Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006
Πάμε εκδρομή;


Ό,τι αντικρίζει η ψυχή,
τα μάτια ούτε καν που το φαντάστηκαν...




(Κίτρινα ποδήλατα-Ανάδυση)

Και για το χατήρι του αγαπημένου Sok,
η εκδρομή του Θανάση Γκαϊφύλια.
Μαζί του η Μαρίζα Κωχ.

Και τι να κάνω τώρα εγώ που...
"είναι βάσανο ο φίλος, είναι βάσανο ο φίλος που φωνάζει εκδρομή";
Χατήρια να χορταίνουνε (Σταυρούλα για σένα)
κι ο Κραουνάκης με τον Μακεδόνα στα Κόκκινα γυαλιά...
 
Σάλπαρε η Καπετάνισσα ώρα 12:18 | Πανάκι ξεδιπλωμένο |


32 Ανάσες:


  • Χρόνος: Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006 1:40:00 μ.μ., Blogger Serenity

    Ω, Καπετάνισσα... τι κομμάτι διάλεξες... πολύ-πολύ αγαπημένο...

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006 1:50:00 μ.μ., Blogger vromogato

    να ανοίγαμε λοιπόν λίγο τα μάτια μας προς τα μέσα?
    ε?

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006 2:51:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Eίσαι; Να ξεκινήσουμε όμως χαράματα, για να στήσουμε καρτέρι στον ήλιο, να τον καλημερίσουμε και να απολαύσουμε τη φύση πoυ αφυπνίζεται στην από δω μεριά του πλανήτη. Θα μείνουμε εκεί, μέχρι να τον αποχαιρετήσουμε,. Να απολαύσουμε το έντονο πορτοκαλο-κόκκινο χρώμα που χαριζει, γλυστρώντας πίσω από το βουνό, για να φωτίσει την από κει πλευρά του πλανητη. ΕΙΣΑΙ;;;;;;;

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006 3:05:00 μ.μ., Blogger ci

    Φύγαμε!:)

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006 3:22:00 μ.μ., Blogger GLOBAL

    πονάει η ανάδυση, πονάνε όλα πάλι πολύ πιο πολύ από πριν...

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006 4:31:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Serenity,
    μουσικές γλυκομίλητες, σαν αεράκι να σ' ακολουθούν, δροσιά να μοιράζουν.


    Βρωμογατούλη,
    τούτη έίναι μια σκέψη καλή.
    Το βλέμμα πάει απέναντι, δίπλα, πάνω, κάτω, πίσω, μα... μέσα;
    Χμ! Δύσκολο πράγμα η βουτιά στα ενδότερα.
    Θέλει γερά αποθέματα σε οξυγόνο.

    Αστεράκι,
    καλώς ήρθες με το χρυσαφί φως σου!
    Θα μας ραντίσεις κάποια νύχτα με την σκόνη σου;
    Λίγα ρινίσματα στα μαλλιά, έστω;

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006 4:40:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Κρινιώ!
    Αν είμαι λέει!
    Θα 'χω δισάκι με τραγούδια αγκαλιά, μιας εφηβείας που μόνιμα παραπονιέται...
    Θα'χω και χούφτες με καρύδια κι αμύγδαλα και κανατάκι με ρακί, μήπως ανάψει η ψυχή και θέλει σκέρτσα.
    Θα 'πουμε και του ήλιου μυστικά σωρό να μαθευτούν στο σύμπαν, να λυτρωθούν τα χείλη...


    Citronella,
    Οι γρήγορες αποφάσεις μ' έχουν φίλη τους! Κάνε το σάλτο!



    Global,
    αγαπημένη μου!
    Έλα... Πάρε ανάσα βαθιά. Εισπνοή. Στα καθάρια, τα ωραία, τ' αληθινά.
    Να'τη η επιφάνεια.
    Κι ο αέρας. Κι η ζωή!
    Έλα. Στο πολύ λίγο είμαστε...

