Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006
Προσοχή! Γλυστράει.

Λιακάδα που φορά λευκά λινά απέξω.Τ' ανάποδα από μέσα.
Συννεφιές ξεγυμνωμένες.

Ξεχνώ φορές-φορές (έτσι που βουτάω στα γραφτά), το κρύσταλλο του προφορικού λόγου. Το διάφανο και αιχμηρό. Μεγάλωσα -θαρρώ- μέσα στις λέξεις. Τούτες με κανακέψανε, με νανουρίσανε, με παρηγορήσανε ακόμα, γίνανε και εφαλτήριο κάποιες ώρες καλές. Λέξεις με φλέβα, που στάζανε πάνω μου, λέξεις που γέννησα σε τοκετό βαρύ. Λέξεις, έτσι κι αλλιώς. Που δεν κατέχω ακόμα. Ούτε να κουλαντρίσω μπορώ.
Ολισθηρές οι λέξεις και τις παραπερπάτησα.

"Aρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις",

οι λέξεις κοφτερές, σα βράχια της μάνας θάλασσας κάπου στο Λιβυκό, ή, αιωρούμενες στη γύμνια του Ψηλορείτη.

Άγριο χαμόγελο του σημαίνειν και σημαίνεσθαι. Tου Σημαντικού. Του Συμπαντικού. Του Συνομολογητικού. Του Συνδετικού.

Σε κόψανε ποτέ εσένα οι λέξεις που περπάτησες;
Γλύστρησες πάνω τους να δεις πόσο γλυκειά είναι η οδύνη;
Eσύ έχεις ουλές απ' τα πεσίματα;

Έλα να παίξουμε:

"Θα σου δείξω τις δικές μου, αν κι εσύ μου φανερωθείς."

Aλλά πρώτα θα κάνουμε μια συμφωνία:
Θα παίξουμε με τις λέξεις μας αλλά όχι, ποτέ, με τις ουλές, όπως κάνουνε οι άλλοι μαζί μας, που αφού δεν ξέρουνε να παίξουνε με τις λέξεις και γι αυτό θυμώνουνε, σκοπεύουνε τις ουλές για να τις ματώσουνε, να τις ξεγυμνώσουνε και να τις δείχνουνε μετά στα πανηγύρια τους, τρόπαια ενός πολέμου εν ου εχθροίς.


Πες μου λοιπόν, είσαι;

 
Σάλπαρε η Καπετάνισσα ώρα 15:20 | Πανάκι ξεδιπλωμένο |


26 Ανάσες:


  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 3:34:00 μ.μ., Blogger Kallioph

    Ναι Καπετάνισσα..
    ναι..

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 4:09:00 μ.μ., Blogger ovi

    Δεν είμαι ποιητής ούτε λεξιπλόκος, απλά διάφανος σαν τις ανορθόγραφες ορθές λέξεις ΜΟΥ και τις εικόνες μου που συχνά όταν επιστρέφουν με πληγώνουν!

    !!! :)

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 5:09:00 μ.μ., Blogger ονειροπόλος πάνθηρ...

    Γλυκά δελφινοπαίχνιδα,
    κάνω με τους ανθρώπους,
    μα οι λέξεις τους πληγώνουνε,
    όταν δεν έχουν τρόπους...

    Εσύ όμως έχεις δύναμη,
    και ωραίους δελφινοτρόπους,
    γι'αυτό σε εμπιστεύομαι,
    απ'όλους τους ανθρώπους.

    Με σένα Καπετάνισσα,
    θα παίξω με τις λέξεις,
    γιατί ότι σου πω κι ότι μου πεις,
    σίγουρα θα τ'αντέξεις.

    Δελφίνια μα και άνθρωποι,
    ζητούν ελευθερία,
    και μέσα απ'τον λόγο τους μπορούν ,
    να δώσουν μια ευκαιρία.

    ...ποια ευκαιρία και γιατί,
    μπορεί να πει ο καθένας,
    μα πρέπει από μόνος του να βρει,
    την δύναμη της πένας....

    Πολλές Δελφινοκαλησπέρες :-)))

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 5:24:00 μ.μ., Blogger candyblue

    Είμαι..

    εγω είμαι;
    εσύ;
    είσαι;

    Αυτός είναι;
    εμεις, εσείς και αυτοί που είναι?

    Είμαστε έισαστε είναι...

    όλοι γυρω από σένα,
    όλα τα σώματα γύρω απο τις λέξεις.


    Είμαι
    Εσύ?

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 5:52:00 μ.μ., Blogger ονειροπόλος πάνθηρ...

    ...ουλές.....ζω.....μαθαίνω.....

    ....μαθαίνω να ζω με τις ουλές....

    ....ζω με τις ουλές για να μαθαίνω...

    ....μαθαίνω από τις ουλές για να ζω....

    ...υπάρχουν όμως και ουλές που με μαθαίνουν να πως να ζω....

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 6:43:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Πορεία;
    Αποδοχή, άρα συμμετοχή, επομένως συνενοχή!


