Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006
Συναισθηματοπωλείον

Περάστε.
Είμαστε ανοιχτά.
Παρακαλώ;
Α, όχι, δεν αγοράζουμε συναισθήματα.
Πώλησις μόνο.
Μα πως, έχουμε περίσσευμα.
Πλεόνασμα, ακριβώς αυτό!
Οι οικονομικοί όροι, ξέρετε... δύσπεπτοι.

Δείτε! Μια ματιά στα ράφια...
Θυμός, οργή, φόβος, φθόνος,
αποδοκιμασία, αηδία, μίσος, α, όχι.
Μόνον αγάπη διαθέτει το κατάστημα.
Βεβαίως και για συνεστιάσεις, αστειεύεστε;
Παρακαλώ, ο κύριος;
Εύκαιρη αγάπη σε πακέτο, σαφώς.
Να σας πω πως μας συνέβη.
Μπουχτίσαμε ξέρετε. Ξεχείλισε η αγάπη.
Εγώ; Υπάλληλος, ναι.
Προσωπικό.
Εργάζομαι.
Επί προσωπικού.
Ιδέα της ιδιοκτήτριας.
Λογικόν! Σου λέει:
Έχω αγάπη, μα να την κάνω τι;
Να την δώσω που;
Δεν υπάρχει κανείς. Λοιπόν;
Να την χωνέψω, να την εξατμίσω, να την εξαφανίσω;
Να την πουλήσω.
Την θέλει κάποιος;
Η κυρία; Πάρτε, δοκιμάστε.
Δείγματα δωρεάν, όχι.
Ούτε παράδοση κατ' οίκον.
Ναι, είμαστε εκτός κέντρου επίτηδες.
Όρος.
Και Όρος.
Να το(ν) σκαρφαλώσετε.
Να κοπιάσετε για να την αποκτήσετε.
Να περπατήσετε.
Όχι, δεν έχουμε ζύγι, υπολογίζουμε με το μάτι.
Ορίστε; Αν στοιχίζει πολύ;
Μα η αγάπη πληρώνεται πάντα.
Ακριβοπληρώνεται.
Μετρητοίς βέβαια, μόνο.
Κι αν δεν είστε άξιός της,
δεν δεχόμαστε επιστροφές.

Πως; Εμπορευματοποίηση;
Σκοπιμότητες και συμφέροντα;
Τι μας λέτε!
Η μεγαλύτερη υποκρισία στην αγάπη κύριε,
είναι η δήθεν ανιδιοτέλεια.

Ο επόμενος παρακαλώ;



 
Σάλπαρε η Καπετάνισσα ώρα 01:06 | Πανάκι ξεδιπλωμένο |


52 Ανάσες:


  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 1:41:00 π.μ., Blogger Markos

    Σήμερα λέω να διαφωνήσω.

    Η αγάπη, καλή μου, είναι απολύτως προσωπική υπόθεση.
    Και βέβαια θέλω αντιπαροχές, και βέβαια θλίβομαι όταν δεν έχω ανταπόκριση, αλλά στη βάση της η αγάπη παραμένει θέμα προσωπικό.
    Και εγωιστικό.
    ΕΓΩ αγαπώ.

    Καλό σου βράδυ.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 1:53:00 π.μ., Blogger ovi

    ;D

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 1:58:00 π.μ., Blogger I.I

    Χρόνια τώρα επιμένω, η αγάπη είναι 10 μέτρα. Έλα στα 5, να ερθω και εγω στα αλλα 5. Κι αν στην πορεία χρειαστεί αλλάζουμε και λίγο, ενας στα 7 αλλος στα 3 και αντίστροφα. Αρκεί να μην φτάνουμε στα άκρα. Στο 1, και το 9. Εκεί έχω θέμα.
    Εκεί, ξεχνώ το μέτρο μου. Και μένω εκτός.
    Καλημέρα.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 9:33:00 π.μ., Blogger Clowd

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 9:35:00 π.μ., Blogger Clowd

    ούδα έτσι έλεγα κι εγώ, αλλά έρχομαι πλέον να σδιαφωνήσω
    Αισθάνεσαι για εσένα και μόνο
    κι όχι για να έχεις ανταπόκριση...
    και 100 μέτρα να διανύσεις και 1000, όταν αγαπάς θα τα διανύσεις για εσένα και μόνο!!!

