Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006
Φερμουάρ

Είμαι κομμάτια, τρέχω όλη μέρα σήμερα, ευτυχώς είχα ένα υπέροχο δείπνο σε σπίτι φιλικό -εκπληκτική μαγείρισσα η κάθε θυγατέρα της Μινωϊκής Γης- και... έχω πιεί τα δέοντα, ε;

Οπότε θα γλυστρήσω στα σεντόνια με το κορμί μου ταλαιπωρημένο μεν αλλά και γλυκοζαλισμένο.
Τι να κάνω που 'μαι κι άτυχη, να λογαριάζω τριγύρω απουσίες.
Το αυγουστιάτικο σκοτάδι μοναχά θα εισπνεύσει τη μέθη κατά πως θα εξατμίζεται από το κορμί μου όλη τη νύχτα.
Η μέθη ξέρεις, σκιάζει τους δαίμονες μες στις πτυχές των σεντονιών. Καμμιά φορά μάλιστα, θαρρώ πως ακούγεται και το κρουτάλισμά τους κάθε που αναδεύω.

"Ταλαιπωρείς λοιπόν το κορμί σου;" με μαλώνει η εσωτερική φωνή.
Κατά πως λέει κι ο Κωστής Παπαγιώργης
"το σώμα πληγώνουμε, όταν θέλουμε να μιλήσουμε στην ψυχή".

Αν της μίλαγες λοιπόν με λέξεις τί θα της έλεγες;

Μούγκα η φωνή. Απ' έξω κι από μέσα.


( Αυτή η ν ύ χ τ α μένει
Δήμητρα Παπίου, Σταμάτης Κραουνάκης )

 
Σάλπαρε η Καπετάνισσα ώρα 02:15 | Πανάκι ξεδιπλωμένο |


36 Ανάσες:


  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 5:17:00 π.μ., Blogger GLOBAL

    ......................................

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 10:14:00 π.μ., Blogger Νίκος Παργινός

    Πως τα καταφέρνεις κάθε φορά και με εκπλήσσεις με τα ποστάκια σου είναι άλλο πράγμα. Εύγε. Και για το κείμενο και για την φωτό.
    Μια δροσερή καλημέρα νομίζω ότι σου χρειάζεται.
    Φιλιά από Κέρκυρα

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 10:16:00 π.μ., Blogger candyblue

    Κοιμήσου...

    Δεν φέρνει το σωματικό ναυάγιο η ψυχική κατάρρευση.
    Αλλά ψυχή και σώμα γκρεμίζονται μαζί, αφού το ένα στέκεται και πέφτει μέσα στο άλλο και δια του άλλου

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 11:02:00 π.μ., Blogger ellinida

    Νομίζω ότι η φωτογραφία δίνει και την απάντηση . Η κάθαρση ... ο εξαγνισμός μέσω των υδάτων .
    Καλή σου μέρα .

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 11:12:00 π.μ., Blogger weirdo

    'το σώμα πληγώνουμε' : Κι έτσι να'ναι, δεν πρέπει να αισθανόμαστε ενοχές.. Καμιά φορά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.. Ειδικά αν είναι ιερός..:

    Πολύ όμορφο
    Καλημέρα:

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 11:21:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Globalάκι μου,
    φλύαρη η σιωπή σου...


    Νίκο,
    ευχαριστώ από καρδιάς.
    Λιακάδες άπλετες στη μέρα σου.
    Και στη ψυχούλα σου.


    Candyblue μου,
    πόσο σ' αγαπώ!
    "Η ψυχή αχώριστος από του σώματος".
    Σ' έναν διάλογο συνεχή, όπου ενίοτε, το ένα μέλος αγορεύει και τ' άλλο κωφεύει.
    Το όλον. Να εξυψούται και να καταβαραθρώνεται.


    Ελληνίδα,
    αποκρυπτογραφείς επιτυχώς.
    Αρθρώνεται άραγε ο μη σάρκινος λόγος;

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 11:25:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Καλημερούδια weirdo.
    Με μελτεμάκια απ' του νότου τη θερινή βουή.

    Δεν είναι ξέρεις οι ενοχές.
    Είναι που πετρώνουν τα περάσματα μες στο λιοπύρι της ψυχής.
    Κι ο λόγος, ζητά να τρέξει.

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 11:30:00 π.μ., Blogger Sokxenos

    Α!Πληρώνει το σώμα
    τις εκστρατείες της ψυχής
    κι όταν τις νύχτες αποκαμωμένη
    της μεταγγίζει σχήμα κι αίματα...