    Ovi μου,
    γυαλί αράγιστο είσαι σύ, να μπαίνουνε καλοκαιριές και εσπερίες και να καθρεφτίζουνε πάνω σου χαρές του κόσμου όλου!

    uneverknowinlife,
    σκίζουνε τα νερά οι συλλαβές σου, χορό με τα κύματα το κόμμα κι η τελεία!
    Ένα από τα πιο παιχνιδιάρικα χαμόγελα της μέρας, είναι δικό σου. Ξέρε το!

    Όσο για τις ουλές, ναι.
    Απότοκα του χρόνου, δεινοί συμβουλάτορες.

    Candyblue μου,
    κορίτσι του ερωτηματικού.

    Ω, ναι, είμαι!

    Ω, όχι. Έγινα.

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 7:19:00 μ.μ., Blogger SILIO D'APRILE

    το παιχνίδι έχει πάντοτε απώλειες... Εεε;

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 7:28:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Silio D' Aprile,
    νόμος όλων, ο νόμος που αρθρώνεις.
    Λοιπόν;

    Και οι απώλειες είν' ωραίες.
    Ωραίες, σαν ουλές.

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 8:41:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Γλυκειά Καπετάνισσα, σχώρα με, μα δεν ξέρω να παιζω με τις λέξεις και οι ουλές μου ειναι πολλές, ζω μ΄αυτές, αλλά ....τις κρύβω....
    Κρινιω

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 9:59:00 μ.μ., Blogger Θεοδόσης Βολκώφ

    Καπετάνισσα, μέσα!!!!!!!

    Βολκώφ

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 11:23:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Κρινιώ,
    θαρρώ πως θέλουν χαδιάρη άνεμο για να θρέψουνε. Να τις αφήνεις λεύτερες. Και θα 'ρθει.


    Βολκώφ εσύ,
    έφηβε της ζωής, γέλιο, λύπη τρυφερή και ανησυχία μαζί, πως θα'λεγες όχι...


    Πάνο,
    κάτσε να ξαποστάσεις.
    Δεν μου το'χουν ξαναπεί, δεν γνωρίζω πως και πόσο συμβαίνει.
    Απ' ότι ξέρω είναι θέμα ρύθμισης της οθόνης, ή όχι;
    Φώτα παρακαλώ!

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Αυγούστου 10, 2006 1:28:00 π.μ., Blogger Kallioph

    Ναι είναι δύσκολη η ανάγνωση με σκούρα γράμματα και σκούρο φόντο κι εγώ τα επιλέγω για να τα δω

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Αυγούστου 10, 2006 1:34:00 π.μ., Blogger ovi

    συγνώμη που επεμβαίνω αλλά είναι θέμα ρυθμισης της οθόνης και απο αυτά που λέτε έχετε μάλλον 'ανοίξει' πολύ την φωτεινότητα και παράλληλα είναι κοντα σε παράθυρο με την ανάλογη φωτεινοτητα. Η δική μου είναι καλιμπραρισμενη σε τεχνιτο φωτισμό και έχω δοκιμάσει το ιδιο blog σε διαφορετικές οθόνες και είναι πεντακάθαρο!!! Συγψωρήστε τη σιγουριά μου but trust me, I know what I'm talking about!!!

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Αυγούστου 10, 2006 3:54:00 π.μ., Blogger Unknown

    Εγώ ένα μόνο θα σου πω
    γλυκιά και μοναδική μου
    καπετάνισσα

    Σου έχω πει ποτέ
    ότι είσαι Υπέροχη ?

    Ώρα σου είναι !

    Καλό σου ξημέρωμα
    με θαλασσινό άρωμα

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Αυγούστου 10, 2006 9:26:00 π.μ., Blogger Νίκος Παργινός

    "Θα παίξουμε με τις λέξεις μας αλλά όχι, ποτέ, με τις ουλές, όπως κάνουνε οι άλλοι μαζί μας..."

    Πόσο πληγώνουν τα λόγια και οι λέξεις. Παιχνιδίζουν και σημαδεύουν. Κι εσύ πόσο καλά παίζεις μαζί τους!

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Αυγούστου 10, 2006 10:48:00 π.μ., Blogger ονειροπόλος πάνθηρ...

    Καπετάνισσά μου,

    εδώ και καιρό με καλεί το Αιγαίο Πέλαγος....έχουμε κάτι παλιούς ανοιχτούς λογαριασμούς και διασχίζοντάς το για να φτάσω στην Αστυπαλιά....πιστεύω ότι θα τους λύσουμε....μπορεί πάλι απλά να ανανεώσουμε το ραντεβού μας.....

    Το κάστρο της Αστυπαλιάς,
    με κάλεσε και πάω,
    και αν στοιχάκια δεν στέλνω πια,
    να ξέρεις δε σε ξεχνάω.

    Καλό Αύγουστο να έχεις!!
    :-)))

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Αυγούστου 10, 2006 11:11:00 π.μ., Blogger zero

    Μεσα.
    Τα βλεπω...
    και πονταρω τα ρεστα μου.

