Έρχονται οι εποχές και ξανάρχονται. Αλλάζουν. Και χαρά σε όλους που τις ζουν και τις χαίρονται. Είτε με φώτα ομίχλης είτε με γυαλιά ηλίου. Το θέμα είναι να τις ζεις. Να τις ζεις και να τις χαίρεσαι. Είτε με φώτα ομίχης είτε με γυαλιά ηλίου.
Καλημέρα.

Αυτά δεν είναι φώτα ομίχλης είναι φώτα πορείας μέσα στις εποχές και τις φώτισαν όπως πρέπει.

el-bard,
δε θα πω άλλα. Τα ίδια θα ψελλίσω.
Κάπως το'λεγε και ο Χικμέτ, για τις εποχές που περνούν απ' τα χωράφια• έτσι και στη ψυχή.
Από την άλλη, μαζί με τη Μεσόγειο και τη ζέστα της θα συλλογιστώ τη Νορβηγία με τους πάγους και το εξάμηνο της νυχτιάς.

Αυτό 'που θωρεί ο καθείς, ξέρει.


Αντώνη,
αυτός που κάνει τα κουμάντα με τα φώτα, θα ξέρει, αμ δε θα ξέρει;
Και το μάτι, με τον καιρό συνηθίζει. Καλώς ή κακώς.
(Αν ήτανε κοντά του κι η καρδιά, κάτι θα γινόταν...)

Kanenas de ta leei kalytera apo sena matia mou.
Ama h psyxh exei fws, eite giati sygxwrese, eite giati de metanoiwnwei, eite giati agapa, tote vlepei omorfous kai fwteinous tous vroxerous grizous xeimwnes, alla ama einai gemath dakrya vlepei asxhmo kai skoteino to kalokairiatiko ble ths Mesogeiou.

M.

Γι αυτό μ΄ αρέσει να περνάω από εδώ Καπετάνισσα.
Γιατί σε διαβάζω και γεμίζει η οθόνη μου εικόνες! :)

!!!
Tα συναισθήματα κάνουν ζωντανή τη ζωή μας, γιάυτό όταν σε διαβάζω, αγαπητή ανεμοδαρμένη και απ' τα κύματα βγαλμένη καπετάνισσα,...νιώθω αυτή την ώθηση ζωής, σα να με σπρώχνει η ψυχή σου που διαρκώς πάλλεται.
Σε φιλώ.

Όταν αλλάζουν οι εποχές είναι και λίγο αναμενόμενο να αλλάζουν και οι διαθέσεις μας. Όταν όμως αλλάζουν οι διαθέσεις μας στη διάρκεια μιας εποχής, μιας μέρας, τι εποχές , άραγες, εναλλάσσονται στην ψυχή μας;

ομορφο.

Να το παλι, το ιδιο ... παλιο,ζεστο και αισθησιακο, μακο. Μεσα στο καταχειμωνο... δυο λεξεις.
καλη σου νυχτα

τα είπε καλύτερα και πρώτος ο Λεφτέρης :)
βάλε και λίγο άνοιξη στην ψυχούλα σου, έστω και με το ζόρι, καπετάνισσα, να αλαφρύνουμε όλοι σαν γύρη στον άνεμο

M,
σ' ευχαριστώ για τη γλύκα των λόγων σου.
Η ζωή είναι εδώ και μας δασκαλεύει όλους...
Σαφώς και τα τοπία της ψυχής ξανοίγονται στο φως• κι αυτά είναι που μπορούν να το λαμπρύνουν κι άλλο, να το κάνουν αγκάλη θερμή και μέγα εφαλτήριο.


stalagmatia!
Ζαχαρωμένο παιδί εσύ! Εικόνες και μουσικές εντός μας: εκεί να τις έχουμε περίσσιες...

Φιλί της βροχής


aisthisis...
Φιλιά σαν άστρα της γιορτής και σε σένα.
Συναίσθημα είναι η ζωή μωρέ, αμ τι είναι; Πίνακας λογιστικός με συστοιχίσεις, ισολογισμούς και τα λοιπά για τα χρόνια που περνάνε;
Δείξε μου τον ευτυχισμένο που κρατιέται από ζυγαριές κι αριθμούς...
Τίποτα πιο σπουδαίο απ' τη ψυχή τ' ανθρώπου.
Κι όσο μπορούμε αγαπημένη μου, να νιώθουμε. Και να το λέμε.

ανδρουλάκη αλέξανδρε,
καλώς ήλθες στις γειτονιές των ονειροπόλων.
Κεράσματα μπόλικα και ασημοστολισμένα-λόγω των ημερών.
Που λες, πολλά τα ντύματα της ψυχής τ'ανθρώπου κι όχι πάντα κατά τα κέφια τ' ουρανού.
Χιονοστιβάδες σε χρυσαφιές αμμουδιές και τσιτσιδώματα σε βουνοκορφές κρυσταλλιασμένες.
Απ' όλα. Στη διάρκεια μιας μέρας, ναι. Και δεν είναι θέμα αστάθειας ή κυκλοθυμικής ροής.
Είν' η ζωή που, το πιο ωραίο -και τ΄άσχημό της- μας το΄χει φυλαγμένο.
Έτσι, αναπάντεχα. Έτσι κι αλλιώς, ωραία.



δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα,
καλωσορίσματα και σε σένα με το πρωτότυπο, μακρόσυρτο όνομα.
Όλο ωραίους κόσμους ανοίγει η φαντασία του ανθρώπου! Κι αυτό, είναι θέμα, πως δεν είναι.
Και μάλιστα φωτεινό. Ευχαριστώ σε, ναι;



Viz!
Και που να μας δεις να ορθώνουμε κορμοστασιά κόντρα στους αέρηδες.
Με το στέρνο χυμμένο στο σφύριγμά τους, έτσι... Σε πείσμα των καιρών που γυρεύουνε καβούκια να ζαρώσουν το κορμί.

απολυμένε από την ΓΣΕΕ Δημοσιογράφε,
καλώς ήλθες, έστω κι αν σε φέρανε δυσάρεστα σ' αυτή τη στράτα.
Θα φροντίσω να ενημερωθώ για τα όσα λες.
Σημαντική η προσπάθεια του μπλογκ και μπράβο.
Τα δικαιώματα των εργαζομένων βάλλονται πανταχόθεν, ούτε λόγος.

Να ευχηθώ τα καλύτερα.


Σταυρούλα μου,
παιδί του ήλιου και συ, πως να μη με ζεστάνεις με την κουβέντα σου...
Ρίχνω μωρέ. Καρπούς από ρόδια και πρασινάδες απ' τα γκυ να γλυκαθεί η ματιά.
Κι η καρδιά, στον ίδιο δρόμο είναι.
Λέω να την ακούμε, όπως κι αν μας μιλά. Ακόμα κι αν κουκουλώνεται και τρέμει.

Φιλώ σε

Α ρε φιλενάδα....

Μια ζωή και εσυ στην αναζήτηση της σωστης θερμοκρασίας και της ορθής οπτικής...

...κι ας ξέρουμε πως οι πυξίδες μας κολλήσανε εδω και χρόνια σε Ανοιξιάτικα Χρώματα και Φθινοπωρινά Τοπία....

...και ας το νοιώθουμε πως αυτές οι εποχές πια τελειώσανε....

Φιλιά...

Πολύ ωραίο το σάιτ σου.
Καλημέρα.
Οι λέξεις έχουν πάντα σημασία.

α, και το ρόδι σου είναι καταπληκτικό, καλύτερο και από τα δικά μου "ζωντανά" στο σπίτι :)

Ωραίο... Δυνατό... Με χαρακτήρα...

Το σημειώνω

Κι επανέρχομαι

Καλησπέρα από Κύπρο

καμια φορα σαστιζουν οι εποχες
κι αλλαζουν μονο για να ταιριαζουν
με τα χρωματα που φωτισαν τα ματια σου

Βλάχε μου...
Κατέχω το πως τελειώσανε πολλά.
Τ΄άγγιγμα εκείνης της καθάριας δροσιάς που κάθεται στα φύλλα το ξημέρωμα και της βαθιάς, ατάραχτης σιωπής που'χει τις νύχτες το φεγγάρι συνοδεία.
Πάνε. Και το 'μολογώ ψύχραιμα, χωρίς μελό διαπιστώσεις.
Μου΄χει μείνει να στέκομαι θλιμμένη μπρος στον τρόπο που βλέπουν οι άνθρωποι τα πράγματα.
Στο πως τα βιώνουν.
Και σ΄αυτό όμως, παίρνω τη μοναξιά μου αγκαλιά.
Ούτως ή άλλως, εδώ είναι.


Πηγή,
ωραίο πράγμα οι ανθοβολιές μες στις γκριζάδες• ευχαριστώ.
Ναι, σημαίνουν οι λέξεις.
Και θέλουνε και τόπο ανοιχτό, ευρυχωρία να σταθούν και να μιλήσουν.
Ν΄ακουστούν, να φτάσουν εντός.


Σταυρούλα μου,
σπόρια, καρποί καρδιάς για σένα το πλάσμα το καλότυχο και καλόγνωμο!

ΩΣΗΕ!
Ώρα καλή γείτονα.
Ευχαριστώ σε και σου στέλνω μιλητούς χαιρετισμούς με τα δελφίνια του νότου.



northaura,
καλέ μου...
Ντύνονται και γδύνονται κατά τα κέφια τους-θα πω.
Ή, κατά τους ορισμούς των ουρανών κι όσων τον κατοικούνε.
Τώρα, αν κόσμοι και τοπία χίλια δυό, καθρεφτίζονται σε μάτια ανθρώπινα, έχει καλώς.

Κρατώ το φως το χρωματιστώ από τα λόγια σου, να στολίσω το κοίταγμά μου!

Ανταποδίδω με την κραυγή του Φαλκονιού της Ελεονώρας

να μαι κ εγώ...!!!

καλώς σε βρίσκω καπετάνισσα!!!


είδα όλους τους αγαπημένους μου Ποιητές δίπλα...


γλυκιά καλησπέρα

_Κυβέλη_

όπως πάντοτε υπέροχη, καλή μου καπετάνισσα...


[μπορεί καμιά φορά η τροχιά μου να είναι αλλόκοτη, αλλά δε σε ξεχνώ :-)]

ΩΣΗΕ,
πλούσια τα ελέη σου. Όλα φτασμένα.


Κυβέλη,
καλώς ήλθες κορίτσι λυγερό με το ολόφωτο όνομα το σπουδαίο!
Χαρές να'χεις!
Και λόγια ζάχαρη στ' αυτιά και στα χείλη!


Stardustia...
Φιλί γιορτινό να σ' ακολουθεί.
Γιατί, η δική μου στράτα τι θαρρείς πως είναι;
Πάει, έρχεται, στριφογυρνά, αλλά... ναι! Οι καλοί εδώ: στη καρδιά μέσα...