    Καπετάνισσα...γοητευμένη από την "πένα" σου γι άλλη μια φορά

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 10:39:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Με μια λέξη. Τέλειο, υπέροχο, καταπληκτικό, ευρηματικότατο.
    Τι; Δεν ήταν μία;
    Ε και;

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 11:52:00 π.μ., Blogger Lion

    Αγοραζω.
    Πληρωνω.
    Οσο - οσο.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 11:56:00 π.μ., Blogger marilia

    Καπετάνισσα, δεν έχω λόγια... Υποκλίνομαι στη γραφή σου!

    Την καλημέρα μου στην πατρίδα!

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 12:00:00 μ.μ., Blogger Alexandra

    Καλημέρα...

    Η αγάπη μεταμορφώνεται σύμφωνα με τις προσδοκίες και τις εμπειρίες του καθενός μας...

    Άλλοι έχουμε ανάγκη να αγαπηθούμε περισσότερο, άλλοι φοβόμαστε και τρέχουμε μακριά, άλλοι θέλουμε να δώσουμε και δεν τολμούμε, άλλοι δίνουμε χωρίς να ζητάμε.

    Δύσκολη υπόθεση και πολύπλοκη. Όσο και αν την ψάξουμε πάντοτε θα μας παιδεύει... Η αγάπη είναι κίνηση και η αγάπη είναι ζωή.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 12:49:00 μ.μ., Blogger Ανδρομεδα

    δεν έχω πια αγάπη!
    Είμαι αγάπη! Κι έχεις βοηθήσει κυρά μου πολύ σ' αυτό.

    Για αυτό είμαι και δικιά σου...
    Αλιενοφιλί!

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 1:22:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Η μεγαλύτερη υποκρισία στην αγάπη κύριε,
    είναι η δήθεν ανιδιοτέλεια.


    Όλοι θέλουμε να αγαπηθούμε όπως αγαπάμε και όταν δε γίνεται σίγουρα πονάει.
    Όμως ποτέ δεν ξεκινάς λέγοντας: «ΟΚ αυτόν θα τον αγαπήσω τόσο και θα πάρω αυτό, αυτό και το άλλο».
    Αν υπάρχει feedback, ευλογημένο. Αν όχι... ξέρεις ότι -τουλάχιστον- εσύ έκανες ότι μπορούσες.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 2:13:00 μ.μ., Blogger Giramondo

    Υποκλίνομαι Καπετάνισσα...στη γραφή σου, στη σκέψη σου και στην αλήθεια της!Είσαι έμπνευση...

    Φιλιά πολλά

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 2:54:00 μ.μ., Blogger Eleni63

    Αγάπη και ξερό ψώμί Καπετάνισσα!

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 4:10:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    μεταπωλήσεις κάνετε;
    για να φέρω απόθεμα, το έχω και στέκει στην αποθήκη και φοβάμαι μη μουχλιάσει από τον καιρό...

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 4:25:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Χαίρε Καπετάνισσα, κεντήστρα της πένας! Μεγαλείο η γραφή σου.
    Να διαφωνήσω όμως επί της ουσίας; Τα συναισθήματα ΔΕΝ πωλούνται. Δεν χωράνε σε βιτρίνες. Προσφέρονται, Χαρίζονται, αφιλοκερδώς και ανιδιοτελώς. Εκεί που πρέπει δίνεις, δίνεις, δίνεις.....

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 4:35:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Μάρκο μου!
    Κι εγώ που συμφωνώ μαζί σου είμαι λες σε... εσωτερικό διχασμό;
    Αυστηρά προσωπική, ούτε λόγος.
    Και ιδιοτελής οπωσδήποτε. Το'παμε.
    Το πάρε-δώσε εδώ (στον... πάγκο εννοώ), μάλλον τη μοναξιά μας φωνάζει.
    Φιλώ σε!


