Τετάρτη, Ιουλίου 11, 2007
Η χαρά είναι μόνον αιτία!

Καλοκαιριάτικα, εντοπίζει τόπους και τρόπους κι ανθρώπους να παγιδεύεται η ματιά. Αγκιστρώνεται κατά κει που μυρίζει χαρτί και πάνω του χορεύουν καλοστημένες ιστορίες.
Ωραία να βράζει ο τόπος, μα στη γειτονιά που θωρείς και νιώθεις, να πνέουν άνεμοι λόγου, συλλαβίσματα από συναισθήματα που κρυφογελούν και ψευτοδειλιάζουν, από επιθυμίες που κοχλάζουν.

Σωρείτες, το βιβλίο της Κλαίρης Μιτσοτάκη που μου γνέφει ταξιδιάρικα, σαν τον τίτλο του.
Όπως αυτά τα σύννεφα δηλαδή -οι σωρείτες-, που ολοένα αλλάζουνε μορφή και πορεύονται σχηματίζοντας σωρούς, συμπόρευση ρέουσα, σε κίνηση συνεχώς· μαζί, για όσο υπάρχουμε...
Εξαιρετικό βιβλίο, σμίγει ωραία υλικά και λογισμό και όνειρο και μύθο και μέθη. Υμνωδεί τη ζωή και τις σκιαγραφήσεις της κι έχει ματιά οξυμένη, διεισδυτική, κοινωνική ματιά, πέρα απ' τ΄αυτονόητα.
Ηχεί σε κάθε ξεφύλλισμα ο διάλογος της λογικής με το συναίσθημα, σύζευξη που διεξέρχεται τα αδιέξοδά της και απλά, στέκεται. Δίχως προσπάθεια -ντε και καλά- να ισορροπήσει.

Αγάπησα τα λόγια που ευαγγελίζονται τη χαρά στην πεζότητα της καθημερινότητας.
Ναι, τούτα δω τα λόγια που ξορκίζουν με συναίσθημα απολλώνιο και διονυσιακό μαζί, την εσωτερική μας φτώχεια:

Η χαρά είναι η συνάντηση της επαγγελίας με το απροσδόκητο.
Είναι ο γλιτωμός από την αρπαγή της μοίρας.
Είναι η ευεργεσία του πεπρωμένου.
Είναι αυτό που είναι και το αντίθετό του μαζί.
Είναι το θάρρος της αναμονής. Είναι η αποζημίωση της τόλμης.
Είναι ο επαναπατρισμός σε μια γη που δεν ξανάδες.

Η χαρά είναι κατάπληξη.
Να κοιτάς και να βλέπεις με τα σημερινά σου μάτια.
Η χαρά είναι κάτι σαν ξαφνική μεταμέλεια.
Όταν μετανοεί η διάθεσή σου.

Η χαρά δεν χρειάζεται προηγούμενο.
Δεν έχει ανάγκη από κίνητρο.
Η χαρά είναι αυτό που συμβαίνει επειδή συνέβηκε.
Η χαρά είναι αναιτιολόγητη.
Η χαρά είναι ένα ψέμα που συμβαίνει και σε κάνει αλλιώτικο.

Η χαρά είναι η ακύρωση της ματαιότητας.
Η χαρά είναι να παίρνεις καλά αποτελέσματα
από εξετάσεις που δεν έδωσες.



(Η φωτογραφία από το άλμπουμ του "foureyes" στο www.deviantart.com)
 
Σάλπαρε η Καπετάνισσα ώρα 01:05 | Πανάκι ξεδιπλωμένο |


28 Ανάσες:


  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουλίου 11, 2007 3:37:00 π.μ., Blogger Sigmataf

    Καλησπέρα ρε ταξιδιώτισσα...








    Καιρό είχα να βγω στα ανοιχτά σου




    Και πίστεψέ με...



    Είναι τέλεια.

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουλίου 11, 2007 10:53:00 π.μ., Blogger just me

    Η χαρά είναι κάτι σαν ξαφνική μεταμέλεια.
    Όταν μετανοεί η διάθεσή σου.


    Το διάβασα και η διάθεσή μου, αυτών των ημερών, μού ζήτησε ταπεινά συγγνώμη.

    Καλημέρες, χαρούμενες!

