Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007
Η απουσία έχει ήχο

Οι εφημερίδες αναγγέλουν το θάνατό μου
Λεν όμως, από "αμεροληψία"
πως μπορεί να μην πέθανα ακόμη
Κι ακόμη, από εξυπνάδα, πως ίσως γλιτώσω οριστικά
Αποσιωπούν όμως την αλήθεια
Ότι ποτέ μου δεν υπήρξα άρρωστος
Κι ότι θα ζήσω στους αιώνες.

Μάνος Χατζιδάκις, Μυθολογία Δεύτερη


Πείτε μου πως να παλέψω με την ανάγνωση και τη γραφή.
Ποιά η χρησιμότητά τους που μου 'ρχονται κατάφατσα και καμώνονται πως θα με βοηθήσουν να εκφράσω συναισθήματα. Και μ' ακυρώνουν με την πρώτη.
Τι λόγο να ψελλίσω τώρα και σε ποιά συλλαβίσματα να κρεμάσω τα όσα νιώθω για το Μάνο Χατζιδάκι. Το θρύλο, το Δάσκαλο, το στοχαστή, τον προικισμένο με θεία χάρη. Με αρετή σπουδαία. Πάει να πει, Ερωτικός.

Και να'μαι να χτυπώ ακροδάχτυλα για κείνον που έχυσε μέσα στο μυαλό μου τις νότες του, παιδί ακόμα και λες πως μ' ακούμπησε θαυματοποιός. Γίνεται κανείς να μεθάει με ακούσματα μοναχά; Γίνεται. Ύμνος και θρήνος μαζί για ο,τι χώνεται μέσα στις χούφτες κι από κει μέσα χάνεται κι έρχεται πίσω πάλι και ορμάει μες στους πόρους σου να σε ποτίσει ζωή, να μυρίσεις.

Λοιπόν; Ποιός έχει το θράσος σήμερα ν' αφηγηθεί μύθους; Ν' απεκδυθεί κάθε φτηνό θόρυβο που χαράζει το πετσί του και να σταθεί τσίτσιδος στα ωραία και σπουδαία κι ακριβά. Πιότερη λεβεντιά θέλει να βουτήξεις στ' όμορφο.
Κι αντρειοσύνη μέγιστη, να το υπηρετήσεις.

Ένας Μάνος, ταξιδευτής ονείρων μακρινών από τις 15 Ιουνίου του 1994, υπάρχει εδώ και τροφοδοτεί ακόμα τις ευαισθησίες μας.

Η απουσία, ξέρετε, έχει ήχο. Κι αν κάποιοι τολμούν να βγάλουν μπροστά φωνή, ανατρέποντας και σκορπώντας φως, είναι οι άνθρωποι της τέχνης. Πρωτεργάτες, οι τραγουδιστές.

Έχω χαρά να γλυκοτσιμπάει τη ψυχή μου γιατί ο αγαπημένος μου φίλος Ιωάννης Ιδομενέως -για τον οποίο σας έχω ξαναμιλήσει- και η Ελένη Μιχαλοπούλου, εξαίρετοι μουσικοί και οι δύο, συνταιριάζουν χορδές φωνής και οργάνων, με το "παιδί" του Μάνου, την Ορχήστρα των Χρωμάτων. Την Πέμπτη 14 Ιουνίου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα Φίλων της Μουσικής), παρουσιάζουν συναυλία-αφιέρωμα στο Μάνο Χατζιδάκι.

"Να πάρετε από τη μουσική μου όλη τη ζαχαρένια γεύση", έλεγε ο Χατζιδάκις. Κι ο Γιάννης με την Ελένη, έχουν συλλέξει μέλι για να σας το προσφέρουν. Εσείς οι "της αττικής γης", να πάτε. Να παραγλυκαθείτε και να 'ρθετε να μου πείτε μετά. Για τα ωραία και τα μαγικά. Και να΄χετε κι ακριβοστόλιστα στη σκέψη, τα λόγια του Μάνου:

