Καπετάνισσα,
πολύ όμορφο το κείμενό σου.
Συγκλονιστική η αμεσότητά του.
Να,για κάτι τέτοια κείμενα αξίζει η μπλογκόσφαιρα,να τα διαβάζεις και να σκορπά γύρω σου μυρωδιά βασιλικού....

Γεια σου Καπετάνισσα μου
Καλό σου βράδυ Αυγουστιάτικο.

Καπετάνισσά μου
απάντώ μέσα από σένα στον Σ.
" Μου λείπει, ρε μπεγάσα κι εμένα "

Μεγάλη η ομορφιά, η μυρωδιά
του βασιλικού
πολύ μεγάλη η ιστορία του.

Μια χρονιά σε ένα από τα ταξίδια μου, που πήγα στα Cayman Island
που είναι κάτω από την Κούβα
έδωσα στους Πιλότους βασιλικούς
και σπόρους από τους βασιλικούς μου
και γέμισε και μοσχοβόλησε το
νησί ολόκληρο.
Αυτό μου τόπαν σε κάποιο άλλο
ταξίδι που ξαναπήγα στα Cayman
Island οι Πιλότοι.
Η μητέρα μου, μου έλεγε ότι έχω
πάρει το χέρι το δικό της
στο χάϊδεμα και το φύτεμα
των λουλουδιών.
Πολύ όμορφο το κειμενό σου
καπετάνισσα μου
Γέμυσες την ψυχή μου μυρωδιές και
θύμησες μοναδικές.
Να είσαι πάντα καλά
με τον βασιλικό μέσα στην ψυχή σου

Η φωτογραφία πράγματι είναι
εκπληκτική

Δεν παραλείπω ποτέ να βάζω βασιλικό
στο φαγητό μου, μα και στην Ζωή μου.

Καλό σου βράδυ
Αυγουστιάτικο

Πολύ τρυφερό, με έκανες ν'ακούσω Ενδελέχεια μετά από αρκετό καιρό..

Έχω ένα φως που το ποτίζω
Μ’ ό,τι περισσεύει απ’ το σκοτάδι
Τη μικρή τη φλόγα του αγγίζω
Κι έχω πληρωμή μου ένα σημάδι

Όλα εδώ (όλα εδώ), γυρνάνε
Όταν τα αστέρια σβήνουνε
Πες μου που πάνε


Καλό ξημέρωμα Καπετάνισσα, με τα άστρα να φωτίζουν τον ουρανό σου:)

Πόσο απλό είναι να βάλεις μέσα στην αγκαλιά σου τον κόσμο όλο.
Ένας βασιλικός, λίγο νερό και μια απλή κουβένταQ "κι εσένα."
Kαι μια μικρή προϋπόθεση.
Ν' ανοίξεις τα μάτια της καρδιά σου.

(όπως πάντα η γραφή σου καθηλώνει...)
Καλό ξημέρωμα Καπετάνισσα

΄Εχω ακούσει πως τα λουλουδια, θελουν αγάπη, χαϊδεμα, ....κανάκεμα. Μέσω του βασιλικου τα βρήκε ο φιλος μας με τη μαννα. Αυτό τελικα ειναι αιωνιοτητα. Αρκει που τη θυμάται..... Πολύ ΤΡΥΦΕΡΟ!
Καλό ξημέρωμα Καπετάνισσα

Kyriaz, αγαπημένε,
πάντα ανοιχτοχέρης στα λόγια που'ναι χαρά, που'ναι στολίδια.
Δεν είναι δικές μου οι λέξεις, όχι.
Οι αγκαλιές να πάνε στον Σπύρο.
Δικές του κουβέντες άρθρωσα.
Πραγματικές.
Αληθινές.
Εγώ;
Μεταπράτης ένα πράγμα...



Sailor,
για σένα τα γραφτά μου.
Τίποτα δεν μπορεί να σταθεί πλάι σ' αυτά που έζησες εσύ.
Όλος ο κόασμος στα πόδια σου.
Όλη η ζωή, μικρός απόπλους.



Ω, Citronella!
Τον δρόμο των άστρων μόνο να'βρισκα... Αχ, μα θα'μουνα ήδη ουρανός! Φλόγα κι αγέρας θα'μουνα. Σε συνδυασμό, ή χώρια...

Μάρκο.
Πες μου. Τι'ναι τάχα εκείνο που σμίγει τους δρόμους ανθρώπων που δεν ανταμώσανε ποτέ.
Ποιά γλώσσα κοινή, ποιό όνειρο μοιρασμένο τους φέρνει αντάμα.
Πως γίνεται όλο τούτο το μαγικό.
Πες μου.
Να λέω το ξόρκι συχνά.
"Άνοιξε σουσάμι".
Πιάνει;

(Η αγκαλιά μου τουλάχιστον έρχεται);


Κρινιώ!
Τα λένε οι γνωρίζοντες.
Εγώ πάλι, στους αδαείς ανήκω.
Φυτά δεν φρόντισα ποτέ.
Κατά κει το πάω πάντως.
Γιατί με τους ανθρώπους, δύσκολα βλέπεις καλιμέντο.
Όσο και να ποτίζεις...

Καπετάνισσα μου μοναδική
Βάλε τσικουδιά, τσίπουρο, Ρακί
Ν αρθώ
Να τα πιούμε όλοι μαζί !

