Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006
Κερασμένο!

Να'ναι νοτιάς λιγωτικός. Να κολλάει πάνω σου η σκόνη και να νιώθεις τριγύρω τη χλωμάδα της ερήμου -μια δρασκελιά η Αφρική-, να σου μουρμουρίζει ανατολίτικα μυστικά. Ερωτοφερμένος νοτιάς. Κι αυτή η κάψα, δίχως καθαρότητα αλλά με περίσσια γλύκα.

Βρίσκομαι σταματημένη στο φανάρι. Διάχυτη η ραστώνη του Κρητικού νότου τριγύρω και, ξαφνικά, να μου'ρχεται η ξυπόλητη τσιγγανοπούλα, η μανδηλοφορούσα, να μου καθαρίσει το παμπρίζ.
Ακροβατώ ανάμεσα στη σκληράδα του στερεότυπου που κουβαλάει ο συγκεκριμένος ρόλος -παιδί των φαναριών- και στις περί ανθρωπισμού ελαστικές αρχές που ζουζουνίζουν στο μυαλό μου.

Εκείνη, επί τω έργω. Με αγνοεί σκανδαλωδώς, σχεδόν με περιφρονεί.

Στις δικές μου ενστάσεις, "μα είναι καθαρό το αμάξι, δεν σου είπα να συνεχίσεις", λαμβάνω την εξής απάντηση:
"Κερασμένο από τον μπροστινό"!

Κόκκαλο εγώ! Πραγματικός τζέντλεμαν ο μπροστινός οδηγός, βρήκε έναν ομολογουμένως, άκρως πρωτότυπο και ενδιαφέροντα τρόπο προσέγγισης!

Τι τριαντάφυλλα και πρασινάδες...
Τέτοιο φλερτ, δεν έχει ματα-ξανα-γίνει!
Μες στην ασφαλτο; Και με μέσον, την πιτσιρίκα των φαναριών;

Λέγε με εκσυγχρονισμένο φλερτ, ε; Έστω, επιδερμικό. Μες στην τόση ξηρασία, μπορεί και να σ' ακούσω...




(Η φωτογραφία από το www.photoaddiction.net)
 
Σάλπαρε η Καπετάνισσα ώρα 10:35 | Πανάκι ξεδιπλωμένο |


40 Ανάσες:


  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 10:59:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Ομολογώ πως ήταν όντως εντυπωσιακά πρωτότυπο φλερτ

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 11:21:00 π.μ., Blogger Markos

    Καλή ιδέα !!!
    :-)))

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 11:26:00 π.μ., Blogger ΠΡΕΖΑ TV

    Αυτα ειναι ωραια σκηνικα και μακαρι να συμβαινουν καθημερινα...

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 11:32:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Χαίρομαι που υπάρουν ακόμα προτότυποι τρόποι προσέγγισης. Κάτι τέτοια σου φιάχνουν τη μέρα! Ενώ οι γνωστές συνηθισμένες "αρκουδιές" στη χαλάνε.
    "η"

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 11:55:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Kαλόοοοο! Ε, μη μου πεις κολακευόμαστε εμείς τα θηλυκά.....

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 12:15:00 μ.μ., Blogger Lex_Luthor06

    Όμορφο φλερτ όντως αλλά έχω απορείες. Έμεινε εκεί ή έγινε «προσέγγιση»;
    Κι αν έγινε, πως; Σου πήρε τον αριθμό κυκλοφορίας;

    (ξέρω ξέρω, είμαι κουτσομπόλης)

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 12:33:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Magica,
    η φαντασία απατραίτητο συστατικό, όχι μόνο μιας ευφάνταστης προσέγγισης, αλλά μιας αλλιώτικα χρωματισμένης ζωής.


    Μάρκο μου,
    σου βάζω ιδέες;
    Στέρεψαν οι κρουνοί της δημιουργικότητάς σου;
    Σε φαντάζομαι πάντως, να σκαρώνεις έτσι... πολύ έντεχνα, παρόμοια σχέδια δράσης.
    Κάνω λάθος;


    Πρέζα tv,
    δεν αντιλέγω!
    Τουναντίον μάλιστα.
    Μια ενθαρρυντική ματιά κι ένα ανθισμένο χαμόγελο χρειάζεται θαρρώ και, το αρσενικό που το'χει κατά νου, τολμάει να το πράξει.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 12:41:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    "η",
    ναι, σαφώς.
    Ο τρόπος είναι που μετράει.
    Το πως κάνει τη διαφορά.
    Να το'χουν κατά νου οι επίδοξοι κυνηγοί θηλυκών βλεμμάτων και άλλων τινών...