Το τραγούδι δεν είναι σύνθημα ή πράξη εκτονώσεως. Ούτε μαστίχα για το στόμα αθλητικών εφήβων ή συντροφιά νυχτερινή για οδηγούς ταξί και φορτηγών. Είναι μια σχέση υπεύθυνη, μια πράξη ερωτική ανάμεσά μας, που μας αποκαλύπτει. Τελετουργία που απαιτεί, τόσο από σάς όσο κι από μένα, μια προετοιμασία θρησκευτική, επίμονη άσκηση γνώσης και αθωότητας, αποκαλύψεως και ανιχνεύσεως, μνήμης και προφητείας [...]. Πιστεύω πως η τέχνη του τραγουδιού αποτελεί κοινωνικό λειτούργημα, γιατί το τραγούδι μας ενώνει μέσα σ' ένα μύθο κοινό. Κι όπως στο χορό ενώνουμε τα χέρια μας για ν' ακολουθήσουμε ίδιες ρυθμικές κινήσεις, έτσι και στο τραγούδι ενώνουμε τις ψυχές μας, για ν' ακολουθήσουμε μαζί τις ίδιες εσωτερικές δονήσεις. Κι όσο για τον κοινό μύθο, που δεν υπάρχει στις μέρες μας, τον σχηματίζουμε καινούργιο κι από την αρχή κάθε φορά. Κάθε φορά που νιώθουμε βαθιά την ανάγκη να τραγουδήσουμε.


Αγάπη θα στείλω στον αγαπημένο μου Ιωάννη Ιδομενέως και την Ελένη Μιχαλοπούλου για τη συναυλία της Πέμπτης. Και θ' αφήσω χάδι πάνω μας τα λόγια του Ποιητή Μάνου πάλι, από τη "Μυθολογία Δεύτερη":


Μην αποφεύγεις τους ανέμους.
Περιέχουν αποκαλυπτικά μηνύματα φίλων νεκρών και συγγενών.


Καταπάνω τους Δάσκαλε. Μες στην αντάρα και στο φευγιό. Ξέχειλα τα πορτοπαράθυρα της ψυχής να καίγονται και να λυσσομανάνε αέρηδες. Να'χουν τα μ(η)νύματα, πέρασμα στο φως.


(Η φωτογραφία, είναι επίσης του Ιωάννη Ιδομενέως)
 
Σάλπαρε η Καπετάνισσα ώρα 00:10 | Πανάκι ξεδιπλωμένο |


36 Ανάσες:


  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007 1:56:00 π.μ., Blogger Alexandra

    από τους αγαπημένους μου συνθέτες.

    το χαμόγελο της τζοκόντα συγκλονιστικό...

    υπέροχο κείμενο

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007 10:04:00 π.μ., Blogger ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ

    Αυτής της απουσίας ο ήχος θα μας χαϊδεύει το πρόσωπο και την ψυχή, σαν τ' αεράκι απ' τ'ανοιχτά πορτοπαράθυρα...
    Καλή σου μέρα Αρχόντισσα Καπετάνισσα!

    Η Κυρά των Γλάρων

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007 12:14:00 μ.μ., Blogger Βασιλική Παπαδημητρίου

    ηθελα ομορφες λεξεις...
    περασα, διαβασα...
    ηρεμησα και τωρα φευγω...

    την καλημερα μου...

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007 12:20:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Alexandra,
    πρωινά χαμόγελα καλή μου.
    Που να πρωτοσταθεί κανείς.
    Ο Χατζιδάκις άφησε το βαθύ έργο του, πραγματικό οξυγόνο στις αισθήσεις μας. Μουσική με χαραγμένη ελληνικότητα και με μια πρόκληση για νέο ξεκίνημα, μονίμως επίκαιρη.


    Κυρά των Γλάρων,
    καλημερούδια στους ουρανούς σου.
    Ήλιος στα σκοτάδια μας ο Μάνος. Επανάσταση.
    Μια εποχή με όνομα. Σαν ένα τραγούδι με την αγνότητα, την καθαρότητα, την ιστορία του.
    Σαν ψυχή που πάλλει στους αιώνες.

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007 12:23:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Βασιλική μου,
    όμορφη μέρα να'χεις.
    Ο ήχος της, γλυκός στ'αυτιά σου, ίδια μελωδία.
    Τώρα θα μου πεις, στις πόλεις μας, τι ήχοι και τι μουσικές...
    Να στραφούμε σ' ότι μας λυτρώνει λέω.
    Και κλειδαμπαρωμένοι, σ' όλα τα υπόλοιπα.
    Αχ, ένας Μαγεμένος Αυλός...