    Ovi,
    αντιχαμογελώ σου
    ζωγράφε και παραμυθά!
    Πάντα μες στα χρώματα να'σαι!
    (Πρωτίστως στο κόκκινο)


    Ιούδα αγαπημένε, ναι.
    Εν πρώτοις συμφωνώ.
    Στα βήματα, στα μετρήματα, στις ισορροπίες.
    Στις ακροβασίες ακόμα.
    Μόνο...
    Ποιός θα μπορούσε τάχα να μετρήσει το "πολύ" και το "λίγο". Το δικό μου 5 μπορεί να το υπολογίζεις ως 3 ή 7...
    Χμ! Άντε τώρα ν' αξιολογήσεις.
    Τι κάνω, τι δίνω, πόσα προσφέρω, πόσο υποχωρώ. Ποσότητες.
    Έλα μου που κάποια "αγαθά" δεν μπαίνουνε σε νούμερα και ζύγια...

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 4:48:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Clowd, ουράνια τόξα να βλέπω να χύνονται στους μέσα ορίζοντες.
    Να διαφεντεύουν αυτό που λέμε ανοιχτάδα και φως!
    Αχ και πως φωτίζεται η πλάση σαν η αγάπη φτεροκοπά τριγύρω...
    Ευχές συννεφάκι!


    Δόκτωρα,
    με ντύνεις πάλι με μαλάματα κι άντε να σταθώ ισάξιά τους!
    Γενναιόδωρος, ούτε λόγος!
    Μακριά οι τσιγγουνιές από μας.
    Κυρίως στην αγάπη.


    Oldskipper,
    κρατώ σειρά προταιρεότητας.
    Ευχαρίστως να εξυπηρετηθείς.
    Το αίτημα... προωθείται!


    Marilia,
    αγάπη απ' τον λαμπερό Νότο!
    Και να'ναι η καρδούλα σου έτσι παιχνιδιάρα, χαρές ν' αναβλύζει, να: όπως τούτη που'χεις για σφραγίδα με τον γλυκο-Σνούπυ σου!
    (Αγκαλιές τα ωραία λόγια τα φέρνεις πάλι)...

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 5:00:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Αλεξάνδρα μου!
    Να μην είναι η απαρχή της ζωής η αγάπη;
    Ο κορμός του κόσμου, η ίδια η ουσία του ανθρώπου;
    Δύσκολη μόνο;
    Άθλος φορές-φορές.
    Πηγαία και αγόγγυστη, άλλοτε.
    Άδολη.
    Και ναι, σωστά το λες. Της αλλάζουμε πρόσωπα. Της φοράμε καπέλλα. Κατά το δοκούν.
    Πως να την δούμε όλοι με τα ίδια μάτια...


    Ανδρομέδα, ομορφιά!
    Κουβέντες που τις λες!
    Γίνεται μωρέ να περάσω την αγάπη μέσα από τα σύρματα;
    Να βάλω τα πίξελ να σου στείλουνε φιλί να στείλω άγγιγμα απ' τα καλώδια;
    Αλλά θα μου πεις...
    Με τέτοια μάγισσα που'χω να κάνω όλα γίνονται!
    Φιλί να ταξιδέψει!


    Confused,
    κείνοι που μελετάνε τις ανθρώπινες ψυχές, λένε πως ό,τι κάνουμε, μα ό,τι, για μας το κάνουμε.
    (Και για τις μανάδες ισχύει)
    Εμείς πρώτα-πρώτα παίρνουμε χαρά απ' την αγάπη που δίνουμε.
    Και τον άλλον τον θέλουμε δοτικό, σαφώς.
    Όλον δικό μας.
    Να σμίγουν οι καρδιές κι οι χαρές, να γιορτάζουν τα σύμπαντα!

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 5:08:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Giramondo,
    κοσμογυρίστρα!
    Ένα φιλί να μου στείλεις, έστω και βουτηγμένο στα γκρίζα τα σύννεφα του Βορρά κι άσε τις υποκλίσεις για κανένα Δούκα που θα βρεθεί στο δρόμο σου και θα΄ναι και κούκλος!
    (Αλλά και πάλι, αυτός πρέπει ν' αρχίσει τους ντεμενάδες)...


    Ελένη μου,
    ναι, ευχαρίστως βγαίνω με πλακάτ στους δρόμους! Όλοι η παρέα εδώ μπροστάρηδες στην πορεία, με μια φωνή!
    Έλα όμως που για της αγάπης την πνοή, δεν πρέπει να φωνάζεις...


