεκουράστηκα . Πάντα του, το σώμα αναπαύεται στην ορθάνοιχτη αγκαλιά του πνεύματος.
Και συ την διαθέτεις πλούσια αυτήν την πνευματική αγκαλιά εδώ στην σελίδα σου.
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω συναντήσει ανθρώπους σαν τον κύριο Σίμο "σου" και μάλιστα γένους θηλυκού. Αυτή η λάμψη στα μάτια, αυτός ο λόγος ο γλαφυρός, ο ερωτισμός χέρι-χέρι με την σοφία και την γνώση σε προκαλούν ν' αγγίξεις τις ρυτίδες τους να μείνει κάτι στα ακροδάχτυλα σου ,συνταγή για το ελιξίριο της νεότητας του νου και της ψυχής που δεν γερνά .
Εκτός όμως από το πολύ ενδιαφέρον θέμα είναι και η δική σου μαστόρικη γραφή που σε βάζει σ’ όλη αυτή την υπερβατική διαδικασία του νου που ξετρελαίνεται μαζί σου και διερωτάται να μην τον ακούσει κανείς « Γιατί όχι και Σύ, και γώ και Κείνος ; αρκεί να είμαστε καλά.
Στο εύχομαι από καρδιάς
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr

Στάθηκα και ξεκουράστηκα . Πάντα του, το σώμα αναπαύεται στην ορθάνοιχτη αγκαλιά του πνεύματος.
Και συ την διαθέτεις πλούσια αυτήν την πνευματική αγκαλιά εδώ στην σελίδα σου.
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω συναντήσει ανθρώπους σαν τον κύριο Σίμο "σου" και μάλιστα γένους θηλυκού. Αυτή η λάμψη στα μάτια, αυτός ο λόγος ο γλαφυρός, ο ερωτισμός χέρι-χέρι με την σοφία και την γνώση σε προκαλούν ν' αγγίξεις τις ρυτίδες τους να μείνει κάτι στα ακροδάχτυλα σου ,συνταγή για το ελιξίριο της νεότητας του νου και της ψυχής που δεν γερνά .
Εκτός όμως από το πολύ ενδιαφέρον θέμα είναι και η δική σου μαστόρικη γραφή που σε βάζει σ’ όλη αυτή την υπερβατική διαδικασία του νου που ξετρελαίνεται μαζί σου και διερωτάται να μην τον ακούσει κανείς « Γιατί όχι και Σύ, και γώ και Κείνος ; αρκεί να είμαστε καλά.
Στο εύχομαι από καρδιάς
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr

Σκέφτεσαι πόσο τυχερή είσαι που χεις γνωρίσει ένα πλάτανο να σου δείχνει πως είναι ο ίσκιος κι η δροσιά ε;

Βρε Καπετάνισσα

τί υπέροχουν Ανέμους αισιοδοξίας φυσάς;

ανοιξιάτικους!!!

καλημέρα ηλιόλουστη

Μπλεχτήκαμε στις συναρτήσεις της ζωής. Ξεχαστήκαμε στα ολοκληρώματα της μικροαστικής καθημερινότητάς μας. Κυνηγώντας το πηλίκο που κρύβεται στο εγώ. Στο τέλος ξεχάσαμε το άθροισμα του μαζί.
Της χαράς, του έρωτα, της μυρωδιάς ακόμα της άνοιξης,του ονείρου.

Υπέροχοι άνθρωποι δίπλα μας Καπετάνισσα. Καλή εποχή.Αναγεννημένη.
Παρά την κρίση και την μουντάδα. Το όνειρο να θρέφουμε.

Φιλιά

Και σιγά μην μπορείς να του φέρεις αντίρρηση :) Τους ακούς και ξέρεις ότι έχουν δίκιο και υπόσχεσαι την επόμενη φορά που θα σε πιάσουν τα μαύρα τη δική τους φωνή να ακούς και όχι την αρρωστημένη, την αγχωμένη τη δικιά σου, έλα όμως που είναι τόσο δύσκολο να κρατήσεις την υπόσχεση όταν έρχεται η επόμενη φορά. Όμως το υπόσχομαι :)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,
γλυκορέουσες, σα μελωδίες οι στιγμές αυτών των ανθρώπων, των ξεχωριστών.
Και, πολύ φοβάμαι πως οι μοναξιές της εποχής κι οι αρνήσεις των νεότερων δεν αφήνουν χώρο πολύ.
Για ν' ακουστεί βαθιά, ως τη ρίζα, ο λόγος και ο τρόπος τους.
Ο καθαρός και πλέον, τόσο ακριβός...