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006 5:01:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Αχ, αν μπορουσες τώρα που διάβασα την απάντηση σου, να δεις την έκφραση του προσώπου μου. ΄Εχω ένα γλυκό, συνεπαρμένο χαμόγελο, σαν να άκουσα την πιο γλυκεια μελωδια. ΄Εχω φυγει..... Είμαι ήδη εκεί. Σε περιμένω......

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006 5:12:00 μ.μ., Blogger kyriaz

    Πάντ' ανοιχτά,πάντ' άγρυπνα
    τα μάτια της ψυχής μου...

    Χρόνια τώρα μασώ την ψίχα της ψυχής μου
    σα μαστίχα... βίου!
    Γιατί εκτός από μάτια η ψυχή διαθέτει και όλα τα όργανα και για τις άλλες αισθήσεις...

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006 7:05:00 μ.μ., Blogger γιώργος

    άλλα 'μάτια'... άλλα 'βλέμματα'...
    πιο αληθινά... πιο ανθρώπινα...
    το ψεύτικο δεν το αντέχουν...

    καλησπέρα καπετάνισσα...

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006 8:17:00 μ.μ., Blogger Sokxenos

    Έχω έναν ξάδερφο εξ αγχιστείας, Θανάσης Γκαϊφύλιας λέγεται, συνθέτης σπουδαίος και τραγουδιστής, νωρίς απ` της Αθήνας το μουσικό κατεστημένο αποχωρήσας, ζει από χρόνια στην πατρίδα του την Κομοτηνή, όπου δρα μουσικά, είχε συνεργαστεί με Μαρίζα Κωχ, χρόνια τίμησε το τραγούδι σε μπουάτ και με ατομική δισκογραφία, μελοποίησε Καριωτάκη ( οι κάργες ), ελεύθερος άνθρωπος έχει σπουδαίο έργο πίσω του κι ανάμεσα την "Εκδρομή", αξιόλογο τραγούδι. Ας δώσει σημείο όποιος τον γνωρίζει.
    Τα γράφω όλα αυτά, γιατί λατρεύω τους ελεύθερους ταλαντούχους κι ασυμβίβαστους δημιουργούς. Σ` αυτούς ακουμπάμε, σ` αληθινά στηρίγματα γι` ανάταση στους ρηχούς καιρούς.

    Σ` ευχαριστώ, Καπετάνισσα!
    Τα θέματά σου είναι παρεμβάσεις, λυτρωτικές!!!

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006 10:58:00 μ.μ., Blogger kyriaz

    @sok,
    Γνωστός δημιουργός ο Θανάσης Γκαϊφύλιας ...Πριν από κάποια χρόνια ακουγόταν πολύ στα ραδιόφωνα.Αλλά όπως είπες,sok,αποχώρησε απ' το μουσικό κατεστημένο της Αθήνας...

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 1:21:00 π.μ., Blogger Ελπίδα

    Αχ! αυτή η ψυχή! Πάμε καπετάνισσα! Πάμε! Αλλά θέλω με καράβι! Όχι με πούλμαν. Φιλιά πολλά!

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 1:30:00 π.μ., Blogger Markos

    Πώς να πει κανείς όχι;

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 2:01:00 π.μ., Blogger THE_RETURN

    "Getaway" του Sam Peckinpa...

    με τον Steve McQueen και την Ali McGraw...

    Για κάποιο λόγο μου ήλθε αυτη η (σπουδαία)ταινία στο μυαλό...

    Τι να κάνει μια εκδρομή... ...Getaway...

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 3:50:00 π.μ., Blogger Gwgw

    Ωραίο τραγούδι, ωραία φώτο και πολύ όμορφο blog...
    Ναί να πάμε λοιπόν...όσο για την ψυχή...τι να πω; Ένα αχ(όπως είπαν και άλλοι πριν από μένα) αρκεί...
    Καληνύχτα καπετάνισσα...

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 1:14:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Κρινιώ,
    τα πιο ανοιχτά χαμόγελα είναι -λέω- μπροστά. Σ' αυτά που θα'ρθουν...
    Στις εκδρομές που μας χρωστάει η ζωή. Πόσες ακόμα!