    Ανώνυμη,
    βάλε ένα όνομα γλυκειά μου να'χω χρώμα στην προσφώνηση!
    Μα βέβαια μας κολακεύει, λιώμα μας κάνει ο αλλιώτικος, ο ιδιαίτερος τρόπος.
    Σε εποχές προχειρότητας και βιασύνης δεν είναι και συνηθισμένο γεγονός!


    Lex_Luthor06,
    χε, χε... Καλώς μας ήλθες κατ' αρχήν! Κάτσε βρε αδελφέ, να σε κεράσουμε μια ρακί, να πιάσουμε το τραγούδι, ν' αποκτήσουμε και μια οικειότητα και πάμε στα βαθιά!

    Λοιπόν!
    Ίσως να πήρε αριθμό, δεν ξέρω.
    Πέρα από ένα χαμόγελο πλατύ κι έναν χαιρετισμό απ' το παράθυρο, δεν έκανε κάτι άλλο.
    Είχε μια σιγουριά όμως η ματιά του. "Θα σε βρω", σαν να έλεγε.

    Οπότε, μάλλον ορθώς έπραξε. 'Η όχι;

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 12:48:00 μ.μ., Blogger Lex_Luthor06

    Ρακί δεν πίνω ευχαριστώ (άσχημη εμπειρία μεθυσιού μικρός). Καλώς σας βρήκα πάντως.

    2 εκδοχές έχω.

    1η: Μια και δεν ζεις σε μεγάλη πόλη (όλες της Κρήτης είναι μικρές) , ελπίζει πως θα τύχει να βρεθείτε.

    2η και πιο πιθανή: Είναι ο τύπος ανθρώπου που φλερτάρει μόνο για το σπορ. Χωρίς σκοπιμότητες. Να προκαλέσει ένα χαμόγελο σε μια όμορφη κοπέλα του αρκεί.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 12:52:00 μ.μ., Blogger marilia

    χεχεχε! Εφευρετικότατοι οι πατριώτες! χιχιχι! Όμως... διαβολάκι στην παρέα... λέω τώρα εγώ Καπετάνισσα, λέω... βρε μπας και ήθελε απλά ο μπροστινός τζέντλεμαν να κάνει την καλή την πράξη προς το παιδί των φαναριών και να γλιτώσει το "καθάρισμα" του παρμπρίζ του; Λέω τώρα εγώ... :):):):):)

    Καλού κακού... εγώ του χρόνου λέω να ζητήσω διορισμό στην πατρίδα. Εννοείται και θα κυκλοφορώ με βρωμιαρούλι αμάξι!!! :):):)

    Την καλημέρα μου! :)

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 12:56:00 μ.μ., Blogger Markos

    Καπετάνισσά μου, πάνε χρόνια πολλά από τότε που έλεγα "κορίτσια πειράξτε με, πέφτω εύκολα" (:-) )
    Mα πάρα πολλά.
    Όσο για το Καλή ιδέα, ε... χμμ δεν το είπα για εμένα.
    Για ένα φίλο μου το είπα ;)

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 1:26:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Lex_Luthor06.
    Είναι μια ερμηνεία, ναι.
    Υπάρχουν κι άλλες, αν επιχειρήσεις προσεκτικό κοίταγμα πίσω από τα πράγματα.

    Να σου πω, γυρεύοντας αναλύσεις για τις προθέσεις του, χάνω την αυθεντική ομορφιά, τη μαγεία όλου του περιστατικού.
    Αφήνομαι σ' αυτό.
    Κάλλιο να παρανιώθουμε, παρά να παρασκεφτόμαστε.


    Marilia
    καλώς ήλθες τσαχπίνικο θηλυκό!
    Τα... ανωτέρω, ισχύουν και για σένα.
    Και, τέλος πάντων, αν είναι να λειτούργησα ως ενδιάμεσος κρίκος για να εκδηλώσει ο άνθρωπος τη φιλανθρωπία του, ε, χαλάλι!

    (Η πατρίδα σε προσμένει, ε;)


    Μάρκο,
    η ανιδιοτέλεια της παρέμβασής σου, ήταν προφανής...
    Ωστόσο: αν σε πειράξουν, "πέφτεις" εύκολα;
    :)

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 1:56:00 μ.μ., Blogger SALOME

    Απ' το ραδιόφωνο ακούω δυνατά jazz-rock με πιάνει κόκκινο στο ύψος της Πανόρμου...το θυμάσαι αυτό το τραγουδάκι. Καλά το συγκεκριμένου τύπου φλέρτ θυμίζει άλλες εποχές και φυσικά έχει το μυστήριό του...είναι από εκείνα με τις μεταίωρες εκπλήξεις που έχει ο δρόμος...αχ! αυτός ο δρόμος γενικότερα. Πάντως πάρτο επάνω σου καπετάνισσα. Εδρασε άμεσα ο μάγκας!!

