Αστράλια, καθώς το 'πες! Όχι μόνο τα παιδιά με τα αθώα μουτράκια που αναγνωρίζεις γύρω σου, αλλά κι εκείνα που αναγνωρίζεις ακόμη μέσα σου.

Την καλησπέρα μου, Καπετάνισσά μου... Ωραίος ο Μοντεβέρντι... Έχει και κάτι Μαδριγάλια...
Να προτείνω και έναν άλλο Ορφέα? Αυτόν του Γλουκ? Υπέροχο έργο και αυτό...


Βολκώφ

ο Ορφεας..κι αυτος κι εκεινος που τον θυμηθηκατε...

καλο απογευμα και βραδυ με φως..

΄Ολη η ομορφια σ' αυτά τα ανεπιτήδευτα χαμόγελα και τ συνέπαρμα της φωνής του καλού παιδικού σου φίλου. ΄Αξια η αναφορά σου. Σ΄ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά

δεν βρίσκω λόγια καπετάνισσά μου
:)

δεν υπάρχει περίπτωση εσύ να μην έχεις φως!

φιλιά πολλά

Mου άρεσε κάπταιν πολύ...
Και σου αφιερώνω και αυτό.

Ωραίος τόπος, όμορφη γη
απ' το σκοτάδι βγαίνει ζωή
Αχ, στο παιχνίδι του παιδιού
η μάνα γνέφει του καιρού

Πού φτάνει σήμερα η ματιά
στο βάθος, πίσω στα παλιά
Κι όταν περάσεις τη γραμμή
τότε ζητάς να βρεις το τόδε τι

Μες στο ταξίδι της ψυχής
συνοδοιπόρος και γητευτής
Φίλος ο πόνος, ο πιο μεγάλος
σαν της αγάπης δεν είναι άλλος

Άσε το δρόμο να σε πηγαίνει
κι εκεί που θέλει να σε μαθαίνει
Και έχει γλύκα που δε θυμάσαι
και για κανένα μη φοβάσαι

"Εκεί
που έχουν δόντια τα αίματα
μεριές του σκούρου
πετριές του κόκινου στόχου

εκεί
που χαράζει η μέρα
μια διάθεση αηδονιού
και το τραγούδι υποκύπτει

εκεί
βαφτίζομαι
εκποή κήτους αγαθού
και προχωράμε

Χτίστε ένα λόγο στέρεο
δίφτερο έρωτα
δίπλα στ` αυτί που νηστεύει
στο μάτι που φορτώθηκε
τις πλαγιές του φθινόπωρου

Αύριο οι γωνιές των ανθρώπων
θα μας απλώσουν
στις προεκτάσεις του δίπορτου κόσμου..."

Στην αγαπημένη Μαρία

Αλλαγή πλεύσης, αλλαγή πορείας
Τ όρντινο ήρθε, κόντρα στους καιρούς, κόντρα στο κύμα.
Η αλήθεια είναι ότι εγώ το περίμενα
Έμαθα όλα αυτά τα χρόνια να περιμένω μ'εχρι την τελευταία στιγμή, μέχρι ν αρθεί τ όρντινο
για να χαράξω την τελική πορεία
του ταξιδιού, του προορισμού...
Το ταξίδι είναι χαρά
Ακόμη και κόντρα στους καιρούς
όπως και η ίδια η Ζωή
Το ταξίδι είναι Ζωή....

Εσύ δεν χρειάζεσαι δοκιμή
λειτουργείς και χωρίς φως
Το φως το έχεις μέσα σου καπετάνισσα
Είσαι αυτόφωτη σαν τον Ήλιο !!!!!

Καλό σου βράδυ!

Δε χρειάζεται να δοκιμάσω τίποτα. Φεγγοβολάς! Το ξέρω.
"η"

Ματάκι πονηρό και χαμόγελο που περιμένει τα νέα δόντια!
Όλη η ποίηση αυτά τα προσωπάκια,πάω για ύπνο με μια όμορφη εικόνα στο μυαλό μου.Ν'ασαι καλά.

Οίστρε μου!
Μέσα...χμ! Τσούλήθρες και τραμπάλες, να'χω να χαίρομαι. Να 'φχαριστιέμαι κατηφόρες κι απότομες εναλλαγές, να βγάζω και τη γλώσσα σ' όσα με πειράζουνε!
Παιδιάστικα που'ναι τα μάτια του κόσμου!


Βολκώφ αγαπημένε!
Τι χάρες που συγκέντρωσες τριγύρω σου! Κι ευαισθησίες ζηλευτές στη γραφή κι ευγένεια ψυχής στον τρόπο που αγγίζεις ανθρώπους και πράγματα.
Κι η μουσική που φέρνεις έρχεται να γλυκοχρωματίσει αυτήν ακριβώς την αίσθηση.


Χάρυβδις...
Πιάσανε οι παγωνιές και αφορμές γυρεύουμε. Για μουσικές αλλιώτικες που μοιάζουνε με χάδι, για φως στρογγυλεμένο που παρηγορεί και υπόσχεται...

Κρινιώ μου!
Μόνο τα παιδιά κι η Τέχνη. Μόνο. Αν είναι να σωθεί η καρδιά, η γη, τ' όνειρο, αυτοί θα βάλουνε τα υλικά. Την ψυχή και τη ματιά.
Το μαγικό κλειδί, στα χέρια τους.


