Ανάσα ήτανε αληθινή
που κλείει στην ευωδιά και μάτια και μυαλό
Το` χα ανάγκη,ναι πολλή, σα να `ξερες πώς αλαφρώνει η μέρα

Κ Α Λ Η Μ Ε Ρ Α

* έκλεισα για λίγο, μην παραξενευτείς

Θα πρότεινα και το Ya Habibi με την Natacha Atlas και την Πρωτοψάλτη.

Τις εχω νιωσει αυτες τις γευσεις στη μνημη μου .
Τα εντονα χρωματα που σβυνουν στη φτωχια του λιτου .
Στις βουτηγμενες αγορες των μπαχαρικων .
Στις τεντες των τατουαζ με τα πολλα χρωματα της χενα .
Τις εκπληκτικες πορτες που δεν ειναι πορτες αλλα ενα διαχωριστικο στο αποκοσμο .
Στις αγορες των εθνων .
ντυμενη και η ιδια την εθιμοτυπια με την μυρωδια του πραματευτη στα χερια



Ιωαννα

(Σε περιμένω στο πάρτυ!)

όμορφες εικόνες, εξωτικές, τόσο διαφορετικές από μας... άλλες φορές άγριες και άλλες ιδιαίτερα τρυφερές.

είστε μια λεκτική όαση.

Μας ταξίδεψες πάλι καπετάνισσα! Στα μέρη εκείνα που δεν έχω δει, μα μέσα απ' τα κύτταρά μου, μου ιστορούν εικόνες ,γλώσσες, μυρωδιές...
Καληνύχτα.
"η"

Του ναυτη δος του στη στερια
κρεβατι, και να πιει
"Ολο τον κοσμο γυρισες,
μα τιποτα δεν ειδες..."

Ευχαριστω για το ωραιο κειμενο. Οι στιχοι (απο το ιδιο ποιημα οπως ο τιτλος του ποστ), δεν αναφερονται σ' εσενα - καπετανισσα.

Παρα πολυ καλο ποστ!

ΥΓ: και καπως εξωτικο.

ζερο.

Κρητικοπούλα άκουσα μια όμορφη μαντινάδα και σου την γράφω.

Κόρη φαντάσου ένα κλαδί
ξερό πάνω στο χώμα
να σου φωνάζει σ' αγαπώ
και σε πονώ ακόμα

πουλί, πουλάκι στεριανό, θάλασσα δεν σου πρέπει...

Αφή, όσφρηση, γεύση , ακοή, όραση. Όλα εδώ κάπταιν.

A, η 'μυστική' Ανατολή... πόσο θα 'θελα να τη γνωρίσω...

Σ΄αυτή την Ανατολή που εμείς δε θ΄αντέχαμε να ζούμε, παρά μόνο ως επισκέπτριες, (είναι σκληρά κι απάνθρωπα φαλλοκρατικά εκεί τα έθιμα) κάποιες γυναίκες ηρωικά υπομένουν... Μήπως αυτές δεν είναι, η ψυχή τελικά της Ανατολής;;; Ας το αφιερώσουμε σ΄αυτές ειδικά λοιπόν, το υπέροχο αυτό post!

Xmmm...

panta thavmaza tous anthrwpous pou kseroun na paizoun me tis lekseis

enan tetio erwteytika, alla ekeinos...
ayto einai allhs anasas yliko

prwth mou episkepsi simera stis l-ekseis. oi kariokes theloun psygeio.

tha pernaw na se diabazw

empnefseis kales eyxomai!

na eisai kala! :-)

υπέροχη η βόλτα
Μέσα σε εικόνες κι ευωδιές
σκέψεις και λαχτάρες...
Συνέχισε να περπατάς μέσα στα σοκάκια της ψυχής και παίρνε μας, και εμάς παρέα σου σ' αυτές τις βόλτες.
Να είσαι καλά Καπετάνισσά μου
Καλή σου ημέρα.

Σωκράτη, αγαπημένε!
Έλλειψα κι εγώ κάποιες μέρες. Είπα πως δεν μου φτάνει να μετρώ απουσίες άλλων, πρέπει να'χω και προσωπικό αριθμολόγιο...

Φυσάω τον καιρό, κλοιός να γίνει, μ' αρώματα αγάπης γύρω σου!



Αθεόφοβε,
πρόταση με πάθος και ψυχή!
Γυροφέρνουν ο Απόλλωνας με τις Μούσες του μέρη ανατολίτικα, είναι σίγουρο! Και τα ποτίζουν με ήχους ταξιδιάρικους.
Χιλιάδες χρόνια τώρα...



Ιωάννα μου.
Έρχεσαι με πραμάτεια πλούσια, πολύχρωμη και πολύβουη, σε διακρίνω πάντα. Οξυμένες αισθήσεις, διεισδυτική ματιά, άγγιγμα ίδιο κύμα.
Σε απλωσιές, σε στενοσόκκακα, σε πλατείες και εμπορειά, φιγούρα μακρινή και κοντινή μαζί.

Σα να'χουμε ξανανταμώσει...