    Magica,
    καλό! Να σου πω, άνοιξε δικό σου μαγαζάκι, μη σε μέλλει ο... ανταγωνισμός!
    Αφού υπάρχει απόθεμα, ουου... στο πιτς-φυτίλι θα εξαφανιστεί!

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 5:12:00 μ.μ., Blogger nonplayer

    Εγώ λέω να κάνω αυτό που ξέρω καλά: να γίνομαι κουραστικός. Η αγάπη είναι τόσο ιδιοτελής, όσο ιδιοτελής είναι η επιθυμία να πίνουμε νερό.

    Για το κείμενο, με κάλυψαν προλαλήσαντες...

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 5:26:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Κρινιώ,
    δε μου λες! Μπαίνεις στο... σπίτι μου και με τραπεζώνεις;
    Έτσι νιώθω με τόσα λόγια μελωμένα που μου χαρίζεις!
    Δε συμφωνώ μαζί σου λες;
    Κοινή θέα η αγάπη;
    Προϊόν που εκτίθεται για να το... λιγουρευτείς; Όχι βέβαια!
    Το μεγαλείο της, το βάθος και το βάρος της δε μπαίνουν πίσω από τζάμια. Ούτε κόβονται αποδείξεις για πάρτη της.
    Όσο για την ιδιοτέλεια, είναι συστατικό τ' ανθρώπου-λένε.
    Να'χει ανάγκες και να τις φροντίζει. Όχι με καμμιά διάθεση καταστροφική προς τον άλλον.
    Μα για καλυφθεί ο ίδιος. Πρώτος και καλύτερος.


    Άκου κουραστικός!
    Μαίανδρε, θα σε μαλώσω!
    Και ναι, γι ανάγκες μιλάς κι εσύ.
    Συμφωνούμε.
    Αρχέτυπον συναίσθημα κι ας μην κοκκινίζει πιά.
    Τώρα, όλες αυτές οι φιοριτούρες κι οι κοινωνικές επιταγές που φοράμε στην αγάπη πιότερο για να φαίνεται, παρά για να είναι, ε, τι να πείς.
    Μέσα σ' όλα τ' άλλα, καίγονται και τα καλύτερα.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 6:45:00 μ.μ., Blogger Artanis

    Καπετάνισσα, ξέχασες να γράψεις την διεύθυνση του μαγαζιού!
    :-D

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 7:38:00 μ.μ., Blogger THE_RETURN

    Ωραίο, Καπετάνισσα, πολύ επιτυχημένο.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 7:45:00 μ.μ., Blogger zero

    Οποιος λεει πως αγαπαει...
    ...λεει ψεματα.

    Οποιος λεει πως ξερει τι ειναι αγαπη...
    ...λεει ψεματα.

    Αυτος που δεν μιλα καθολου για την Αγαπη...
    ...εχει ηδη καταλαβει, εχει νιωσει.

    ΥΓ: μην μιλας για Αγαπη.
    ....μονο δωσε...


    ζερο.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 7:47:00 μ.μ., Blogger roidis

    τώρα ήρθα από διακοπές και τώρα σε διάβασα...

    με αναγκάζεις να βάλω λινκ προς εσέ αγαπητή.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 8:11:00 μ.μ., Blogger Θεοδόσης Βολκώφ

    Λεβέντισσα σε όλα σου. Και στην αγάπη.

    Βολκώφ

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 8:39:00 μ.μ., Blogger Estrella_

    Αγάπη δεν εκάτεχα γλυκιά ’ναι (γ)ή πικριά ’ναι,
    μα ’δά που τη δοκίμασα, θεοτική φωθιά ’ναι.

    :)

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 9:24:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Artanis,
    ορθόν! Παράλειψις...
    Μόνο που... ο που πονεί, γνωρίζει.

    The Return,
    χαρά μου να σε καλοδέχομαι και να σ' ανοίγω αγκαλιά.

    Zero,
    η αγάπη καλέ μου, έχει ανάγκη και ν' αρθρώνεται.
    Μόνο που καλό είναι να'μαστε προσεκτικοί, ε;
    Στην Κρήτη λέμε:
    "Όπου αγαπάς, μην πολυπάς.
    Κι αν πολυπάς, μην πολυκαθίζεις.
    Κι αν πολυκαθίζεις μην πολυμιλείς.
    Κι αν πολυμιλείς, να κατέχεις ίντα λες".