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 2:42:00 μ.μ., Blogger ovi

    :D

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 3:30:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    χεχεχε! :^)
    Πες μας όμως και πώς τον...ευχαρίστησες! Έπιασε τόπο το κέρασμα;
    ;^)

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 4:02:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Salome,
    ναι, βέβαια!
    Η Αφροδίτη Μάνου σε μέρες δόξης!
    Το φλερτ θυμίζει άλλες εποχές, ε;
    Τότε που η κατάκτηση μιας γυναίκας ήτανε διαδρομή μακρινή. Κι ήθελε ψυχή και μαστοριά και φαντασία.

    Έχω εμπιστοσύνη στο χρόνο Salome (όσον αφορά στο "πάρ 'το πάνω σου"). Μη θαρρείς κι εγώ της δράσης είμαι... :)


    Ovi,
    όχι πες μου τώρα.
    Υπάρχει μια τόση δα περίπτωση να λειτουργούσε έτσι ένας φιλανδός;
    Μωρέ τάρανδο να του έταζες...


    Μπαμπακούλη,
    προχωράς! Τρέχεις ακριβέστερα.
    Την έκπληξή μου και τη χαρά μου τις εισέπραξε.
    Νομίζω, τέθηκαν γερά θεμέλια για τα περαιτέρω...
    :)

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 5:44:00 μ.μ., Blogger Estrella_

    Καπετάνισσα, εύχομαι να σου συμβούν κι άλλα τέτοια πολύχρωμα και πρωτότυπα.
    :)

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 6:53:00 μ.μ., Blogger ci

    "..exchanging glances.."
    ένα αυθόρμητο χαμόγελο -που μάλλον κόλλησε σε όλους μας όσους το διαβάσαμε:)
    και που μπορεί να είναι "η αρχή μιάς υπέροχης γνωριμίας".

    όσο για το τυχαίο, έχω καταλήξει ότι τα βήματά μας μάς οδηγούν πάντα εκεί που θέλουμε;)
    πάντα τέτοιες ομορφιές!

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 7:05:00 μ.μ., Blogger Ο Καλος Λυκος

    εντυπωσιακό, όντως...να το θυμάμαι...

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 7:25:00 μ.μ., Blogger nonplayer

    αυτός είναι μάγκας!

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 8:20:00 μ.μ., Blogger sorry_girl

    Μια καλησπέρα κι από μένα..ευρηματικότατος ο monsieur!
    Eγώ πάντως ρακί πίνω!!

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 8:23:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Λες να αρχίσω να οδηγώ, χμμ; :P

    Μα τι λέω η τρελή παντρεμένη, με ένα σύζυγο που την ξύπνησε έχοντας γεμίσει όλο το κρεβάτι τριαντάφυλλα; (χωρίς το κοτσάνι βρε) :P :)))

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006 11:15:00 μ.μ., Blogger Sokxenos

    Αγαπημένη, πρωτοτύπισες φυσικώ τω τρόπω πάλι
    μ` ερωτισμού συμβάν! Έχει μιαν ανάφλεξη. Νοτιάδες , ξεσηκωμένη φωτιά της ερήμου, Λιβυκό. Λιβυκό πόσο υγρή στα χείλη λέξη.
    Κι εγώ πολύ μινόρε σήμερα, ολημέρα κι αρκετό απ` τη νύχτα η ακοή επανωτά οχτάωρα, έχω εμπεδώσει τη σχέση κουπλέ και ρεφραίν.
    Καλή σου νύχτα

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 03, 2006 4:41:00 π.μ., Blogger ellinida

    Ευρηματικός ο τύπος ! Προσόν για έναν άνδρα .
    Καλημέρα .

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 03, 2006 11:32:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Estrella,
    όμορφη επίσκεψη και βλέμμα καρφί στα μάτια, ε;
    Καλώς μας ήλθες!
    Θαρρώ πως οι μπογιές του ασυνήθιστου βάφουνε βιαστικά κι αχνά τις μέρες μας. Για λίγο, ίσα μια πνοή.
    Να'χουμε να εκτιμάμε.
    Και να προσμένουμε.