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007 1:33:00 μ.μ., Blogger Fatale

    ένα παράθυρο με άπλετο φως
    να φωτίζει τις σκοτεινές γωνιές
    της ζωής μας...η μουσική ...

    μουσικά σεργιάνια να χεις...

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007 4:01:00 μ.μ., Blogger Lion

    Κελομαι σε Γογγυλα...

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007 4:50:00 μ.μ., Blogger Ιωαννα

    Σ αγαπω γιατι εισαι ΩΡΑΙΑ
    σ Αγαπω γιατι εισαι ΕΣΥ ....


    Σου αφηνω μηνυμα μ ενα τραγουδι που αγαπω .
    Ειχα την γλυκια χαρα να τον γνωριζω .

    Ιωαννα


    ΥΓ. στης 11-7 μπαινω στο πλοιο απο Βενετια για Ελλαδα αφου πρωτα επιστρεψω απο Αμερικη οπου πεταω στης 22 Ιουνιου και επιστρεφω στης 2 Ιουλιου . Θα βρισκομαι τα ξημερωματα της 13ης στην Πατρα και μετα Αθηνα .
    Ελπιζω να καταφερω να παω στο μεγαρο . Εβαλα ηδη λυτους και δεμενους .
    Ισος κατεβω για διακοπες στην Κρητη .
    Ελπιζω 7η Μαρια να σε δω

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007 5:21:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Αρχοντισσα κυρα καθε φορα που διαβαζω τα κειμενα σου βλεπω την ψυχη σου
    Και διαπιστωνω την σοφια του θεου

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007 6:23:00 μ.μ., Blogger Pan

    Κρίμα είναι εσύ να μην είσαι εκεί.

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007 7:19:00 μ.μ., Blogger Aντώνης

    Το "γειά σας, παίδες" και τα βαλς των χαμένων κι όχι μόνο ονείρων μας είναι όλα δικά του! 'Οχι μόνο στις 15 του παρόντος

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007 8:00:00 μ.μ., Blogger Socrates Xenos

    "σε βάρκες ώρες έρχεσαι
    με τα χέρια της θάλασσας
    και λες
    τα καλαφατίσματα και τις δροσιές
    μας αγγίζεις και λάμπουμε
    ταξίδι
    φιλί
    αεράκι ξεκούρασης
    μα αυτό το ξέρεις
    την άλλη
    θα σκάψω κι άλλο κύμα
    να σου πω τ` αβάσταχτο..."

    Βρες μου μιαν έναν
    που να μην αγάπησε
    αναγιγνώσκοντας
    τα μακρινά σου δάχτυλα αστέρια
    Ε;

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουνίου 14, 2007 12:53:00 π.μ., Blogger παράλληλος

    Εκκωφαντική η απουσία του φαφουτάκου!

    Σκύβω το κεφάλι!

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουνίου 14, 2007 8:45:00 π.μ., Blogger aeipote

    Ναι.

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουνίου 14, 2007 2:40:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Fatale!
    Λέει λοιπόν ο Χατζιδάκις στο ίδιο ποίημα που αναφέρω, στη Μυθολογία Δεύτερη:
    Να ψάλλω το τραγούδι μου
    Για σένα που δεν ξέρεις να διαβάζεις
    Για σένα που δεν με ξέρεις
    Για να μ' αγαπάς...



    Dralion,
    αγαπημένο υποθέτω. Κι από δω τα ίδια. Ε, Ερωτικός είναι αυτός! Και μάλιστα μεγάλος...


    Jo-Anna,
    πόση χαρά μου δίνεις!
    Θα τα πούμε, ναι. Ειδοποίησέ με και βούτηξε στα καθάρια μας νερά. Έλα! Όμορφα ταξίδια να'χεις -γενικότερα- κι ανοιχτές φτερούγες.
    Η συναυλία είναι απόψε, 14-6-07, όχι τον Ιούλιο. Οπότε, μην αναστατώνεις το πρόγραμμά σου.
    Αγάπη να σε κρατάει λαμπερή θα σου στείλω και φιλιά τρυφερά!