    Kyriaz,
    μες στην αγρύπνια η ψυχή, την νιώθω να ταράσσεται.
    Να ανιχνεύει, να οσφραίνεται, να δοκιμάζει. Πιότερο τα όριά μας, τους ουρανούς μας, παρά τη ξένη γη.


    Γιώργο,
    τα από μέσα μάτια είναι λεύτερα, το ξέρεις.
    Για τούτο και καλπάζουνε. Κι αγριεύουνε με το ψέμμα.
    Και μερεύουνε με κάθε αυθεντική πηγή.

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 1:20:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Προλαβαίνω; Πάρτε με κι εμένα κι αν θέλετε πάμε να βρούμε το Γκαϊφύλια και να του πούμε να πάρει και τ'άλλα παιδιά και να κάνουν αντεπίθεση. Μας πήραν φαλάγγι τα εύκολα επειδή κάνουν πιο πολύ θόρυβο και όλο υποχωρούμε.Βοήθειααααα!

    "η"

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 1:25:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Αγαπημένε μου Sok
    (και kyriaz που παρακάτω συμπληρώνεις),
    περνάς να μου σκορπάς άνθη και κλαράκια θύμησης, ναι;
    Το'χεις βάλει σκοπό να με γυροφέρνεις επιστρατεύοντας την άνοιξη;
    Βεβαίως και γνωρίζω τον εμπνευσμένο τραγουδοποιό, πολύ καλά. Για το χατήρι σου αγαπητέ ανέσυρα το τραγούδι και το στόλισα μπροστά.
    Να'χεις μυρωδιά θυμαριού στη μύτη κι ανοιχτά εκδρομικά σκαρφαλώματα μπροστά(αν και δεν εννοεί τέτοια ο δημιουργός)...


    Beatlus,
    η ψυχή ορίζει τις διαδρομές!
    Χαρτογραφεί πορείες...
    Και, κάτι μου μουρμουρίζει πως δε λαθεύει ποτέ.

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 1:32:00 μ.μ., Blogger Ανδρομεδα

    Βουρρρ!!!!!!!!!!!!!!!!

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 1:34:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Ελπίδα μου,
    Η πλώρη κι οι ρόδες έχουν κοινό προορισμό.
    Έτσι κι αλλιώς όχημα είναι η ψυχή σωστά;
    (Άσε που η φωτογραφία συνδυάζει τα αταίριαστα)!


    Μάρκο,
    ταξιδιάρα ψυχή, σ' έχω εντοπίσει...
    Κι είν' η ματιά σου πέλαγο, μέχρι και στοίχημα πάω.


    The Return, καλέ μου!
    Η εκδρομή ναι, τι να κάνει συλλογιέμαι...
    Μα, το ποθητόν, ως εκδρομή!
    Να μας βγάλει εκτός δρόμου!

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 1:40:00 μ.μ., Blogger scalidi

    "...Κι είναι βάσανο ο φίλος, κι είναι βάσανο ο φίλος που φωνάζει εκδρομή..."

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 1:41:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Γωγώ!
    Ήρθες την πιο κατάλληλη στιγμή, τι τύχη!
    Καλώς μας ήλθες!
    Δώσε μια ν' ανέβεις στ' όχημα και πιάσε το τραγούδι.
    Μ' ένα "αχ" να κρέμεται στα χείλη, πως αλλιώς...


    αστεράκι,
    να΄ρχεσαι και μέρα να μαζεύεις ηλιαχτίδες, οκ?


    "η"!
    Μη θαρρείς, μόνο στο τσακ είμαι να πάρω τα βουνά! Αντίσταση κατά της ευκολίας, ναι, ναι! Παρέα θα στήσουμε καρτέρι στη μιζέρια, τη φτήνεια και την ευτέλεια μπας κι αλλάξει κάτι σ' αυτή τη ρημάδα εποχή!
    "Κυκλοφορώ κι ανθοφορώ" θα φωνάζω!