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουλίου 11, 2007 1:19:00 μ.μ., Blogger ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ

    "Η χαρά είναι ένα ψέμα που συμβαίνει και σε κάνει αλλιώτικο"
    Δε μου "κάθεται" Αρχόντισσα-Καπετάνισσα ως ψέμα.
    ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ!
    Μήτε είναι πως κρατάει λίγο...
    Εμείς το νομίζουμε έτσι, γιατί την αποζητούμε διαρκώς.
    Πέρα από την απρόσμενη, απροειδοποίητη χαρά, είναι ένα σωρό άλλες που πρέπει να τις προσπαθούμεμ να τις παλεύουμε.
    Να, χαρά για μένα είναι να στρογγυλοκάθομαι στην καρέκλα σου...
    Μα αν δεν κινήσω να 'ρθω, πώς θα τη λάβω τη ΧΑΡΑ;

    Γλαρένιες αγκαλιές

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουλίου 11, 2007 1:30:00 μ.μ., Blogger nakupenda

    "Η χαρά είναι ένα ψέμα που συμβαίνει και σε κάνει αλλιώτικο."

    κι εμένα εκεί στάθηκε λίγο η ματιά μου...
    μα γιατί;

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουλίου 11, 2007 2:07:00 μ.μ., Blogger Fatale

    Η πραγματική χαρά καπετάνισσα σίγουρα δεν ξέρει από ψέμματα...αλλιώς δεν είναι χαρά είναι υποκρισία...όταν υποκρίνεσαι τον χαρούμενο ..ε ναι είσαι αλλιώτικος..

    χαρά για μένα είναι..
    η φρεσκάδα του πρωινού,
    το άρωμα του βρεγμένου χώματος,
    ο ήχος της φλογέρας,
    τ'άσπρα σύννεφα στον γαλάζιο ουρανό,
    το τρυφερό χάδι,
    το γέλιο του μωρού,
    το βύθισμα του ήλιου
    χαρά είναι ότι είναι φυσικό,αμόλυντο και υπαρκτό..ότι εμπεριέχει ομορφιά...

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουλίου 11, 2007 2:12:00 μ.μ., Blogger Σπύρος Σεραφείμ

    χαρά είναι η αποζημίωση της τόλμης. Ακριβώς αυτό.
    καλημέρες!

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουλίου 11, 2007 7:16:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Sigmataf,
    γλυκόπαιδο! Ραντίσματα στον άνεμο να φέρει εκεί, στο μπετόν και στην άσφαλτο, αρμύρα.
    Είδες πως καλοπερνάμε στο κατάστρωμα;
    Ν' αποχωρίζεσαι συχνότερα τη στεριά!
    :)


    just me, ναι!
    Και... μεγαλόθυμη τώρα εσύ, έδωκες την άφεση να πάει στο καλό!
    Έτσι μπράβο, να'χουμε να μετράμε και ευθυμίες μεταξύ μας, να μακροημερεύουν οι ανεμελιές και τα ξεχάσματα του νου!



    ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ.
    Και να διαφωνήσει τώρα, ποιός μαζί σου, γλαροπούλι μου;
    Λογοτεχνική αδεία πες, άλλο μονοπάτι θέλει να δείξει η συγγραφέας. Σαν ψέμα, σαν όνειρο, σαν στιγμή αναλαμπής δυνατής λογαριάζουμε τα πραγματικά ωραία. Κείνα που σχεδόν ο... κακοσυνηθισμένος μας εαυτός αρνείται να πιστέψει!
    Πως λέμε "σαν ψέμα μοιάζει;" Δηλ., τόσο καλό που φαντάζει μη ρεαλιστικό!
    Έτσι κι η χαρά.
    Έξω απ' τη στυφή, μουντή πραγματικότητα.

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουλίου 11, 2007 7:25:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    nakupenda!
    Γιατί, με την πρώτη ανάγνωση, η λέξη ψέμα μοιάζει να ακυρώνει κάθε ελπίδα για υλοποίηση! Λες κι η χαρά δεν πρόκειται ποτέ να'ναι αληθινή! Γι αυτό θαρρώ, σταμάτησες εκεί.
    Αλλά με τούτο το τέχνασμα, η συγγραφέας δείχνει τη δύναμη που'χει η καταγραφή μιας χαράς μέσα μας.
    Και στη ζωή σου κορίτσι γελαστό, μόνο χαρές!