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 9:30:00 μ.μ., Blogger Unknown

    Ο επόμενος παρακαλώ...

    Μονο αγάπη διαθέτει το κατάστημα
    Έχουμε πλεόνασμα
    Ξεχείλισε η αγάπη
    Δεν υπάρχει κανείς που να θέλει
    την αγάπη
    για σκέψου
    σε όποια τιμή
    ακόμη και χωρίς τιμή

    Μόνο πληρωμένη σγάπη έμεινε
    όπως ο πληρωμένος έρωτας

    Ο επόμενος παρακαλώ....

    καλησπέρα καπετάνισσα
    με ανάσα αγάπης πραγματκού
    αγέρα από το νησί της αγάπης

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 9:33:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Ροΐδη,
    με τιμάς. Καλώς μας ήλθες, ξεκούραστος κι ανανεωμένος -υποθέτω-.
    Οι χειμώνες, έξω απ' την πόρτα!


    Βολκώφ!
    Μαντινάδας λεβεντοσύνη θα σου δώσω:
    "Ποτέ σου να μην ξαναβγείς
    ήλιε μου δε με νοιάζει
    μα γω 'χω την αγάπη μου
    κι όπου προβάλλει λιάζει"!


    Estella!
    Λόγια-πυρκαγιά μας ραντίζεις!
    "Σ' αγάπησα όσο αγαπά
    ο ήλιος το φεγγάρι
    που πάντα θα του δίνει φως,
    χωρίς αυτό να πάρει"

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 10:08:00 μ.μ., Blogger Ελπίδα

    Αχ! Αυτή η αγάπη! Έχει χάσει τόσο πολύ την έννοια της σήμερα. Έχει μεταλαχθεί κι αυτή.
    Σ΄αυτό το "μαγαζάκι" όμως, βρίσκω την γνήσια, γι΄αυτό και μπαίνω. Έχει και μια προσφορά διαρκείας που με συμφέρει! Την δίνει πάντα δωρεάν!Κι όσο δίνει, τόσο παίρνει! Γι αυτό αυτή η Κυρία, δεν ξεμένει ποτέ! Πάντα θα έχει και πάντα θα χαρίζει!Κι εγώ θα μπαίνω, να παίρνω, γιατί χωρίς αγάπη, δεν ζω!

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 09, 2006 10:47:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Ομορφη και πρωτότυπη σύλληψη.Αλλά τέτοια δεν είναι πάντα η καπετάνισσά μας; Σ' ένα τέτοιο κατάστημα θα ήθελα να δουλεύω.Φυσικά αφιλοκερδώς!
    "η"

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 12:24:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    ........αχ έριξες "παραγάδι" Καπετάνισσα και έπιασες βλέπω....απ'όλα τα καλούδια!!!Πως τσιμπάμε όμως με το άκουσμα αυτής της λέξης ε? :-)))
    .....να ρωτήσω κάτι όμως?
    Έκανα 40χλμ να δω την καλή μου....και τελικά κοιμάται 2 δωμάτια παραδίπλα και ψιλοροχαλίζει κιόλας αλλά εμένα μ'αρέσει που την ακούω και τη νιώθω κοντά μου.....αυτό τι είναι?Αγάπη ή εισιτήριο για ψυχιατρείο? :-)))

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 2:00:00 π.μ., Blogger Θεοδόσης Βολκώφ

    Να ΄σαι καλά, Καπετάνισσά μου, για τη μαντινάδα σου τούτη τη λεβέντικη!!!

    Βολκώφ

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 4:41:00 π.μ., Blogger BionicBuddha

    Great pictures, thanks for sharing...


    www.bionicbuddha.com

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 10:15:00 π.μ., Blogger Tradescadia

    Αγαπημένη Καπετάνισσα, χωρίς λόγια αυτή τη φορά. Τα είπες όλα με μιαν ανάσα. Λες και διαβάζω τις σκέψεις μου...Υπόκλιση βαθιά...!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 12:19:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Sailor,
    του ανέμου και της θάλασσας παιδί, εκεί που σεργιανάς, στήσε αυτί στο φλοίσβο και τα κύματα να μάθουμε πολλά για την αγάπη.


