Και τι να κάνω τώρα εγώ που...
Χρόνος: Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006 2:51:00 μ.μ.,
Eίσαι; Να ξεκινήσουμε όμως χαράματα, για να στήσουμε καρτέρι στον ήλιο, να τον καλημερίσουμε και να απολαύσουμε τη φύση πoυ αφυπνίζεται στην από δω μεριά του πλανήτη. Θα μείνουμε εκεί, μέχρι να τον αποχαιρετήσουμε,. Να απολαύσουμε το έντονο πορτοκαλο-κόκκινο χρώμα που χαριζει, γλυστρώντας πίσω από το βουνό, για να φωτίσει την από κει πλευρά του πλανητη. ΕΙΣΑΙ;;;;;;;
Χρόνος: Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006 4:31:00 μ.μ., Καπετάνισσα
Serenity,
μουσικές γλυκομίλητες, σαν αεράκι να σ' ακολουθούν, δροσιά να μοιράζουν.
Βρωμογατούλη,
τούτη έίναι μια σκέψη καλή.
Το βλέμμα πάει απέναντι, δίπλα, πάνω, κάτω, πίσω, μα... μέσα;
Χμ! Δύσκολο πράγμα η βουτιά στα ενδότερα.
Θέλει γερά αποθέματα σε οξυγόνο.
Αστεράκι,
καλώς ήρθες με το χρυσαφί φως σου!
Θα μας ραντίσεις κάποια νύχτα με την σκόνη σου;
Λίγα ρινίσματα στα μαλλιά, έστω;
Χρόνος: Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006 4:40:00 μ.μ., Καπετάνισσα
Κρινιώ!
Αν είμαι λέει!
Θα 'χω δισάκι με τραγούδια αγκαλιά, μιας εφηβείας που μόνιμα παραπονιέται...
Θα'χω και χούφτες με καρύδια κι αμύγδαλα και κανατάκι με ρακί, μήπως ανάψει η ψυχή και θέλει σκέρτσα.
Θα 'πουμε και του ήλιου μυστικά σωρό να μαθευτούν στο σύμπαν, να λυτρωθούν τα χείλη...
Citronella,
Οι γρήγορες αποφάσεις μ' έχουν φίλη τους! Κάνε το σάλτο!
Global,
αγαπημένη μου!
Έλα... Πάρε ανάσα βαθιά. Εισπνοή. Στα καθάρια, τα ωραία, τ' αληθινά.
Να'τη η επιφάνεια.
Κι ο αέρας. Κι η ζωή!
Έλα. Στο πολύ λίγο είμαστε...
Χρόνος: Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006 8:17:00 μ.μ., Sokxenos
Έχω έναν ξάδερφο εξ αγχιστείας, Θανάσης Γκαϊφύλιας λέγεται, συνθέτης σπουδαίος και τραγουδιστής, νωρίς απ` της Αθήνας το μουσικό κατεστημένο αποχωρήσας, ζει από χρόνια στην πατρίδα του την Κομοτηνή, όπου δρα μουσικά, είχε συνεργαστεί με Μαρίζα Κωχ, χρόνια τίμησε το τραγούδι σε μπουάτ και με ατομική δισκογραφία, μελοποίησε Καριωτάκη ( οι κάργες ), ελεύθερος άνθρωπος έχει σπουδαίο έργο πίσω του κι ανάμεσα την "Εκδρομή", αξιόλογο τραγούδι. Ας δώσει σημείο όποιος τον γνωρίζει.
Τα γράφω όλα αυτά, γιατί λατρεύω τους ελεύθερους ταλαντούχους κι ασυμβίβαστους δημιουργούς. Σ` αυτούς ακουμπάμε, σ` αληθινά στηρίγματα γι` ανάταση στους ρηχούς καιρούς.
Σ` ευχαριστώ, Καπετάνισσα!
Τα θέματά σου είναι παρεμβάσεις, λυτρωτικές!!!
Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 1:14:00 μ.μ., Καπετάνισσα
Κρινιώ,
τα πιο ανοιχτά χαμόγελα είναι -λέω- μπροστά. Σ' αυτά που θα'ρθουν...
Στις εκδρομές που μας χρωστάει η ζωή. Πόσες ακόμα!
Kyriaz,
μες στην αγρύπνια η ψυχή, την νιώθω να ταράσσεται.
Να ανιχνεύει, να οσφραίνεται, να δοκιμάζει. Πιότερο τα όριά μας, τους ουρανούς μας, παρά τη ξένη γη.
Γιώργο,
τα από μέσα μάτια είναι λεύτερα, το ξέρεις.
Για τούτο και καλπάζουνε. Κι αγριεύουνε με το ψέμμα.
Και μερεύουνε με κάθε αυθεντική πηγή.
Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 1:25:00 μ.μ., Καπετάνισσα
Αγαπημένε μου Sok
(και kyriaz που παρακάτω συμπληρώνεις),
περνάς να μου σκορπάς άνθη και κλαράκια θύμησης, ναι;
Το'χεις βάλει σκοπό να με γυροφέρνεις επιστρατεύοντας την άνοιξη;
Βεβαίως και γνωρίζω τον εμπνευσμένο τραγουδοποιό, πολύ καλά. Για το χατήρι σου αγαπητέ ανέσυρα το τραγούδι και το στόλισα μπροστά.
Να'χεις μυρωδιά θυμαριού στη μύτη κι ανοιχτά εκδρομικά σκαρφαλώματα μπροστά(αν και δεν εννοεί τέτοια ο δημιουργός)...
Beatlus,
η ψυχή ορίζει τις διαδρομές!
Χαρτογραφεί πορείες...
Και, κάτι μου μουρμουρίζει πως δε λαθεύει ποτέ.
Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 1:34:00 μ.μ., Καπετάνισσα
Ελπίδα μου,
Η πλώρη κι οι ρόδες έχουν κοινό προορισμό.
Έτσι κι αλλιώς όχημα είναι η ψυχή σωστά;
(Άσε που η φωτογραφία συνδυάζει τα αταίριαστα)!
Μάρκο,
ταξιδιάρα ψυχή, σ' έχω εντοπίσει...
Κι είν' η ματιά σου πέλαγο, μέχρι και στοίχημα πάω.
The Return, καλέ μου!
Η εκδρομή ναι, τι να κάνει συλλογιέμαι...
Μα, το ποθητόν, ως εκδρομή!
Να μας βγάλει εκτός δρόμου!
Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006 1:41:00 μ.μ., Καπετάνισσα
Γωγώ!
Ήρθες την πιο κατάλληλη στιγμή, τι τύχη!
Καλώς μας ήλθες!
Δώσε μια ν' ανέβεις στ' όχημα και πιάσε το τραγούδι.
Μ' ένα "αχ" να κρέμεται στα χείλη, πως αλλιώς...
αστεράκι,
να΄ρχεσαι και μέρα να μαζεύεις ηλιαχτίδες, οκ?
"η"!
Μη θαρρείς, μόνο στο τσακ είμαι να πάρω τα βουνά! Αντίσταση κατά της ευκολίας, ναι, ναι! Παρέα θα στήσουμε καρτέρι στη μιζέρια, τη φτήνεια και την ευτέλεια μπας κι αλλάξει κάτι σ' αυτή τη ρημάδα εποχή!
"Κυκλοφορώ κι ανθοφορώ" θα φωνάζω!
Ω, Καπετάνισσα... τι κομμάτι διάλεξες... πολύ-πολύ αγαπημένο...