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 1:46:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Ανδρομέδα,
    στο τιμόνι θα σε βάλω!
    Να φωτίζεται η στράτα!


    scalidi,
    τον ίδιο ακριβώς στίχο έλεγα στο πρηγούμενο ποστ, σε κάποιο σχόλιό του δηλ.
    Άντε βάσανα ξανά να βγάζουνε βόλτα τη ψυχή!
    Μωρ' θα το βρω το τραγούδι να τ' ανεβάσω να σου κάνω το χατήρι!
    Τι στο καλό...

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 2:05:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Χαμόγελο και διάθεση όμορφη με περιμένουν στην πόρτα σου,κάθε φορά που περνώ απο εδώ.

    Καλή σου μέρα,Καπετάνισσα!

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 2:10:00 μ.μ., Blogger αθεόφοβος

    Καπετάνισσα των καλύτερων στιγμών και των αναμνήσεων σε ευχαριστώ γιατί με έκανες να βάλω μετά από χρόνια αυτόν τον αγαπημένο δίσκο ξανά στο πικάπ και να ξαναδιαπιστώσω πόσο μας λείπει ο τροβαδούρος της Κομοτηνής.

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 2:51:00 μ.μ., Blogger scalidi

    Σ' ευχαριστώ πολύ, "πήρα κόκκινα γυαλιά κι όλα γύρω σινεμά τα βλέπω" χάρη σε σένα σήμερα.

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 3:00:00 μ.μ., Blogger onlysand

    Πουθενά δεν μπορεί κανείς να βρει ένα τόσο γαλήνιο καταφύγιο, όσο είναι η ίδια του η ψυχή. Μάρκος Αυρήλιος έφη...
    Όταν η ψυχή βλέπει, το βλέμμα αισθάνεται και η καρδιά καταλαβαίνει. Ν

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 4:08:00 μ.μ., Blogger Sokxenos

    Έχει όνομα η ομορφιά
    Καταπώς βαφτίσαμε τα λουλούδια ένα ένα

    Έτσι ξέρει κι η καρδιά
    σε ποιο ν` απευθυνθεί

    Οφθαλμοί μου
    δε θα με γελάσετε
    Είν` εδώ η εξέχουσα
    της ζωής ωραιότητα
    μ` ένα απόγεμα
    κόκκινο άνεμο φουστάνι
    ντυμένη


    Καπετάνισσά μου,
    το γνωρίζεις πια
    χωρίς φωτιά συγκίνηση
    πως δε μπορώ
    να κραυγάσω φωνήεν

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 5:23:00 μ.μ., Blogger snikolas

    Το κομμάτι που διάλεξες απλά εκπληκτικό. Δεν το ήξερα. super!

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 7:04:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Micra,
    δεν θα'ρθει η ώρα να κάτσουμε και για μια ρακί; Έτσι, για βεγγέρα που λέγανε οι παλιοί.
    Να βγούνε στο τραπέζι και τ' ανείπωτα...


    Αθεόφοβε,
    στις θύμησες βουτάμε σαν πολυκαψωνόμαστε! Άνεμος λυτρωτικός, αύρα εσπερινή και χάδι.


    Σταυρούλα,
    είναι και τα μάτια σινεμά.
    Από μόνα τους.

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 7:07:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Onlysand,
    μιλάς σοφά.
    Σε μια εποχή που άλλα βλέπουμε, άλλα νιώθουμε κι άλλα καταλαβαίνουμε.


    Sok,
    η αγάπη μου, η εκτίμηση κι ο σεβασμός μου σ' εσένα γιγαντώνονται. Λευκό γιασεμί στο μαξιλάρι σου.


    Νικόλα!
    Καλώς ήλθες απ' τους βυθούς!
    Είδες ανάδυση και μπήκες, ναι;
    Είπα κι εγώ...
    Τόση δροσιά!

     


Layout design by Pannasmontata


©
Creative Commons License
Page copy protected against web site content infringement by Copyscape