Φιλώ σε.


λυγερή,
χαίρομαι που σ' ανταμώνω στο μπαλκονάκι μου.
:)
Ελπίζω να έχουν βρει ανοιχτό δρόμο τα αγωνιστικά σας βήματα. Κάτι να χαράζει βρε αδερφέ...

Σ' ευχαριστώ που με ντύνεις στα χρωματιστά με τα λόγια σου.
Έχω αγκαλιές να σου δώσω κι εγώ, μπόλικες...
Και κόκκινο της καρδιάς για τις μέρες τις θυμωμένες.
Μια πιτσιλιά εδώ, μια πινελιά εκεί και η άλλη πλευρά του λόφου εδώ, στα πόδια μας μπροστά!
Οξυγόνο εντός. Σε σκέψη, ματιά, καρδιά.

Καθαρίζει ο ορίζοντας με χρώματα.
Είναι σίγουρο.

meril, αγαπημένη μου!
Είμαι. Και που διαβάζω τα λόγια σου τυχερή είμαι.
Και που γίνεται ακόμα ν' απλώνουν χέρια οι άνθρωποι από μακριά.
Ανορθόδοξα, μέσα από οθόνες, ναι, μα όχι στα ψεύτικα.

Με κάτι τέτοια, μωρέ υπάρχουνε ακόμα τα ωραία• λέω.
Βάστα ψυχή.
Και προχωρώ.
Και πότε-πότε ξαποσταίνω κάτω από πλάτανους ανοιχτούς.


Μαύρε Γάτε,
ομορφάντρα μου, εσύ!
:)
Ευχαριστώ σε• σου πέμπω ρόδα ολάνθιστα.

Που λες, λέω ν' αφήνουμε τις όμορφες μιλιές να πλέουν στ' ανοιχτά της ζωής μας.
Πανάκι λευκό.
Για ωραία ταξίδια...

the muppet show girls,
κοριτσάκι με τα άνθη στα μαλλιά!
Αγάπη, αγάπη, αγάπη.
Πολλαπλασιασμένη.

Μπορούμε να πετάξουμε, λες, ε;
Εμείς τα'χουμε τα φτερά, εμείς.
Πες τα μπόρεση, πες τα εφαλτήριο για παραπέρα.
Να τα ξεκολλήσουμε απ' τους ώμους, να ξεριζώσουμε τη βολή μας και ν' αγκαλιάσουμε τον Άνθρωπο.
"Όσοι", τέλος πάντων. Και "όπως"...



Aντώνη μου,
οι υποσχέσεις είναι να (μην) τηρούνται...
:)
Όχι μωρέ, εντάξει. Δροσίζονται τα χείλη με λόγια που ακούγονται χαδιάρικα.
Και σκαρφαλώνει παραπάνω η καρδιά.
Τα μπορούμε και τα δύσκολα.
Είμαστε ζόρικα παιδιά εμείς!
:)

Είμαστε ζόρικα παιδιά. Αντέξαμε στα δύσκολα και συνεχίζουμε να αρμενίζουμε σε πελάγη αισιοδοξίας σε πείσμα των καιρών.Είναι τυχεροί όσοι στο δρόμο τους συναντούν ανθρώπους σαν τον κύριο Σίμο σου. Η στάση και η φιλοσοφία ζωής αυτών των ανθρώπων είναι βάλσαμο στην ψυχή μας.
Να είσαι καλά καπετάνισσα που μας ταξιδεύεις με ανοιξιάτικα αισιόδοξα πλεούμενα και μας προσφέρεις ρόδα ολάνθιστα.
Τις πιο γλυκές μου καλημέρες από το Ιόνιο.

marianeo...
Συμφωνείς μικρή μου;
"Ζόρικα παιδιά" που λες! Έτσι, να ξέρουμε που πάει η αναζήτηση/κατάκτηση ταυτότητας.
Όχι, δε λέω, κάτω δεν το βάζουμε με τίποτα.
Δάσκαλος μέγας ο άνθρωπος ο ανοιχτόμυαλος (βλέπε κ.Σίμος).
Δασκάλα πρωταρχική κι η ψυχή.
Είτε τρέμει, είτε σταθεροπατά, έχει κατεύθυνση ντρέτη.
Τόσος κόπος, βρίσκει να βλαστήσει.

Ευχαριστώ σε για τα ζαχαρωμένα λόγια! Φιλί θαλασσί!