Κόντεψες να παρασύρεις ακόμα κι εμένα με την ομορφιά σου. Λες να είναι #και# έτσι;

Ας το πιστέψω κι εγώ, έστω και για λίγες μέρες....

Καλή βδομάδα θαλασσινή Σ:)))))

Προσωπικά έχω ένσταση για την πεταλούδα. Δεν έχω δει ούτε μία το χειμώνα.
Τα Χριστούγεννα είναι ένα βουνό που πρέπει κοπιαστικά να ανεβούμε για να κυλίσουμε μετά μαλακά στην άνοιξη των πεταλουδών...

Καλημέρα!

Πολύ όμορφη ιστορία!
Φαντάσου, αν είναι δύσκολο για τα παιδιά, να πιστέψουν στη μαγεία, πόσο δύσκολο είναι για τους υπόλοιπους...

Προσωπικά πιστεύω πως δίπλα στον καθένα μας υπάρχει μια Τίνκι Μπελ, αρκεί, να ψάξουμε λιγάκι και θα τη δούμε να μας χαμογελάει!

Όμορφη ιστορία! Μαγική! :)

..ολοι μπορουμε να εχουμε μεταξωτα φτερα στις πλατες μας..κυριως τα παιδια..
ας μη μιλησουμε για την πραγματικοτητα..μερες που ερχονται..καλησπερα..!!

όμορφη ιστορία!

Το πρόβλημα είναι να βρεθεί μια Τίνκι Μπελ για όλα τα παιδιά με σουγιάδες στα χέρια. Αν δεν βρεθεί, ή μέχρι να βρεθεί, το "δεν έχω να φάω" είναι για μένα η δικαιολογία που φτάνει να εξιλεώσει πολλά από τα "εγκλήματα".
Το δράμα για μένα είναι ότι το φανάρι προλαβαίνει πάντα να ανάψει πράσινο πριν μεταμορφωθώ εγώ σε Τίνκι Μπελ.

Καλησπέρα από μια επίμονα ηλιόλουστη Λευκωσία.

Ακόμα κι εσένα Μαυρογατούλη μου, ακόμα κι εσένα; !!!
Ω, μας πως μου φαίνεσαι τρωτός κι ευάλωτος έτσι κι αλλιώς!
Κατά μέρος οι άμυνες, εντάξει; Η αναγεννημένη παιδικότητα σαλεύει εντός, υπενθυμίζοντας μια μαγεία που έχουν ανάγκη πιότερο οι μεγάλοι, παρά οι μικροί!


Silvia Okaliova.
Η πεταλούδα καλή μου αφενός παραπέμπει στη λιλιπούτεια Τίνκι Μπελ και στα αέρινα, εύθραυστα (νομίζουμε) φτερά της, αφετέρου έχει να κάνει με τον συμβολισμό που ενσαρκώνει:
Η πεταλούδα που λες, παραπέμπει στη ψυχή. Αυτήν υποδηλώνει. Και στο κάτω-κάτω, η... ψυχή είναι που κάνει τα μαγικά!



Sofi-k,
αχ, τι όμορφη σκέψη! Καλώς μας ήλθες γλυκιά μου, για ευαίσθητο πλασματάκι σε... κόβω!
Κάτσε να σε τρατάρουμε λιχουδιές των ημερών! Κι ένα μαγικό ραβδάκι εδώ που τα λέμε, δεν θα ήταν κι άσχημο... Μ' ένα άγγιγμα τόσο δα, απογειώνονται τα γήινα όνειρά μας!

Μαριλία μου, εσύ!
Πιο παιδί κι από την πιτσιρίκα των 10 Μαΐων! Λοιπόν, ας δανειστούμε λίγο από τον παιδικό ενθουσιασμό, ε; Έχουμε πιά κι εμείς το δικαίωμα να γίνουμε κοινωνοί σε ένα θαύμα!


Με το φεγγάρι αγκαλιά,
άσε την πραγματικότητα... τιμωρία στη γωνία! Σιγά μην ασχοληθούμε μαζί της! Έπειτα, ποιός είπε ότι το όνειρο έχει συμπάθεια σε συγκεκριμένες ηλικίες;
Οδηγό να το'χουμε λέω, μπας και κερδίσουμε τον παράδεισο της ανεμελιάς που, είναι εκεί και περιμένει...


Μαίανδρε,
γιατί, το Ηράκλειο; Πεισμωμένο να φέρει τούμπα τα ημερολόγια και να μας πάει κατά άνοιξη μεριά!
Στα υπόλοιπα, πως να διαφωνήσω.
Αν είναι να γυρέψουμε τις αιτίες, θα μιλήσουμε για κοινωνίες-τέρατα.
Να μεταμορφωθούμε, ε;
Λίγο ο ένας, λίγο ο άλλος, που ξέρεις, ένα "τσα" απ' την κρυψώνα μας, ένα άγγιγμα στην απέναντι έρμη ψυχή και ίσως και να μείνει κανένα άστρο λίγο περισσότερο εκεί πάνω...


(Πρέπει να σου πω ότι μας λείπεις)

Δεν την ξέρω την Τινκι Μπελ. Τι παραμύθι είναι;

Πόσο λείπει η μαγεία από τη ζωή μας...
Ή μάλλον δεν την αφήνουμε να μπει :(

Νάξερες πόσο με ξεκούρασες !!!
Να είσαι καλά καπετάνισσα..