    ΥΓ: ενταξει τις ουλες μου δεν θα στις δειξω.

    ζερο.

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Αυγούστου 10, 2006 1:36:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Πορεία και Ovi,
    στείλτε μου μέιλ με τις παρατηρήσεις που έχετε και, ειδικά εσύ Ovi που ξέρεις τα τερτίπια με τις ρυθμίσεις, γράψε μου τι πρέπει να γίνει ακριβώς.


    Sailor, μύρωσες τις λέξεις, κλείδωσες και τις ουλές, ούριοι άνεμοι να σε φέρνουνε πάντα!
    Ευχαριστώ καλέ μου. Το λιγότερο που μπορώ.

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Αυγούστου 10, 2006 2:18:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Νίκο,
    πάντα ευγενής.
    Χειροφίλημα τα λόγια σου αλλά και τσαχπίνικη κίνηση σε τάβλι ανοιχτό.

    Τόπι οι λέξεις μας.
    Τόποι οι ουλές μας.


    uneverknowinlife!
    Στην Αστυπαλιά λοιπόν, εκεί, στο κάστρο. Πνιγμός από γαλάζιο και σκανδαλώδες λευκό ολόγυρα!
    Μια δαντέλα ολοκέντητη αυτός ο τόπος.
    Να την σεργιανήσεις όλη!


    Ζέρο,
    μπαίνεις δυναμικά!
    Αυτό δείχνει τόλμη κι αποφασιστικότητα.
    Μπας και χύθηκε κανά φεγγάρι στα πόδια σου χθες και το'χεις για γούρι;

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Αυγούστου 10, 2006 6:04:00 μ.μ., Blogger Ανδρομεδα

    όταν ξέρω τι πραγματικά θέλω να πω, δεν το στριμώχνω σε λέξεις αγκαλιάζω...

    Αλιενοφιλί!

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Αυγούστου 10, 2006 6:43:00 μ.μ., Blogger Estrella_

    Καπετάνισσα, πανέμορφα τα ταξίδια μου μαζί σου.
    Όταν παίζω με τις λέξεις καμια φορά και σκοντάφτω και πέφτω, πάλι ξανασηκώνομαι. Είναι που αντέχω.
    :)

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Αυγούστου 10, 2006 10:12:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Ανδρομέδα αγαπημένη.
    Σώζει το κορμί.
    Και 'μολογάει μυστικά.
    Γλώσσα ξεκάθαρη.

    Φιλί γλυκό κι από δω.


    estrella,
    χαρά που ήρθες κοντά.
    Να σμίγουν οι φωνές, να σωπαίνουνε οι κρότοι.
    Αντέχουμε, πως...
    Αφού υψώνουμε βλέμμα και ψυχή.
    Ούτε τη γη δε νιώθουμε καλά-καλά...

     
  • Χρόνος: Παρασκευή, Αυγούστου 11, 2006 4:39:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    ..ας παιξουμε.. θελω να δοκιμασω.. μα μαθετο.. ξερω να κρυβομαι καλα..

     
  • Χρόνος: Παρασκευή, Αυγούστου 11, 2006 5:21:00 μ.μ., Blogger Ελπίδα

    Είμαι καπετάνισσά μου, είμαι! Έχω γνωρίσει Κρητικούς και τους λάτρεψα! Γυναίκα όμως μία! Εσένα και άργησα πολύ! Λατρεύω την Κρήτη κι ας μην την έχω δει ποτέ!Λατρεύω την λεβεντιά τους, μα εσύ έχεις πολύ από δ΄αύτη! Θά ΄θελα κάποτε να σε γνωρίσω, μαζί με την Κρήτη!
    Να είσαι καλά, γερή, δυνατή και ευτυχισμένη! Κι όλα τούτα τα ποιητικά γραπτά να τα κάνεις βιβλία, να μπορούμε να τα κουβαλάμε μαζί μας! Θα τα κάνεις;

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Αυγούστου 12, 2006 1:19:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    κοκ καλέ μου...
    Ποιός δεν διδάχτηκε το κρυφτούλι!
    Σε κρυψώνες μεγαλώσαμε.
    Στ' αφανέρωτα ακόμα;
    Κι εγώ θα τα φυλάω; Πες!


    Ελπίδα,
    μπόλικα χαμόγελα μου φέρνεις κι αυτό -λέω- είναι για καλό...
    Αγκαλιές τα "ευχαριστώ" να σου αντιγυρίσουνε τις ομορφιές που μου 'πες.
    Δεν ξέρω κοριτσάκι μου για πολλά-πολλά, μα ό,τι έχω, θα στο κάνω μπουκέτο να το κουβαλάς.
    Εντός σου.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Αυγούστου 12, 2006 3:19:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    οπως θελεις.. μπορω να τα φυλαω εγω.. τοχω μαθει καλα το κρυφτουλι.. τοσα χρονια αυτοδίδαχτη..

     


Layout design by Pannasmontata


©
Creative Commons License
Page copy protected against web site content infringement by Copyscape