    * Καλό καλοκαίρι και για μένα
    Αύριο επιτέλους επιστρέφω

    Καπετάνισσαααααααα...ύφαλος δεξιάααα

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 11:38:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Sok μου αγαπημένε...
    Ίντα να σου κάμω που άλλος έκατσε στη γέφυρα...
    Εγώ έβαλα κάτω τα πρωινά, τα καλολιασμένα, να γλυκομιλήσουνε στις νύχτες μου.
    Μπας και τις μαλακώσουνε μια στάλα.

    Ώρα καλή Ποητή!
    Μην κλείσεις καλά την πόρτα φεύγοντας.
    Θα στείλω νοτιάδες να πυρώσουνε τους τοίχους. Να'χεις, σαν θα γυρίσεις, εστία και φως.

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 12:20:00 μ.μ., Blogger ΠΡΕΖΑ TV

    Μου αρεσουν τα κειμενα σου γιατι βγαζεις κατι το αυθεντικο...
    Καλη συνεχεια...

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 1:29:00 μ.μ., Blogger ονειροπόλος πάνθηρ...

    ...το κάθε της συναίσθημα,
    με λέξεις το στολίζει,
    του δίνει πλώρη και πανιά,
    κι εκείνο αρμενίζει...

    ...κάνει ταξίδια μακρινά,
    λάμπει για την κυρά του,
    κι εγώ δελφίνι γελαστό,
    γνέφω στο πέρασμά του...


    ....γιατί είν'της Καπετάνισσας,
    Αρχόντισα η καρδιά της,
    θάλασσες και ωκεανούς,
    μαγεύει η ματιά της....

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 1:40:00 μ.μ., Blogger 2 Shots of Happy, 1 Shot of Sad

    Τι να κάνει μια ψυχή σ' ένα σώμα κομματιασμένο? Πόσο να αντέξει για να μη φύγει? Και τι να κάνει ένα σώμα με μια ψυχή κομμάτια? Μαζί πάνε αυτά πάντα.

    Κι αλήθεια, σκιάζει η μέθη τους δαίμονες? Γιατί εμένα συνήθως μόνο της κερκόπορτα πάει και τους ανοίγει κρυφά για να μπουκάρουν..

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 1:45:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    "....και ξορκίζω χίλια χρόνια στα καινούρια μου σεντόνια". Καπετάνισσα, αν το ήθελαν θα ήσαν εδώ οι φευγάτοι. Ενίοτε, "Πιο καλή είν΄η μοναξιά"............
    Κρινιώ

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 3:43:00 μ.μ., Blogger Unknown

    Πολύ μου άρεσε το
    Η κάθε θυγατέρα της Μινωϊκής Γης
    Και το έχω πιεί τα δέοντα

    Για χάρη σου, μπορώ να ξεπεράσω
    Ακόμη και τον
    Φερνάντο Αλόνσο στη Φόρμουλα 1

    Στο γράφω αυτό, επ ευκαρία,
    Που είσαι γλυκοζαλισμένη
    Και ας εξατμίζεται απο το κορμί σου
    Όλη τη νύχτα

    Εγώ δεν κάνω όμως μούγκα
    Στο γράφω με την φωνή την δικιά μου

    Και ότι θέλει ας μείνει από
    Αυτή τη νύχτα
    Αλλά χωρίς μούγκα

    Καπετάνιος

    Καλό σου πρωινό
    δροσερό θαλασσινό

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 4:22:00 μ.μ., Blogger Eleni63

    καλή μέρα και από εμένα. Γρήγορες εναλλαγές πολλές εικόνες, ιδιαίτερο ύφος! γίνεται εθιστικό!
    έξεις... όπως το λές.

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 4:29:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Πρέζα tv,
    τσάκω ένα αυθεντικό φιλί απ' το νότο, ραχάτικο κι όλο δικό σου, ώρα που'ναι!

    uneverknowinlife,
    φέρτε μου ένα ίσιωμα ν' απλώσω ροδοπέταλα!
    Μωρ' τι χαρές ειν' τούτες!
    Υπόκλιση βαθειά και χούφτες τα χαμόγελα. Να σε ράνω.
    Λόγια από ζάχαρη και τα 'χω ανάγκη.

    2 Shots of Happy,
    μπερδεύω τους αγγέλους με τους δαίμονες ώρες-ώρες...
    Τι κακό και τούτο!
    Ή μου το κάνουν επίτηδες γιατί με διεκδικούν αμφότεροι;

    (Και συ το βλέπεις, ξέρω...)

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 4:40:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Κρινιώ,
    με τ΄όνομα π' ανθίζει...
    (Κι εσύ μαζί υποθέτω)
    Μεγάλες αλήθειες ξεστομίζεις και πως να διαφωνήσω. Τόσο καθάρια, τόσο απλά.
    Να'ναι έτσι κι η ψυχή σου...