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουνίου 14, 2007 2:48:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Σάββα μου,
    με παρατιμάς και πως να σταθώ δίπλα σε τόσα άνθη!
    Από καρδιάς σ' ευχαριστώ κι εύχομαι να'ναι πάντα μέσα μας μουσικές που πυρώνουν τη ψυχή μας, που ζωηρεύουν το μυαλό και δεν χαϊδολογούν, ούτε αποκοιμίζουν.


    Pan,
    μωρέ δε λες τίποτα...
    Μα η αγάπη, μια χαψιά κάνει τα πέλαγα και τρέχει κατά κει που πρέπει, την κατάλληλη στιγμή.
    Απόψε λοιπόν, εκεί θα'ναι!



    Αντώνη,
    καλώς σμίξαμε καλέ μου. Σαφώς όχι μόνο στις 15 του μηνός, ούτε λόγος! Ατζέντα κρατάει τ' άξιο και φωτεινό; Απλώνεται, είτε είναι μουσική, τέχνη γενικά, είτε τρόπος σκέψης. Βαδίζει κόντρα σε εφησυχαστές και καιροσκόπους.

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουνίου 14, 2007 3:01:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Σωκράτη, ω!
    Κι αν ξεβράζουν οι καιροί στα πέλματα της γης μορφές που δεν αγάπησαν ποτέ, μήτε τραγούδησαν, ούτε ονειρεύτηκαν, τι θανατικό κι αυτό αλήθεια!

    Αχ, και να΄χα έναν τρόπο ν' ανοίξω τα ηχεία τ' ουρανού!


    Παράλληλε,
    ήχος παράξενος, μακρινή μουσική λες. Και να πάρει η ευχή, νιώθω πως ακόμα και με τη σιωπή του, ο Χατζιδάκις έχει τόσα να μας πει...


    Αείποτε,
    συναινείς, ε; Θα πας υποθέτω. Έλα να μου τα πείς μετά, μη ξεχάσεις!

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουνίου 14, 2007 3:48:00 μ.μ., Blogger stefanos

    Βαριά η κληρονομιά του και στιβαρή
    φτιαγμένη για να αντέξει (όχι μόνο τον χρόνο)

    από τα λίγα κείμενα που διάβασα και τον αφορούν (πραγματικά)

    ευχαριστούμε

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουνίου 14, 2007 4:59:00 μ.μ., Blogger Ψυχος

    Η φωτογραφια και οι καλλιτεχνες μου θυμισαν ενα ποιημα που πηγαινε περιπου καπως ετσι.

    "Και ο ανεμοι δεν ειναι πια εκει
    αλλα τα δεντρα εχουν ακομα το σχημα τους."

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουνίου 14, 2007 5:29:00 μ.μ., Blogger Viz

    "Γιατί ψηλά στον ουρανό που κατοικούνε τ΄ άστρα
    Μαζεύοντ΄ όλοι οι ποιητές
    Και οι εραστές καπνίζουν σιωπηλοί πράσινα φύλλα
    Μασάν χρυσόσκονη πηδάνε τα ποτάμια
    Και περιμένουν
    Να λιγωθούν οι αστερισμοί και να λιγοθυμήσουν
    Να πέσουν μέσ΄ στον ύπνο σου
    Να γίνουν αναστεναγμός στην άκρη των χειλιών σου
    Να σε ξυπνήσουν και να δεις απ΄ το παράθυρο σου
    Το πρόσωπό μου φωτεινό
    Να σχηματίζει αστερισμό
    Να σου χαμογελάει
    Και να σου ψιθυρίζει
    Καλή νύχτα"

    Καλή σου μέρα.

    ΕΡΩΤΙΚΟ,Από την ποιητική συλλογή του Μάνου Xατζιδάκι: "ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ",
    1966,Εκδόσεις: Κεραμεικός

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουνίου 14, 2007 7:26:00 μ.μ., Blogger scalidi

    Σαν να ακούω το Μεγάλο Ερωτικό να παίζει...Αχ, μωρέ Καπετάνισσα, να είσαι καλά...Το φως να κουβαλάς στους αγέρες της ψυχής σου και να ανταριάζεις τον τόπο

     
  • Χρόνος: Παρασκευή, Ιουνίου 15, 2007 1:44:00 π.μ., Blogger Νίνα

    Εχω καιρό να ακούσω Χατζηδάκι...