    Citronella,
    κορίτσι γλυκό, μελωδίες τυλιγμένο!
    Ναι, με τα βήματά μας θρέφονται οι καιροί, αυτά οδηγούν και σ' αυτά καταλήγουν της ψυχής οι αναζητήσεις.
    Άλλο τώρα αν εμείς ώρες-ώρες κάνουμε άλματα, ή κοντοστεκόμαστε να χαζέψουμε τη θέα...


    Καλόλυκε,
    να κινητοποιήσεις τη δική σου φαντασία αγαπητέ!
    Τι;
    Δανεικές προτάσεις προσέγγισης στα μάτια ενός λύκου;
    Όλα στο πιάτο πιά!
    Μα και οι ιδέες;
    :)

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 03, 2006 11:40:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Μαίανδρε,
    θαρρώ πως έτσι ήταν.
    Είχε τη μαγιά και λειτούργησε με μαγκιά!
    Σπάνιο;
    Γι αυτό ξεχωριστό!


    Sorry girl,
    έλα, σίμωσε -που λέμε-.
    Και ρακί ν' ανάψει ο ουρανίσκος και λόγια χαράς να τραγουδήσουνε τα χείλη.
    Όσο για τα ευρηματικά πλησιάσματα;
    Ποτέ δεν ξέρεις...
    Ευτυχώς!


    Confused!
    Τι ταίρι έχεις στο πλάι σου, να σε ραίνει με ροδοπέταλα, να σου προσφέρει ανθόνερο;
    Τα σέβη μου κορίτσι.
    Κι η χαρές που σας τυλίγουν, να μετρούν αιώνες.
    Μέλι η ζωή!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 03, 2006 11:48:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Sok,
    Ποιητή μου...
    Φλέγεται η καρδιά σ' αυτόν τον τόπο που τη ρίζωσε ο θεός, αλήθεια είναι.
    Κι οι υγρασίες του νότου κολλάνε στα χείλη ίδια μελωδία που αργοσέρνεται και λικνίζεται και ζαλιστικά στριφογυρνά.
    Κουπλέ και ρεφραίν σε επανάληψη.
    Να μην έχει χώρο να σταθεί η μονοτονία.



    Ελληνίδα,
    καλημερούδια μας!
    Προσόν, δε λες τίποτα...
    Χάρισμα μοναδικό.
    Για να βρεις τρόπο, θέλει κόπο.
    Κι εδώ κατοικούν fast-food εποχές.

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 03, 2006 3:22:00 μ.μ., Blogger vromogato

    καλόοο :) θα κλέψω την ιδέα με χαρτομάντηλα, παγωμένα νεράκια λουκουμάδες κλπ
    ΥΓ κράτα μου τις ρακούλες για το χειμώνα

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 03, 2006 7:05:00 μ.μ., Blogger Ελπίδα

    Καλό! Πολύ καλό! Τυχερή!Έχεις κάψει καρδιές! Και σε άλλα πιο προτότυπα!
    Με αγάπη!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 03, 2006 8:42:00 μ.μ., Blogger Θεοδόσης Βολκώφ

    Kαις καρδιές, λεβέντισσά μου εσύ!!!!

    Έεετσι...έεετσι...

    Βολκώφ

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 03, 2006 8:45:00 μ.μ., Blogger Alexandra

    Άψογος ο τζέντλεμαν!

    Άσχετο... Μου θύμισες μια 'δικιά' μου τσιγγανοπούλα που ζητιάνευε στο φανάρι δίπλα στο Ιπποκράτειο, στο σπίτι μου απέναντι... Η Μαρία. Μια κούκλα ξανθιά με σκούρο δέρμα. Που με ήξερε και με φώναζε, 'η φιλενάδα μου'!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 03, 2006 10:22:00 μ.μ., Blogger Unknown

    Πολύ μεγάλη κλάση καπετάνισσα

    το είναι κερασμένο από τον
    μπροστινό

    Αυτό συμβαίνει και εδώ
    μπορεί να είναι και από τον η την
    απέναντι κερασμένο και δεν είναι
    νοτιάς εδώ , αλλά βορριάς

    Αλλά ο καπετάνιος είναι παντώς
    καιρού

    Καλό σου βράδυ
    κερασμένο από μένα
    και θα πιω και ένα για πάρτι σου

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 04, 2006 12:01:00 π.μ., Blogger Κολοκύθι

    Πολύ μα πολύ καλό. Άλλα φαντάζεσαι να έχεις σχέση με έναν τέτοιο και να χωρίζεις? Σκασμένα θα βρίσκεις τα λάστιχα κάθε πρωί.
    (συμφωνώ με την προτοτυπία - γούστο να χεις και όλα γίνονται)

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 04, 2006 12:04:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Πολύ όμορφη η καθημερινοτητα στην Κρήτη. Μες στη ραστώνη.
    Ποιός τη σκηνοθετεί;

    Όμορφο που μας μετέφερες μια τέτοια εικόνα, ανθρώπινη αν και παράξενη. Μα και να σου συμβει...