    Fatale,
    όλα τούτα τα γενναιόδωρα που γράφεις τα λογαριάζω και γω για χαρές σπουδαίες, υλικό ν' απλώνονται χαμόγελα, προίκα να χορεύει μερόνυχτα η ψυχή!
    Τόλμησα παραπάνω μια ερμηνεία για τη χρήση της λέξης "ψέμα", η οποία σαφώς και δεν χρησιμοποιείται εδώ με τη σημασιολογική διάσταση της υποκρισίας.
    Τα καθάρια και αυθεντικά, ναι: αυτά είναι χαρές γνήσιες!


    Σπύρο μου,
    κι έχουμε τόλμη μπόλικη, ε;
    Εμένα πάλι με κράτησε με χαμόγελο φωτεινό η τελευταία κουβέντα για τα καλά αποτελέσματα των εξετάσεων που δεν δόθηκαν!
    Ωραίο, ε;
    Αναπάντεχη ευλογία!

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουλίου 12, 2007 9:37:00 π.μ., Blogger fevis

    Χαρά είναι να διαβάζω τα κείμενα σου... Πάντα...

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουλίου 12, 2007 10:40:00 π.μ., Blogger Βασιλική Παπαδημητρίου

    φωτογραφια και κειμενο...
    ονειρεμενα...

    καλημερα σου...

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουλίου 12, 2007 3:49:00 μ.μ., Blogger Sissi Soko

    H xara einai na se katalavoyn xwris na ta peis ola.

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουλίου 12, 2007 10:08:00 μ.μ., Blogger γιάννης φιλιππίδης

    Αυτές οι τυπωμένες σελίδες
    του χαρτιού…
    Και πάνω τους χορεύουν τα πρόσωπα
    Που δεν υπήρξαν ποτέ – αλλά μας κάνουν συντροφιά.
    Γιατί ένας συγγραφέας τα δημιούργησε.
    Τ’ ανθρώπινα αισθήματα
    σα μπαλαρίνες από παιδικά παραμύθια που ωστόσο συχνά φλέγονται.
    Οι εγωισμοί, τα θέλω, τα δράματα, οι αμφιταλαντεύσεις, οι λύπες,
    -κι ευτυχώς συχνά- οι χαρές.
    Με ιντριγκάρεις να βρω
    και να διαβάσω αυτό το βιβλίο,
    μόλις ευκαιρήσω ν’ αποδράσω
    από τους δικούς μου μύθους.

    Αλλά σ’ εμπιστεύομαι
    δεδομένα σαν παλιά φίλη
    μ’ έγκυρη άποψη
    και λαμπερό λόγο καπετάνισσα…

    Καλή σου νύχτα ό,τι κι αν κάνεις
    ο γιάννης

     
  • Χρόνος: Παρασκευή, Ιουλίου 13, 2007 12:45:00 π.μ., Blogger Niemandsrose

    Κι αφού τα σύννεφα δε σου κρύβουν τη χαρά, Καπετάνισσα, έλα που θέλει ένα να σου πεί την ιστορία του πάλι...
    http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=53125

     
  • Χρόνος: Παρασκευή, Ιουλίου 13, 2007 8:57:00 π.μ., Blogger Nefestoras

    Αγαπητή Καπετάνισσα καλημέρα.
    Θέλω να σε ευχαριστήσω για το ζεστό καλωσόρισμα που μου έκανες. Άργησα, δεν ξέχασα.
    Σε διάβασα προσεχτικά. Ξεχειλίζεις από ευαισθησία και κοσμείς με εξαιρετικά ποιητικά δείγματα την προμετωπίδα της σελίδας σου. Εκτός από καλό καλοκαίρι, σου εύχομαι μια παρουσία διακριτική και ακραύγαστη στον χώρο των bloggers, γιατί ο τόπος καταρρέει ραγδαία και έχει ανάγκη τον καθένα που προσπαθεί.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Ιουλίου 14, 2007 12:51:00 π.μ., Blogger Socrates Xenos

    Καθαρό νερό και καβαλικεύεις
    την πέτρα
    υγρή υγρή παντοτινότητα
    Ωραία που υπάρχεις!