    Sailor,
    βάλε φωνή να σκίσει τα πέλαγα και μη σε νοιάζει. Θα βρεί λιμάνι απάνεμο.
    Κι αν σε κερδίζουν οι υψηλές ταχύτητες, στο γκάζι ο νους.
    Κι η γη, μπίλια στο χέρι...


    Ελένη μου,
    κρέμεται απ' τα χείλη σου το μέλι.
    Αυτό ναι, είναι γλυκό κι εθιστικό. Κολλώδες.

    Λες;
    Αν είναι να'μαι μια στιγμή φυγής κατά που λαχταράς, χαρά μου!

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 4:50:00 μ.μ., Blogger ονειροπόλος πάνθηρ...

    ...είμαι δελφίνι τυχερό,
    χαμόγελα είναι μπρος μου,
    μου τά'στειλε η Καπετάνισσα,
    τσι δίνω όλο το βιός μου...

    ...και έτσι και εγώ τις θάλασσες,
    θα σκίζω μαγεμένο,
    αφού με ροδοπέταλα,
    το κύμα έχει στρωμένο....

    ...και στα δελφίνια όλης της γης,
    θα στείλω μαντινάδα,
    μόλις σαλπάρει η Αρχόντισσα,
    να κάνουνε αρμάδα....

    ...παιχνίδια να της κάνουνε,
    στην πλώρη του μυαλού της,
    και εκείνη ότι καλύτερο, θα στέλνει με το νού της....

    Νά'σαι καλά Αρχοντοκαπετάνισσα!

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 5:19:00 μ.μ., Blogger Markos

    Κι όμως ο ήχος της φωνής της Παπίου, στο συγκεκριμένο τραγούδι, έχω την εντύπωση πως, μίλησε για όλα.
    Κουβέντα ατελείωτη έστησε ...
    Καλησπέρα από την αττική γη.

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 5:52:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    uneverknowinlife,
    δελφίνια τα λόγια σου και η ψυχή μου στο βυθό να παιχνιδίζει...
    Στα θαλασσιά μ' έντυσες και λέω να τα κρατήσω πάνω μου γι απόψε. Έμαθα αστροφέγγαρα τριγυρνάνε γυρεύοντας νησιά και πέλαγα.
    Μπορεί και να με δουν να τα πλανέψω...

    Καρδιά ορθάνοιχτη γεμάτη "ευχαριστώ!"


    Μάρκο μου
    κι εμένα με κόβει στα δυό αυτή η εκτέλεση.
    Που ψυχή και που σώμα...

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 6:00:00 μ.μ., Blogger SILIO D'APRILE

    η ψυχή για το κορμί ή το κορμί για την ψυχή; Και η αλήθεια;...

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 6:06:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Silio D' Aprile,
    ρωγμές πάνω στο κορμί μου οι αλήθειες μου. Της ψυχής το ξόδεμα μαρτυράνε.
    Η αλήθεια, χμ... η μία, η αμόλυντη;
    Πορεύεται.
    Τρέχει σε φλέβες και σε μνήμες.
    Καταγραφή κι εδώ κι εκεί.

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 9:16:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Το σώμα είναι για να κουράζεται. Η ψυχή να ευφραίνεται και τα άλλα παρέρχονται.
    Όμορφη φωτό, (ακόμη μαύρο το φόντο σου, μαζί με τα γράμματα)

     
  • Χρόνος: Τρίτη, Αυγούστου 08, 2006 11:12:00 μ.μ., Blogger Θεοδόσης Βολκώφ

    Άμαν αξίζει μια ψυχή,
    χαλάλι της το σώμα,
    ρίξου λοιπόν να ονειρευτείς
    πα’ στης φωτιάς το στρώμα....

    Ο στιχοπλόκος Βολκώφ

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 1:54:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Mη στενοχωριέσαι και κάθε ανάσα σου την έχει μαζέψει το φεγγάρι. Ο Αύγουστος δεν είναι ποτέ σκοτεινός.Φιάχνει μια πανσέληνο!!!!!!!!!

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 1:57:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    ειναι βαρύ το φορτιο που ο καθ ένας σηκωνει στη πλατη του... ποσο βαρύ.. μονο ο ιδιος ξερει ισως..

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 3:00:00 π.μ., Blogger Ελπίδα

    Τι να πω εγώ; Έπαθα πλάκα με τον ποιητικό λόγο, όλων σας! Θα μπαίνω να χαλαρώνω μόνο και να σας απολαμβάνω! Εδώ κι ο πόνος ακόμα, είναι όμορφος! Όσο για μένα, πάντα προστατεύω την ψυχή. Αυτή κρατάει το κορμί ζωντανό.
    Καλό βράδυ καπετάνισσα, στα γαλανά σεντόνια σου!