    Γι'αυτό ίσως να νιώθω μισάνθρωπος..

     
  • Χρόνος: Παρασκευή, Ιουνίου 15, 2007 2:36:00 π.μ., Blogger Vlaxos

    Όταν η Απουσία έχει Ήχο,
    μάλλον ειναι η Στιγμή που η Σιωπή έχει Ουσία....
    Φιλιά...

     
  • Χρόνος: Παρασκευή, Ιουνίου 15, 2007 1:44:00 μ.μ., Blogger Lupa

    Να σε έχουν οι θεοί της Κρήτης πάντα καλά καπετάνισσα.
    Γέμισαν τα μάτια μου δάκρυα για εκείνη την ευλογία που είχαμε σε αυτόν τον τόπο και λεγόταν Μάνος Χατζιδάκις

     
  • Χρόνος: Παρασκευή, Ιουνίου 15, 2007 6:39:00 μ.μ., Blogger melomenos

    "Η παράσταση δεν είναι φώτα - δεν είναι σκηνικό
    είναι οι άνθρωποι - εσείς κι εγώ
    Είναι οι γυναίκες που μας ρωτούν
    είναι τα παιδιά που μας κοιτούν
    έτσι που εσείς - καθώς κι εγώ
    αφήνουμε την ωρα
    να πηγαίνει μόνη της
    Η παράσταση δεν είναι φώτα - δεν είναι σκηνικό
    είναι οι άνθρωποι - εσείς κι εγώ
    είναι η αδιακρισία σας στη μοναξιά μας
    είναι η αναπνοή σας στη σιωπή μας
    τέλος - είναι η αγάπη σας
    Για μας..."
    Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις
    Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
    Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μυράτ
    στο αφιερώνω Καπετάνισσα για την θύμηση που μας πρόσφερες
    καλό σου Σαββατοκύριακο

     
  • Χρόνος: Παρασκευή, Ιουνίου 15, 2007 10:58:00 μ.μ., Blogger kyriaz

    Διορθώνοντας το σχόλιο του "ψύχος",
    ας το παραθέσω για το μεγάλο αυτό μουσικοσυνθέτη:

    "Όπως τα πεύκα
    κρατούνε τη μορφή του αγέρα
    ενώ ο αγέρας έφυγε, δεν είναι εκεί
    το ίδιο τα λόγια
    φυλάγουν τη μορφή του ανθρώπου
    κι ο άνθρωπος έφυγε, δεν είναι εκεί. "
    Από τα Τρία κρυφά ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη...

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Ιουνίου 16, 2007 12:06:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Στέφανε,
    αν είναι να ψελλίσουμε "ευχαριστώ", να στρέψουμε το βλέμμα κατά την κατοικία των θεών. Οδό ονείρων, δεν τη λένε;


    Ψύχος!
    Καλώς μας ήλθες με τα ποιητικά λόγια στα χείλη, δώρα ακριβά.
    Ο Kyriaz, σου θυμίζει παρακάτω κείνο που προσπαθείς. Και μου δίνεις χαρά για τον τρόπο που τα συνδύασες στο μυαλό σου.
    Δέντρο με ρίζες δυνατές να'σαι.


    Viz,
    πόση ομορφιά μέσα σε τούτα τα λόγια! Ω, αστέρια λιπόθυμα απ' τη θέα του έρωτα, απ' τη μυρωδιά του φιλιού, να πέφτουν στην ποδιά σου!

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Ιουνίου 16, 2007 12:13:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Σταυρούλα μου,
    έχω έρωτα με τους ανέμους. Ορμή και χάδι, θυμό και αγκαλιά, όλα να τα χαρίζουν, τα δέχομαι.
    Πρώτιστη ύλη για τη δημιουργία δεν είναι; Είναι.


    Νίνα,
    έχεις λόγους γι αυτό καλή μου, μην ανησυχείς. Αφθονία σου προσφέρει η εποχή... Αλλά, ναι. Η ανθρωπιά μας να'ναι πάντα στον αφρό. Κι ο Χατζιδάκις, με τι άλλο παρά μ' αγάπη μπόλιασε τη μουσική του...