    Ελπίδα μου,
    ποιός τάχα κοκκορεύεται πως ζεί δίχως της...
    Ποιός να τολμήσει να χλευάσει τα ιερά και μαγεμένα της ζωής.
    Ν' αγνοήσει τη ζωή την ίδια!
    Και μέσα σ' αυτήν την πλάνη να βουτηχτεί, κάποια στιγμή, η απουσία της θα τον στοιχειώσει.


    "η",
    καλώς το νέο "προσωπικό"!
    Α, εσείς θα μας περιορίσετε και τα έξοδα!
    Μήπως να προσφέρετε κεφάλαιο να συνεργαστούμε;
    :)
    Την αγάπη μου! Την Κυριακάτικη, που'ναι διπλά γιορτινή!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 12:28:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Sarantis8!
    Τι έγινε δελφινάκι; Ξαναβαφτίστηκες; Πες μου κι εμένα, να ξέρω τι φωνή θα βγάζω δηλ!
    Λοιπόν, γλυκόλογε φίλε.
    Οι... αναλύσεις της κατάστασης έχουν να κάνουν με παράγοντες πολλούς!
    Δυό δωμάτια παραδίπλα;
    Και ουχί στην αγκαλιά σου;
    Τους τοίχους ρίξε φίλε μου!
    Κάθε είδους.


    Βολκώφ
    κι εσύ, ανθισμένα χαμόγελα να φοράς!


    Βιονική sth,
    ωραία όλα τούτα μα μου σφυρίξανε πως είσαι spam.


    Tradescadia,
    Κυριακάτικες χαρές κι αγάπες στη ζωή σου! Καθημερινώς κι ολοχρονίς!
    Φιλώ τα... "πνεύματα" που συναντώνται!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 12:44:00 μ.μ., Blogger Eleni63

    Σωστά που τα λέει ο Ροίδης για τα links! Μήπως ξέρει κανείς να με βοηθήσει πώς γίνεται???
    Ντρέπομαι που δεν το βρίσκω...

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 1:05:00 μ.μ., Blogger marilia

    Ξέρω εγώ, eleni63, αλλά μάλλον ο χώρος δεν είναι κατάλληλος. Όμως από το μπλογκ σου, δε βρήκα κάποιο email σου... Καπετάνισσα, μου επιτρέπεις να δώσω χέρι βοήθειας από 'δώ;

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 1:18:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Ελένη,
    θα πρέπει να περάσεις τα λινκς που έχεις επιλέξει στο template σου!
    Υποθέτω υπάρχει εκεί, προκαθορισμένος χώρος.
    Τα υπόλοιπα από την γλυκειά...

    Μαριλία!
    Όρμα κορίτσι!
    Χωρίς φόβο, με καρδιά!
    :)

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 1:47:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Δεν ξαναβαπτίστηκα αλλά με μπέρδεψε το laptop της καλής μου και νόμιζα ότι θα κάνω log in....είναι βλέπεις high tech Δεσποινίδα με πολλές γνώσεις blogomusic upload ;-))!....και τώρα μάλιστα με βαράει με ένα τιγάνι γιατί την σχολίασα ειλικρινώς(about ροχαλιτόν)χθες βράδυ.....αγάπη είναι και αυτό?
    :-)))))))))

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 1:51:00 μ.μ., Blogger marilia

    Λυπάμαι! Μου έμεινε η... φόρα! Είναι εξαιρετικά δύσκολο να στείλω από εδώ οδηγίες! Δεν μπορώ να γράψω κώδικα!!! Για οδηγίες, μπορεί κάποιος να μου στείλει μέιλ από το μπλογκ μου! Λυπάμαι, δε γίνεται αλλιώς! :(

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 2:05:00 μ.μ., Blogger Serenity

    @ Καπετάνισσα: Έξοχο το post, αγαπητή μου!