Καλό σου ξημέρωμα

Ξέρω εγώ
Βασιλικός πρυμναίος
στ` αμπάρι μια στάμνα γλυκό νερό
και μοσχοβολούν τα πέλαγά σου

Βασιλικιά κσλημέρα

Τι μου θύμισες..
Το φυτό του πατέρα μου που μόνο νερό ήθελε και το πότιζε η μάνα μου όταν πέθανε και το ποτίζω εγώ τώρα στο μπαλκόνι μου όταν πέθανε κι'αυτή και αυτό πέτάει συνέχεια τα παλιά του φύλλα και βγάζει νέα...
Ενα φυτό,οι ζωές μιας οικογένειας.

Να τα ποτίζουμε τα άστρα, με όνειρα, με ελπίδες, με ανθρωπιά, με φιλότιμο, με αυταπάρνηση κι όχι με ψέμματα, ακρότητες, μίσος και αίμα.
Κι εσύ τα πότισες ορθόδοξα σήμερα, καπετάνισσα.

ΥΓ: Εκπληκτική φωτό

Καταπληκτικο το ποστ!

ΥΓ: καταπληκτικο και το νεο μπλογκ.

ζερο.

Αστέρια, αγάπη, και βασιλικός που του έχω και αδυναμία (Βασιλική γαρ): πώς να μην χορτάσεις μ'αυτή τη συνταγή;
:)

Εχω δυο βασιλικούς στο χώμα κι ένα στη γλαστρα.Από δω και μπρος θα τους ρίχνω δυο τρεις σταγόνες νερό παραπάνω.

"η"

Sailor,
ρακί ανωγειανή. Και τσικουδιά τη λες, η αψάδα παραμένει.
Τσίπουρο, δεν τ' αγαπάμε κατά δω αλλά Τυρνάβου μου βρίσκεται, από περαστική ψυχή αγαπημένη.

Καλή καρδιά μπόλικη.
(Αν λογαριάσεις πως πίνεται)!


Sok,
κρεμασμένες πρασινάδες ξελογιάζουν τα γαλάζια.
Κι ανάκατες οι μυρωδιές.
Αρμύρα και γλύκα μέθης και ζεστή πικράδα μαζί και η ζωή σε κουπαστές και σε μπαλκόνια...

Αθεόφοβε,
έχει η μνήμη όσφρηση, αμ δεν έχει;
Απ' τα πιο λιγωτικά αρώματα το δικό της.
Και επαίρεται κιόλας.
Ριζώνουνε τα χθεσινά, μπλέκουν με τα σημερινά, στη γη μας όλα.
Δροσιά να'χουνε μόνο...


Νίκο,
καθάριο το νερό ειν' απ' τα πηγάδια. Ανόθευτο.
Τι να σου κάνω που μας ποτίζουν εμφιαλωμένο.

Τα φιλιά μου.


Ζέρο,
λόγια τιμητικά, ίδιες πρασινάδες που προσφέρονται!
Φροντισμένες, καλομιλημένες.

Αγάπη κι από δω, να στολίσεις τη μέρα σου.

Serenity,
ανοιχτή αγκαλιά.
Και σκιερή γωνιά, να'χεις σταδιακή προσαρμογή στη κάψα της πόλης.
Βασιλική;
Μοσχοβόλησαν οι εικόνες γύρω!


Να βρέχεις τον τόπο "η" μου, ν' ακούνε οι ουρανοί.
Μήπως και μάθω να μετρώ σωστά και τ' άστρα.

Κι είναι το άρωμα Βασιλικού που μοσχοβολά στις γειτονιές αυτό που αγαπάω περισσότερο.
Δεν ξέρω αν είχες προλάβει Καπετάνισσα μου να διάβασεις το κείμενο που είχα γράψει για το Βασιλικό...

http://magicasland.com/?p=12

Υ.Γ. Αν σε ενοχλήσει που έβαλα το url σβήστο :)

Μα τι ομορφιά βγάζεις μέσα απο τα ποστ σου.


Πάω να τσεκάρω το βασιλικό που έχω στο μπαλκόνι...

αγάπη που μοσχοβολά βασιλικό κι αστέρια στα 2 χρυσά σου χέρια!

:)

Καλησπέρα Καπετάνισσα.
Όμορφες σκέψεις...

Καλημέρα Καπετάνισσα!
Ξημερώματα Κυριακής πιάνω Πατρίδα..
ευχαριστώ για τη ζεστή συντροφιά σου..

Magica,
γλυκόπαιδο με τους βασιλικούς στα χέρια...
Μα τι λες καλή μου, γιατί να σβήσω τις γέφυρες, ό,τι σμίγει τους δρόμους μας θα ροκανίσω;
Τουναντίον!
Δεν είχα διαβάσει το άρθρο σου, με τόσες μοσχομύριστες πληροφορίες συγκεντρωμένες.
Χαρά μου!



Candyblue,
να'σαι γενναιόδωρη σε φροντίδα, ιδίως τις νύχτες.
Αστρόσκονη και δροσοσταλίδες αρχίζουν το μιλητό.



Έλα Ανδρομέδα αγαπημένη
που μας έσκασες!
Μ'εκχύλισμα βασιλικού
θα ράνω τη σελίδα,
να μείνεις στο μπλογκάκι σου
να το'χεις για πατρίδα!

Διπλό χαμόγελο Ovi μου;
Αυτό σημαίνει όλα καλά με τη Δαφνούλα, ναι;
Αρώματα κι αγκαλιές κι από δω να σε ξεπεράσω!


The Return,
εσύ κι αν ξέρεις από ομορφιές!
Τις έχεις γεννημένες.


Κοκ,
γρήγορα καλή πατρίδα!
Άνεμοι χαδιάρηδες να σπρώξουν το σκαρί και τις σκέψεις σου και να σε γοργοφέρουνε σ' αυτούς που αγαπάς...

δεν εχω διαβασει πιο τρυφερο κειμενο...

να 'σαι καλα !