    Βλάχε,
    ακριβώς όπω το λες.
    Ούτως ή άλλως, προτιμότερη η σιωπή απ' τον φθηνό θόρυβο.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Ιουνίου 16, 2007 12:19:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    lupa,
    τέτοιες απώλειες, τέτοια χάσματα-στοιχειά, φαίνονται πιο έντονα σε ξεχειλωμένους καιρούς.
    Άστα να πάνε στην ευχή.
    Η ευτέλεια που μας ζώνει, αυτή είναι το θανατικό.


    Μελωμένε,
    μ' αγκαλιά ανοιχτή σ' ευχαριστώ.
    Γι' αυτήν την αναπνοή στη σιωπή του άλλου, ή τη δική μου, ξόδεψα χρόνια και χρόνια ζωής. Για να μπορώ να τη διακρίνω, πρώτα.
    Κι έπειτα, να την ακούω ολόγυμνη.


    kyriaz,
    πάντα αγαπημένος, πάντα σε γλώσσα κοινή: εσύ είσαι αυτός. Κι έτσι, θα παραμείνεις. Δίνεις-δε δίνεις υπόσχεση.
    :)

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Ιουνίου 16, 2007 4:20:00 π.μ., Blogger Viz

    koitazontas apenanti, fota mias polis omorfis, 24oro simera kai mia siopi mou kanei parea:
    "astra min me malonete pou tragoudo tin nuxta, giati eixa pono stin kardia kai bgika kai ton eipa"
    kali nuxta i kali mera? Kai ta duo.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Ιουνίου 16, 2007 6:02:00 μ.μ., Blogger northaura

    το λεω παντου ακουραστα:

    πιο δυσκολα μετραμε αστερια απο τοτε

    [αγκαλια]

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Ιουνίου 17, 2007 10:54:00 π.μ., Blogger Markos

    Ευτυχώς. Ευτυχώς που .. δεν τις παλεύεις τη γραφή και την ανάγνωση, γιατί αν ... τις πάλευες κιόλας θα μας είχες κυριολεκτικά "διαλύσει"!!!
    Κοντά τον έφερες το Μάνο, δίπλα μας.
    Ήχος και λόγος...
    Νάσαι καλά Καπετάνισσα...
    Έτσι να .. μην μπορείς να τις παλέψεις τη γραφή και την ανάγνωση, γιατί ε ποιος καταδέχεται να τα βάζει με τους αδύνατους ...

    Καλή σου ημέρα
    Να περάσεις μια όμορφη Κυριακή

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Ιουνίου 17, 2007 11:46:00 π.μ., Blogger Sisyfina

    O Mάνος* Χατζιδάκις ήταν πιστεύω το πιο φωτεινό φεγγάρι του 20ου αιώνα κι αυτό θα φαίνεται όλο και περισσότερο στο βάθος του χρόνου.

    *Το ν με γ!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Ιουνίου 17, 2007 2:52:00 μ.μ., Blogger SILIO D'APRILE

    ...διάβασα το ποίημά σου, Μαράκι. Το πήρα σε "μπιλιέτο"!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Ιουνίου 17, 2007 6:18:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Viz,
    τ' άστρα να σε προστετεύουνε αγαπημένη μου. Κι είθε, κάποτε, να πέσουνε στους ώμους σου βροχή!


    northaura,
    είναι μια χούφτα αστερισμοί που λαμπυρίζουνε πιο καθαρά, το'χεις προσέξει;


    Μάρκο μου,
    έλα κι εσύ, ίδιο παιδί με τα πειράγματά σου!
    Μελωδική Κυριακή να'χεις. Η γλυκάδα της μελαγχολίας της να παρηγορηθεί με τραγούδια αγαπημένα.

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Ιουνίου 17, 2007 6:21:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Mambo Tango,
    στερέψανε οι θαυματοποιοί, το δίχως άλλο. Μα έχουνε περάσει κάμποσοι από τη γη, να καμωνόμαστε κι εμείς οι θνητοί πως ανάμεσά μας, γεννήθηκαν αθάνατοι μύθοι.


    Silio D' Aprile,
    μπιλιέτο γλιστράει στην τσέπη σου τώρα δα, με την αγάπη μου!

     


Layout design by Pannasmontata


©
Creative Commons License
Page copy protected against web site content infringement by Copyscape