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 04, 2006 10:01:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Καπετάνισσά μου, άγιο άνθρωπο έχω στο πλάϊ μου αφού με αντέχει μετά από 11 χρόνια και δεν έχει πάει σε κανένα ψυχιατρείο :P
    Ευχαριστώ για τις ευχές σου.

    Καλημέρα και καλή εβδομάδα :))

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 04, 2006 10:56:00 π.μ., Blogger weirdo

    Χμ.. φαίνεται πως τελικά το αντίθετο φύλο δεν έπαψε να στερείται φαντασίας.. Υπάρχει ελπίδα, λοιπόν, ακόμα..:)

    Καλημέρα, αγαπημένη καπετάνισσα:)

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 04, 2006 10:56:00 π.μ., Blogger kerasia

    Καλημέρα καπετάνισσα!
    Μου έφτιαξες το πρωινό!
    Τελικά είναι φοβερό. Μόνο οι άνθρωποι που δεν ξέρεις μπορούν να σου φτιάξουν τη μέρα και να σου ανοίξουν χαραμάδα...
    Γιατί το δώρο, το αναπάντεχο, το δώρο που δεν περιμένεις είναι σαν να στο στέλνει ο θεός.
    Άν τώρα ο προπορευόμενος οδηγός ήταν και «θεός» ε τότε...

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 04, 2006 3:36:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Βρωμογατούλη,
    μόνο μην την θεωρήσεις πάγια τακτική!
    Και επιζήμια, κέρασμα στο κέρασμα!
    Πόσο χρεώνεται πιά μια γλυκειά ματιά...
    Στην εποχή μας, πόσο;


    Ελπίδα μου,
    τι να σου πω!
    Στάχτες κι αποκαΐδια!
    Ολοσχερής καταστροφή!


    Βολκώφ,
    αγαπημένε!
    Ισχύουν τα ανωτέρω...
    Πως λέμε... η Μεσόγειος φλέγεται;
    Πυρ, γυνή και θάλασσα σε ένα!

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 04, 2006 3:44:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Αλεξάνδρα μου,
    μην το συζητάς.
    Ήδη, ως μνήμη τρυφερή, τσαχπίνικη, έχει καταγραφεί.
    Και ναι, η παρουσία της -όλο μπρίο- πιτσιρίκας, χρωμάτισε ιδιαίτερα την κίνηση.


    Sailor,
    παντός καιρού!
    Εύελικτος κι ευφάνταστος!
    Όπως αρμόζει σ' έναν άντρα που ξέρει και να σαλπάρει και να φλερτάρει!


    evie,
    καλώς μας ήλθες γλυκειά μου!
    Να σου πω, αν είναι για εκδίκηση, το πιο πιθανό είναι να ρίξει μελάνι αντί υγρό για τους υαλοκαθαριστήρες!
    Ε, ρε γλέντια!

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 04, 2006 3:58:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Δόκτωρα,
    ο άνθρωπος, ή ο θεός ο μέγας σκηνοθέτης;
    Ο χρόνος. Η ζωή. Η στιγμή.
    Η ζωηρόχρωμη έντασή της.
    Η έμπνευση: που, αν και γένους θηλυκού, βρίσκει κατοικία στην αρσενική σκέψη!


    Confused,
    την αγάπη σας και τα μάτια σας!


    Weirdo,
    ελπίδες σωρό...
    Και προσδοκίες και αναμονές και λαχτάρες κι ονείρατα.

    Στο μυαλό μας.
    (Εντάξει και όχι μόνο...)


    Κερασιά μου,
    χαίρομαι τόσο!
    Ναι, οι ζεστές πινελιές έρχονται ανέλπιστα.
    Αν σκόρπισα χρώμα τριγύρω, χαρά μου!
    Χμ... Όσο για τους θεούς... ναι, οι επίγειοι κρατάνε λίγο ξέρεις...
    Μπα!
    Καλύτερα με τις αδυναμίες του.
    Και την ανθρωπιά του.

     


Layout design by Pannasmontata


©
Creative Commons License
Page copy protected against web site content infringement by Copyscape