    @ Uneverknowinlife: Φτου σου!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 2:19:00 μ.μ., Blogger Sokxenos

    Όταν φτάσω πάνω
    θα σου στείλω ένα κείμενο για την αγάπη.
    Δυστυχώς δεν το `χω αποθηκευμένο εδώ και λυπάμαι ήταν ευκαιρία που θίγεις άξονα ζωής

    Την αγάπη μου

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 2:38:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Μετά το "φτου σου" κατάλαβα ότι τελικά είναι τρελή και παλαβή για μένα.....!!!!:-))))
    Καπετάνισσα μας συγχωρείς για τα "εκτός θέματος" σχόλια στο post σου!! Φιλιά Πολλά!!!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 4:53:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Καλή μου Καπετάνισσα, ξεδίπλωσα συναισθήματα, όπως εγώ τα βιώνω, δεν έκανα κριτική στη σκέψη κι το λόγο σου ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ εξ
    άλλου. ΔΕΝ μου το επιτρέπει η ευγενική μου ανατροφή. Σέβομαι όλους σας και σας εκτιμώ. Συγχωρήστε με αν, άθελά μου, σας πίκρανα, μπαίνοντας απρόσκλητη στο σπίτι σου.
    Να απομακρυνθώ; ΄Ελα όμως , που μνυ αρέσει αυτή η παρεούλα. Τότε μόνο να σας διαβάζω........

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 5:29:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Α, έτσι uneverknowinlife, ε;
    Αυτό συνέβη και... εξετέθης!
    Χαίρομαι για το παιχνιδιάρικο ύφος σου το οποίον συνάδει απολύτως με τον τσαχπίνη -ενίοτε και τρυφερά βίαιο, ναι- έρωτα!


    Μαριλία,
    μην νοιάζεσαι! Η διάθεση η καλή ανοίγει δρόμους. Και τα υπόλοιπα, έρχονται.


    Serenity,
    κορίτσι γλυκό που είσαι;
    Σε γειτονιές όμορφες τριγυρνάς και μου φέρνεις μοσχομύριστα λόγια να χορταίνω;
    Φιλί γλυκό!


    Sok,
    θα το περιμένω με χαρά αγαπημένε!
    Μα... σάμπως κάθε ήχος σου γι' αγάπη δε σωπαίνει;

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 5:38:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    uneverknowinlife,
    εδώ δεν έχουμε πρωτόκολλα!
    Αλωνίζετε ελεύθερα!


    Κρινιώ!
    Τι λες καλή μου;
    Μα ξέρεις τι χαρά μου δίνεις σαν σε βλέπω να περνάς;
    Το είπα ήδη.
    Εδώ είναι χαράς τόπος, αντάμωμα ψυχών, να λείπουν οι γκριζάδες και τα νεφελώματα τόπων καθημερινών και δύσβατων.
    Κανέναν δεν πίκρανες!
    (Εμένα να συμπαθάς αν είπα λόγια παραπανίσια).
    Όχι μόνο έχεις δικαίωμα να περνάς, αλλά σε παρακαλώ να το κάνεις.
    Η παρουσία σου είναι τόσο λαμπερή, απαραίτητη.
    Με τιμάς Κρινιώ, είναι σπουδαίο αυτό. Πολύτιμο.
    Και να κρίνεις φυσικά!
    Προσωπικά, το θέλω!
    Αν δεν με ενδιέφεραν οι απόψεις των συνανθρώπων μου θα είχα κλειστά τα σχόλια.
    Είσαι ευγενέστατη, άνθρωπος ουσίας και σ' εκτιμώ.
    Σε παρακαλώ λοιπόν να έχεις παρουσία ενεργητική, να στρογγυλοκάθεσαι στην αυλή μας και να μας αφήνεις ν' αφουγκραζόμαστε τον κόσμο σου.
    Τον οποίον αισθάνομαι τρυφερό, διάφανο, βαθιά ανθρώπινο!
    Σ' ευχαριστώ που είσαι και θα είσαι εδώ, συμμετέχοντας!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 10, 2006 8:14:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑ ΣΟΥ!!!!!

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 11, 2006 1:44:00 π.μ., Blogger candyblue

    Μείζων δε τούτων , η αγάπη

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Οκτωβρίου 21, 2006 10:24:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Υπάλληλος σε ...συναισθηματοπωλείον??
    Τα σέβη μου....
    ''Έχουμε πολύ ταξιδέψει
    Το σώμα σου κι εγώ
    Έχουμε φανταστεί
    Όσα ένα σώμα κι ένα εγώ
    Μπορούν να φανταστούν.''

     


Layout design by Pannasmontata


©
Creative Commons License
Page copy protected against web site content infringement by Copyscape