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 6:25:00 π.μ., Blogger Giramondo

    Καπετάνισσα...υποκλίνομαι...και φυσικά σε σκέφτομαι!!

    φιλιά

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 6:32:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Φθαρτό μεν το σώμα αλλά τόσο όμορφη φυλακή της ψυχής όσο διαρκεί. Ιδιαίτερα αν είναι θηλυκού γένους...

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 10:11:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Dr.Uqbar,
    τακτοποιημένα τα'χεις στο κεφαλάκι σου κι είναι ζηλευτό αυτό. Αλληλοσυμπληρώματα, αλληλοσυντροφιάσματα.
    Να προχωράς πάντα μ' αλάθητη πυξίδα! Κι ο δρόμος εμπρός με "όποια" γράμματα. Αλλά καθαρά.

    Βολκώφ,
    στιχοπλόκε μου!
    Μα τι όμορφο! Πως χαμογελώ, να 'ξερες... Το δίκαιο της έμπνευσης δικό σου.
    Χαλάλι της ναι, όλου του κόσμου ο χαλασμός!

    Ανώνυμε,
    καλοδεχούμενος με τις ωραίες σκέψεις σου! Μαζεύει ανάσες το φεγγάρι να φωτιστεί, ε; Λευκές μικρές ανάσες κοντά-κοντά μέχρι να στρογγυλέψει και να ντυθεί τ' ασήμι!

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 10:18:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Κοκ,
    να'ρχεσαι όπως σου κάνει κέφι. Ν' αφήνεις τον σάκκο σου να ξαποσταίνεις, να βρέχεις το χείλι, ή ν' απλώνεις κατάχαμα ό,τι στριμώχτηκε κει μέσα, μπας και ξορκιστεί.
    Βουνό οι σάκκοι στην είσοδο...

    Ελπίδα μου,
    ανάποδα στα 'πανε...
    Εμείς να σ' έχουμε έγνοια.
    να σε γυροφέρνουμε με τρυφεράδα, να σε προστετεύουμε μην τυχόν και μας φύγεις...

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 10:27:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Giramondo,
    πως είσαι μικρό;
    Καλά σε νιώθω, ναι;
    Αγκαλιές - χιλιόμετρα να σε χαρτογραφούν, γυρεύοντας τα σύνορά σου...


    heliotypon,
    ορεξάτος επέστρεψες, ε;
    Ηλιοκαμμένος, θαλασσοβουτηγμένος, αναζωογονημένος.
    Τουλάχιστον η "θηλυκή" σου ματιά, αυτό λέει!

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 10:31:00 π.μ., Blogger Xνούδι

    Θα σταθώ στο τραγούδι.
    Το άκουσα πριν μερικές μέρες ξανά στον Μελωδία fm.
    Μου θύμησε την ταινία και πολλά πολλά άλλα. Και έβαλα μπρος να το βρω.
    Δεν τα κατάφερα από γνωστούς και φίλους και θα έπαιρνα αυτές τις μέρες το cd.
    Σήμερα βλέπω ότι το έχεις εδώ.
    Απίστευτο...
    Σε φιλώ πολύ καλή μου. Και σε ευχαριστώ.
    Καταπληκτικό κομμάτι και όσο για τους στίχους τι να πεις...

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 11:00:00 π.μ., Blogger Ανδρομεδα

    Ομορφιά μου έχω κρατήσει τραπεζάκι πίστα στην αποψινή πανσέληνο... Έλα να σου πω τα τραγούδια της ψυχής μου!
    Αλιενοφιλί!

     
  • Χρόνος: Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006 3:37:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Χνούδι μου
    αγαπημένο, ζωηρεύουν οι ήλιοι σαν περνάς!
    Τέτοιες εκπλήξεις ολόφωτες να μας βρίσκουνε καθημερινά, άλλο δε θέλουμε, να!
    Και μουσικές εκφραστικές που'χουνε να πούνε, ουουου...., η καρδούλα μας το ξέρει!

    Ανδρομέδα,
    την έκανες την κράτηση, ε;
    Στην ωραιότερη σκηνή!
    Το σκηνικό, όλοι οι θεοί μαζί και πάλι δεν το πετυχαίνουν!
    Απόλαυση για το "όλον".
    Τα τραγούδια σου να μου τα ψιθυρίσεις, ε;

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Αυγούστου 10, 2006 11:58:00 μ.μ., Blogger iPol

    Το κορμί σου είναι μόνο η αφορμή...

     


Layout design by Pannasmontata


©
Creative Commons License
Page copy protected against web site content infringement by Copyscape