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Ιουλίου 14, 2007 9:16:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    χαρα ειναι ενα γλυκοψιθυρισμενο "καλημερα"

    Την καλησπερα μου
    Viz

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Ιουλίου 14, 2007 9:49:00 μ.μ., Blogger Suspect

    Το μόνο πράγμα που ζητάω από τη ζωή, είναι να μου δώσει μια ευκαιρία να
    αποδείξω ότι τα πολλά λεφτά δεν θα με κάνουν ευτυχισμένο.

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιουλίου 16, 2007 12:15:00 π.μ., Blogger Σπύρος Σεραφείμ

    η χαρά είναι αυτό που περιμένουμε ότι θα έρθει ακάλεστο και απροσδόκητα.

    τα σέβη μου, καπετάνισσα

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιουλίου 16, 2007 9:31:00 π.μ., Blogger stefanos

    από ταξίδι γύρισα και σε βρήκα ταξιδεμένη πάλι

    καλή βδομάδα

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιουλίου 16, 2007 4:13:00 μ.μ., Blogger AVRA

    χαρα ειναι οταν νιωθουμε να μας πλυμμυριζουν αισθηματα ευφοριας που δεν μπορουν ομως να εκφραστουν με λεξεις...

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιουλίου 16, 2007 8:09:00 μ.μ., Blogger George

    Η χαρά είναι να έρχομαι απο διακοπές σε καταγάλανες θάλασσες και να συναντώ όμορφες ταξιδιάρικες ψυχές να μιλάνε για χαρές. Το μόνο που μένει σε μένα είναι να πιάσω και ένα τραγούδι να στήσουμε κανένα γλέντι, έτσι για την χαρά!!!
    Η χαρά είναι το κρυφογελάκι που ζωγραφίζεται στα χείλη όταν η σκέψη γυρνάει στα μονοπάτια του νού που είναι γεμάτα με ευωδιαστές τριανταφυλλιές, μυρτιές, και έχει σαν θεατές όλους εμάς τους αναγνώστες των όμορφων άγνωστων στιγμών.

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Ιουλίου 17, 2007 12:54:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Περιμένοντας τη διάθεσή μου να μετανοήσει, σε καλημερίζω και σου ανακοινώνω επισήμως πως μου έλειψες.

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουλίου 18, 2007 1:27:00 μ.μ., Blogger Ελπίδα

    Κι έψαχνα για χαρά Μαρία μου!
    Χάρηκα που την βρήκα εδώ!
    "Η χαρά είναι να παίρνεις καλά αποτελέσματα
    από εξετάσεις που δεν έδωσες."
    Καλό!
    Να είσαι πάντα χαρούμενη Μαρία μου!
    Φιλάκια!

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουλίου 19, 2007 11:32:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    fevis,
    είσαι παιδί των ανέμων εσύ, με κυκλαδίτικη αντάρα να ρέει εντός. Ξέρεις, πάει να πει. Πως χαρά πολλών λογιών, κερνάνε τα νησιά.
    Την έχεις.
    Κι αν ο δικός μου ο λόγος βάζει ένα παραπάνω χεράκι, έτσι, να σμίγουν οι χαρές να πολλαπλασιάζονται!


    Βασιλική,
    νερά ταξιδεμένα στα όνειρά σου, μα και στον ξύπνιο σου, θα ευχηθώ!
    Ψυχή καλοκαιριού, εσύ!


    Silvia Okaliova,
    όλα καλά κορίτσι μακρινό;
    Ναι, αυτό που λες είναι πράγματι σπουδαίο. Σύμπλευση άρμονική απαιτεί. Να συνομιλούν οι καρδιές με τρόπο μαγικό και ν' αναγνωρίζονται μεμιάς τα συναισθήματα. Χαρά, κιόλας!

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουλίου 19, 2007 11:44:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Γιάννη,
    τι φωτεινό πλάσμα που είσαι συ!
    Να διαβάσεις το βιβλίο, ναι. Να μυρίσεις χαρτί τυπωμένο, να γλιστρήσεις σε εικόνες ξανά. Το κατέχεις το..."άθλημα"!
    Με τιμάς που με λογαριάζεις φίλη παλιά.
    Σπουδαία κουβέντα.
    Κατάκτηση που συχνά, σημαίνει έργο ζωής.
    Χρόνια και χρόνια παλεύουμε για ένα λόγο που θα μοιραστεί τις πίκρες μας και θα πληθύνει τις χαρές μας...