Μαγεία.
Ποίηση.
Τέχνη.
Όλα εσύ.

Πανέμορφο. Τι άλλο;

γλυκό, τρυφερό, νεραϊδένιο, γεμάτο παιδικότητα. και ξέρω ότι το αισθάνεσαι αυτό που γράφεις.

η πεταλούδα υπάρχει μέσα μας αρκεί΄να δούμε τα φτερά της και να την αφήσουμε ελεύθερη... όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες.

φόβος για το Φως, όπως λέω και εγώ.

Ναταν τα παραμυθια μας αληθεια....

σε φιλω

Το ουρλιαχτό της πεταλούδες «σαχλαμάρισε» κι έγινε μελωδία!

'Ας παραδοθούμε στη μαγεία του κόσμου'..
Και αν δεν υπάρχει, ας τη χτίσουμε εμείς.. Με κάθε παιδικό όνειρο..:!
Σ'ευχαριστούμε για την αναδρομή στην αθωότητα, αγαπημένη καπετάνισσα..:)

Πώς ξέρεις να μπαίνεις
αιχμή χαμογελαστή μες στις καρδιές!
Δεν είναι τυχαίο

Τ` αγαπόμετρο

Μα αγαπόμετρο δεν υπάρχει
κι όποιος έψαξε βρήκε
κι όποιος έσκαψε πήρε

Καλή σου νύχτα Κυρά των πλωρών!

Silvia Okaliova,
ένα μαγικό πλασματάκι, μικροσκοπικό, με φτερά εύθραυστα, αέρινα, που κάνει πράγματα μαγικά, μεγάλα... Αυτό είναι!
Πες την και όνειρο, να΄σαι μέσα...



Confused,
δεν της επιτρέπουμε, ακριβώς.
Δεν χωράει στην τακτοποιημένη ζωή μας. Δεν εφαρμόζει στην τετράγωνη λογική μας.
Μονάχα η θεόγυμνη μοναξιά μας και τα ζαρωμένα μας συναισθήματα την νοιάζονται.


Marko,
άλλο δεν έχω από αγάπη να σου στείλω. Και λόγια που'ναι χαλαρωτικά, γιατί όχι;
Γιατρειά σε λέξεις, εικόνες, ακόμα και σε νότες για να μη χάσκει τόσο η ψυχή...

Ω, Αργυρένια!
Τι 'μαι τάχα εγώ παρά η φωνή μιας παραπονεμένης παιδικότητας που κουτρουβαλάει τα σκαλοπάτια και κρυφοικοιτάζει τον κόσμο τις νύχτες. Κι έπειτα, σα γελωτοποιός αλλοτινών καιρών φωνάζει στη ζωή να πλησιάσει...

Χίλια φιλιά κι άλλα τόσα, λίγα θα'ναι!


Αείποτε,
είναι οι μέρες, είναι κι η διάθεση, ε;
Η καταχωνιασμένη αθωότητα αναδύεται κατ' έθιμον και ζητάει το μερτικό της.
Έστω, μια στάλα προσοχή, ένα βλεφάριασμα δειλό!


Αλεξάνδρα, σωστά το λες!
Και γιατί θαρρείς είναι ολόφωτα τ' αστέρια μες στα σκοτάδια;
Κι οι άνθρωποι-από την άλλη-, αφού τα'χουν θαύμα λαμπερό πάνω απ'το κεφάλι τους, γιατί ανάβουν φώτα, πες.

Χάρυβδις!
Κι η αλήθεια, παραμύθι είναι. Αυτό που πιστεύουμε γι αλήθεια δηλαδή. Αυτό που νομίζουμε. Αναπλάθουμε μέσα μας την πραγματικότητα όπως νομίζουμε, για να την αντέξουμε. Λέμε τώρα...
Άρα, στα παραμύθια μέσα χωμένοι. Απ' την καλή και την ανάποδη.


Είσαι ψυχή-βότσαλο μπρος στο κύμα VITA MI BAROUAK!
Λιάζεσαι με τις ώρες, καμαρώνεις για το σκληρό σου υλικό, μα δίχως χάδια-κύματα είσαι χαμένος.
Τραγούδι η ζωή σου, εύχομαι.
Κι αν περιφέρεσαι γλιστρώντας νύχτα μες στους διαδικτυακούς δρόμους, σε βλέπω!

weirdo, το'παμε καλή μου!
Η αναγεννημένη παιδικότητα, η ουσία του ανθρώπου -πάει να πει-, τριγυρίζει αμετανόητους πιτσιρικάδες που 'χουνε το παιχνίδι και τη μαγεία για τροφή, παρά την όποια ηλικία τους!



Σωκράτη μου.
Πιάσε της καρδιάς τον παλμό και πάρε! Πάρε τα μάτια του παιδιού, που'ναι ανήμπορα να ερμηνεύσουν τις δικές μας αγωνίες. Και τ' αυτιά τ' ανοιχτά που γυρεύει τ' αγγελικό μήνυμα για να τρυπώσει.
Να'χει αποδέκτες και φωνή.

Ω, καλέ μου κι αγαπημένε!
Να σπάσει η αγάπη της ψυχής τις βιτρίνες και να λευτερωθεί!

υπέροχη ιστορία καπετάνισσα :)
τις χρειαζόμαστε κάτι τέτοιες μαγείες
Σε χαιρετώ Καλές γιορτές να έχεις :)