Κασσιανέ!
Χαρές και τούτες!
Βάλθηκες να μας αποτρελλάνεις βρε χορευταρά; Τι στριφογυρίσματα, τι απογειωτικές φιγούρες ειν' τούτες;
Άντε να πάρουνε φωτιά τα τακουνάκια να λευτερωθεί η ψυχή!


Αλεξάνδρα μου...
Να μη μυρίζει παράδεισους ανέγγιχτους και μακρινούς το "διαφορετικό"; Κείνο που κατοικεί στ' όνειρό μας λέω. Ως φυγή, ως πέταγμα μυαλού, ως εικόνα που σχηματοποιείται μ' επιθυμίες σωρό!


Deprofundis!
Καλώς μας ήλθατε με ανθοστόλιστους κήπους στα χέρια κι αγγέλου σαλπίσματα στη φωνή!
Τιμή μεγάλη κι αγκάλη πραγματική η ματιά σας!

"η"...
Οι ταξιδιάρες ψυχές ξέρουνε και πάνε. Έχουν πατήματα απ' τη νοτισμένη βραδιά και χνάρια απ' την πορεία των αέρηδων. Ξέρουν που πέφτει η Μαγεία, σε οδηγούν με τα μάτια σφαλιστά κι ας μην έχουνε δει ποτέ τη Γη της.

Κι εσύ, ταξιδεύεις καλή μου.
Έτσι κι αλλιώς.



Oldskipper,
δική μου η χαρά, που ράντισες με αλμύρα ό,τι μες στον καιρό στεγνώνει.
Κι αν είναι οι αλήθειες περισσευούμενες μέσα σε τούτη την άγια κουβέντα: "όλο τον κόσμο γύρισες, μα τίποτα δεν έιδες!"
Κι αντιγυρίζει ο ίδιος ο θαλασσινός Ποιητής:
"Αν πω όσα είδα, θα με σκοτώσουν".



Ζέρο,
στάλες εξωτισμού στην σκέψη μας, ναι.
Γιατί μερικές γκριζάδες -ανθρώπων και καιρών-, δεν αντέχονται αλλιώς.
Τα φιλιά μου!

Άγρυπνο φίδι,
όμορφη πολύ! (Κι εσένα η ψυχή σου, έτσι μοιάζει).

Η σειρά μου να κεράσω και καλή στράτα να ευχηθώ:

Είναι για μένα Ανατολή
όταν τον συναντήσω
και Δύση όταν το σκεφτώ
πως χώρια του θα ζήσω...


Καλόλυκε,
κατέχει το η θάλασσα σε ποιούς δίνεται. Ανοίγουνε τα πέλαγα σε κείνον που'χει μάτια δεκτικά, το γνωρίζεις.
Και τ' ανάποδο.
Ανατολή στο βλέμμα σου λύκε μου!


Κολοκύθι μου,
όλα μέσα μας. Άρα, όλα και δω. Να γιορτάζουν. Να το γλεντούν και να μεθούν!
Πες τη και ζωή.
Στο ζενίθ της.

Serenity, αγαπημένη!
Θα έρθει η μαγεμένη στιγμή. Ξέρω. Την έχεις φροντισμένη από μικρή, γλυκομιλημένη, τυλιγμένη τρυφερά μέσα στα παραμύθια...
Θα'ρθει. Λυχνάρι που τρεμοπαίζει μες στην νυχτιά.


Ηλιαχτίδα!
Καλώς ήλθες στη γειτονιά των ονειροπόλων που καμώνονται τους σκεπτικούς!
Όμορφη η πρότασή σου.
Ναι, για τις γυναίκες που ορίσανε για μοίρα τους την αιώνια υποταγή.
Και ανοιχτούς ορίζοντες δεν αντικρύσανε ποτέ τους.


Σκερβελέ,
στοχάζεσαι θαρρώ, μα εγώ θ' απλώσω χέρι ζεστό να σε καλοσωρίσω!
Δώσε σπρωξιά στο όνειρο και στη μαγεία, ναι;

espressionist,
αγάπη και πλατειά χαμόγελα κι από τούτη τη πλευρά, π' αναζητά λιακάδες.
Καλώς μας ήλθες, να'ναι η ζωή σου ανατολής χαρά και χρώμα. Ξεκίνημα, αυγή, ήλιου αγκάλη.
Να έρχεσαι, να σμίγουν οι φωνές μας.
Να δυναμώνει η ψυχή.



Μάρκο,
συνοδοιπόρος είσαι.
Μέγας περιπατητής του λόγου σου.
Ό,τι μας δείχνει η ζωή, ό,τι αγγίζουνε οι άνθρωποι, έχει -λες- από μόνο του αξία;
Ή είναι τα μάτια μας που σαν έχουν χρώμα καθαρό, μπορούν, αντέχουνε και βλέπουν;

Το βλέμμα σου ξέρει κι αναγνωρίζει Μάρκο. Κι αυτό, έτσι όπως "ντύνονται" πλέον τ' ανθρώπινα μάτια, θα το πω πολύτιμο.