    NIEMANDSROSE!
    Πένες που... γαργαλάνε τα δάχτυλα βλέπω! Άλλοτε δική σου η γραφή, άλλοτε συνταιριασμένα λόγια σημαντικών Ποιητών! Τι όμορφα να εκφράζονται οι άνθρωποι, έτσι κι αλλιώς! Και να βγαίνουν συναισθήματα στον αφρό!
    Πολύ σ' ευχαριστώ.


    Νefestora,
    θα κρατήσω τη δύναμη απ' τα λόγια σου και το διάφανο συναίσθημα, αυτό που μ' έκανε να γλυκοχαμογελάσω. Τιμές μπόλικες παίρνω από σένα, μα μένα μου αρκεί να ξέρω πως ακόμα, μπορούμε ν' αγαπιόμαστε έτσι σκέτα, γυμνά, δίχως προϋποθέσεις. Ακόμα και μέσα από μηχανήματα.
    Για όλα σ' ευχαριστώ.
    Χάδια θαλασσινά να συναντάς.

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουλίου 19, 2007 11:53:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Σωκράτη,
    αμ τι να πω τώρα εγώ για σένα που υπάρχεις! Και μου γίνεται ανάγκη καθημερινή η ποίησή σου και τροφή ζωής ο τρόπος σου.
    Μόνο χαρές ν' ανθίζουνε εντός σου! Γίνεται;
    Να γίνει.


    Viz...
    Και καλημέρες και καλησπέρες και άνοιγμα στο φως, στις αγκαλιές, στους δρόμους, στους ανθρώπους.
    Ζωή να το πω, ε; Να το πω και να το νιώσω!


    Suspect!
    Εσύ υποψιάζομαι τώρα πως παιχνιδίζεις με το χιούμορ -επιτυχημένο, όντως- μα εγώ, αυτό θα σου ευχηθώ χαρές και ευτυχίες και πλούτη άφθονα εντός και εκτός!

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουλίου 19, 2007 11:59:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Σπύρο μου,
    αναπάντεχο, ναι. Αχτίδα που λαμποκοπά μες στα σκοτάδια.
    Και να λες: "μωρέ θα'ρθει ποτέ ο ηλιος να με κάψει";


    Στέφανε,
    ο δρόμος, είναι ο...δρόμος μου!
    Πότε κορμί, πότε ψυχή, πότε τα δυό συντροφιασμένα, σκαρφαλωμένα σε λευκό πανί.
    Μα, δεν το ξέρεις το δρομολόγιο;
    Θαρρώ γνωστό και σε σένα!


    AVRA καλή μου,
    ναι. Ακυρώνεται ο λόγος όταν το συναίσθημα είναι δυνατό. Μα, φαντάσου να αρθρώνεται κιόλας, ε; Με βλέμματα, έστω. Μ' αγγίγματα, με κινήσεις, με ψιθυρίσματα του νου. Πω, πω χαρές!

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουλίου 19, 2007 12:07:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    George-Rose,
    όμορφα τα λες, γλυκέ μου. Καβαντζάραμε το βουνό των -αντα [δεύτερων, πρώτων, εξαρτάται...:)]για να πάρουμε χαμπάρι πως η χαρά είναι κουκίδες φως, άμμος που σκορπάει ο αγέρας, δευτερόλεπτα που φύγανε. Οπότε, ναι! Να στήσουμε το γλέντι στο λεπτό και να χιλιοτραγουδήσουμε τη χαρά μας!


    Αργυρένια μου,
    με επισημότητες ή χωρίς, τα συναισθήματα βαραίνουνε το ίδιο. Γλυκοκόριτσο, να κάνεις ένα ντου προς νότο μεριά. Λέω τώρα. Απέραντες οι θάλασσες, ναι, μα οι κρητικές, πρωτοπόρες στο ταξίδεμα!


    Ανάσα μου!
    Ελπίδα μου, Κατερίνα μου, όπως και να σε πω, οξυγόνο είσαι!
    Μια καρδιά που λιάζεται στα καλοκαίρια της και που φέρνει μονάχα το χρυσαφί του πιο μεγάλου ήλιου!
    Χίλιων λογιών χαρές, πάνω σου!

     


Layout design by Pannasmontata


©
Creative Commons License
Page copy protected against web site content infringement by Copyscape