Αλκυόνη...
Μου'δωσες τη θάλασσα που ατενίζει η ματιά, την κουπαστή για να'χω να στέκομαι και να πηγαίνω, τι άλλο θες;
Τα πέλαγα στο σπίτι μου μέσα.
Βουτάω λοιπόν!


Αλεξάνδρα,
αγκαλιά να χωρέσει τα όμορφα λόγια! Ακριβή η εμπιστοσύνη κι εύθραυστη. Κι αν λαμβάνεις από δω ουρανούς που ανοίγουν, τι άλλο; αχτινοχάδια σήμερα θα σου στείλω!

Κολοκύθι μου.
Αγάπες να'χεις να μοιράζεις. Κι όσες σπρώχνεις κατά δω -να το ξέρεις- θα'ναι φροντισμένες και χορτάτες κι αστροτραγουδισμένες!



Σωκράτη, αγαπημένε!
Το λόγο τον στέρεο, της ποίησης την πνοή, το ράγισμα το λιγνό σ' αυτό το πορτοπαράθυρο που χάσκει ξεφτισμένο, που καμώνεται πως λέγεται κόσμος, πως βαφτίστηκε ζωή!

Να φορτωνόματε τις πλαγιές και τις όχθες των εποχών, ναι.
Και να τους δίνουμε φτερά με τη ψυχή, ν' αλαφρώνουν.
Να χανόμαστε και μεις στην σκέψη πως μπορούμε κάτι παραπάνω να ορίσουμε. Σαν τα πουλιά.


Sailor,
πόσα έχουνε δει τάχα τα μάτια σου, για να μπορείς με λέξεις δυό να πεις τα σημαντικά διώχνοντας τ' ασήμαντα...
Άκουγες για χρόνια τη θάλασσα και στα 'πε όλα. Κι είσαι γι' αυτό ευλογημένος.
Σε σένα τα φώτα καλέ μου.
Να σμίξουνε με τη ψυχή σου που λαμπυρίζει!

"η"!
Η ζεστασιά της κουβέντας σου (μα πως με τιμάς!), κονταροχτυπιέται με τις κρυάδες του καιρού και των ανθρώπων.
Άνθρωποι που γυρεύουνε σπίθες, σε νύχτες-εποχές...
“Σβήσε τα κεριά, Λάουρα. Ο κόσμος σήμερα φωτίζεται από αστραπές”, προτρέπει ο ήρως του “Γυάλινου Κόσμου” του Τένεσι Ουϊλιαμς την αδελφή του, σε μια από τις τελευταίες ατάκες του έργου.
Μα πως μου'ρθε στον νου...



Αθεόφοβε, πόσο χαίρομαι που μπορείς και βλέπεις! Κάτω και πέρα από τα πράγματα, τα φαινόμενα, τις δηλώσεις...
Είδες λοιπόν;
Χαμόγελο αλήθειας κι εμείς σκλάβοι του.
Είναι που το στερούμαστε, όχι πως δεν το γνωρίσαμε ποτέ...

Είναι μεγάλη τιμή για μένα
τα λόγια σου καπετάνισσα
το ευχαριστώ είναι πολύ φτωχό !

Καλό σου πρωινό
και ο ήλιος πάντα στην καρδιά σου
έχεις την αγάπη μου !

Ε ναι, η ζωή είναι ωραία ακόμα και στα "ψίχουλα" που πέφτουν.
Και γίνεται ακόμα πιο ωραία, όχι από αυτά που πέρασαν, αλλά από αυτά που προσδοκάς...

Καλή Κυριακή

Kalhmera se oloys...

Η ματιά του παιδιού που λέει χίλιες αλήθειες ταυτοχρόνως. Όπως και να είναι αυτή η ματιά: λυπημένη, χαρούμενη, προβληματισμένη, φοβισμένη...
Κι ευτυχισμένοι όσοι έχουν τη ματιά του παιδιού στα τραγούδια τους.
Όπωβς εσύ, Καπετάνισσα.

Sailor,
αγάπη, δοσμένη απλόχερα.
Στην καρδιά σου, που'χει απλοχωριά!


Μάρκο μου,
η ώρα της προσδοκίας είναι καλύτερη ακόμα κι από κείνη που έρχεται σαν τ' όνειρο ακροπατά στη γη...


Χάρυβδις,
καθυστερημένες καλησπέρες τώρα πιά...
Ζεστασιά να'χεις και ζωηρά χαμόγελα γύρω σου!


el-bard,
παιδί που βουβαίνεται, παιδί που ξελογιάζεται απ' τις χαρές η ψυχή μας. Ό,τι και να γράφει ο χρόνος. Μ' ένα νανούρισμα χαδιάρικο να το βάζουμε για ύπνο. Και με μουσικές της φωτιάς να το χορεύουμε το σούρουπο. Να καλοπιάνεται, μη φύγει...

Φιλώ σε και τραγουδώ σου!

Πολύ καλός ο φίλος...
Άξιζε τον κόπο τελικα!

Καλός κι αγαπημένος Δόκτωρα.
Γνώστης της μουσικής και των δρόμων της.
Και στις διαδρομές που πορεύονται φίλοι αγαπητοί κι εκεί καλά τα πάει!

Σ' ευχαριστώ, ναι;