Παρασκευή, Δεκεμβρίου 29, 2006
Οι "Άντρηδες" φοράνε πλισέ

Φίλος παιδικός. Καταξιωμένος, με περγαμηνές και διακρίσεις. Ξαμολιέται καθημερινά στην ασταμάτητη τρεχάλα. Ακόμα και τα δείπνα του, για λεφτά είναι. Στέλεχος. Οικονομικός τομέας. "Το κοινωνικό προφίλ του καταξιωμένου", θα μπορούσε να γράφει η επιγραφή έξω από το γραφείο του. Στην καθημερινότητά του, μαχητικότητα και ένταση, στ' αλισβερίσια του γλώσσες δικηγόρων, κοφτερές κι εξασκημένες.
Επιλογή ο δρόμος. Και συνάμα, αρματωσιά βαριά που πολεμάει μονάχη, λες και δεν έχει σάρκα εντός.

Μόνο κάτι Κυριακές μεσημέρια τον έχω πετύχει ν ' ανοίγει στους γύρω και στα μέσα του. Να χαλαρώνει τη γραβάτα, να ψιλοζυγίζει τις στιγμές με την ματαιότητά τους, τις λάθος σημασίες της κάθε μιας, τα επινίκεια επαγγελματικά γλέντια και κατά πόσο είναι νικηφόρα τελικά η πορεία και για ποιόν, τα σημαντικά και τ' ασήμαντα...

Ο Κώστας λοιπόν, αγόρασε προχθές ένα τρενάκι πολύχρωμο. Δώρο στον πρωτότοκο γιό που τον μπαμπά τον ξέρει ως "ο ψηλός μουστακαλής που όλο λείπει σε ταξίδι για δουλειές". Παρούσα εγώ, κατά την εισβολή του "κουβαλητή" με το τεράστιο πακέτο ανά χείρας! Τα παιδικά μάτια, ξελογιασμένα από τη γυαλάδα της τηλεόρασης και τον φανταχτερό παιχνιδόκοσμο, όρμησαν με λαχτάρα πάνω στον μπαμπά-βουνό τραβώντας μανίκια, μάγουλα, χαρτιά, ψαχουλεύοντας για δώρα στων ματιών το βάθος, εκεί που τσιτσιδώνεται η όποια αρματωσιά.

Μέσα στο γέλιο ο μπαμπάς, πέταξε παλτό, σακκάκι και γραβάτα κι έπειτα μου'ριξε ματιά ορφανή και υγρή. Σαν πρωτόβγαλτος θεατρίνος που κρυμμένος στις κουίντες ακυρώνει το ρόλο του και μοιάζει ν' αλαφιάζει, μου γύρεψε βλέμμα εμπιστοσύνης.
Δεν περίμενε απόκριση, μ' έναν σάλτο βρέθηκε στη μοκέτα. Ο ενθουσιασμός του και το κέφι του, ποτάμι ορμητικό, τον πήρανε μεμιάς και τον ταξίδεψαν. Χέρια δεμένα, μπαμπάς και γιός, παίζανε με το τρενάκι, χαχανίζανε, σκαρώνανε ήχους περίεργους, όχι σφύριγμα το ένα, όχι οι ράγες το άλλο, όχι τα βαγόνια που εκτροχιάζονται, να κι ο μηχανοδηγός εν εξάλλω καταστάσει!
Ο Κώστας, ακουγόταν ασυνήθιστα βυθισμένος στο πάθος και στο λαίμαργο ρούφηγμα της ζωής.


Μετά από κανένα δίωρο, καταλάγιασε το γιορτάσι των δύο, πήγε για νανάκια κι ο κανακάρης, ε, έφτασε και στον προορισμό της η αμαξοστοιχία.

"Ζω χρόνια με την ντροπή για ο,τιδήποτε μου αρέσει - ο παρατηρητής της ματσοσύνης μέσα μου πάντα με συγκρατεί", τα λόγια του ίδιου, αφού το λαχάνιασμα ήρθε κι έγινε γλυκασμός ψυχής. "Βγαίνοντας απ' το σακκάκι μου, σχεδόν τα χάνω. Ό,τι είναι έξω απ' το ρόλο μου, ακόμα κι αν έχει να κάνει με τα παιδιά μου, το βιώνω ξένο. Πως λέγαμε μικροί τους "καρεκλάδες", θυμάσαι; Ίδια αίσθηση. Φλούφλικο πράγμα. Έχουμε κι αυτά εμείς οι "άντρηδες", πρέπει οι ευαισθησίες μας να κρύβονται επιμελώς, να είναι μέσα μας πλισέ"...

Ταξίδι στην άγουρη νιότη και στο γυμνό συναίσθημα, θα πω. Με αφορμή ένα παιδί, ένα φωτεινό μετέωρο, που καταυγάζει τη ζωή όσων το έχουν κοντά τους.
Και αλήθειες για συναισθήματα, φωτεινές. Όσο και καυτές. Τόσο, που δύσκολα να τις κρατάει κανείς στα χέρια του.

Κι εν τω μεταξύ, έρχεται νέα χρονιά! Κι ο χρόνος (ξανα)μετράει.
Η απαρχή του είναι εδώ. (=καρδιά δείχνω, ντε!) Κι όμως, εδώ είναι.
Το Α της Αρχής και της Αγάπης.

Αχ, πως ανεμίζει η αγάπη τη φούστα την πλισέ!
Μα τι ωραία που΄ναι η ζωή...




[ Δώρα Πρωτοχρονιάτικα, χιλιοχρωματισμένα με νότες ταξιδιάρικες και πολυζεσταμένα απ' της αγάπης τον αχνό:

Trans Siberian Orchestra - A Mad Russian's Christmas &
Christmas Eve-Sarajevo
Sufjan Stevens - That Was The Worst Christmas Ever
Scrooge (Soundtrack) - The Beautiful Day
Jethro Tull - Another Christmas Song
Il Divo - Ave Marie
Enya - The Magic Of The Night
Disney's Family - The Santa Wrap
Ella Fitzgerald - What Are You Doing New Year's Eve
Joe Sample - I Saw Mommy Kissing Santa Claus
Barenaked Ladies - Hanukkah Oh Hanukkah
Blackmore's Night - Lord Of The Dance/Simple Gifts ]
 
Σάλπαρε η Καπετάνισσα ώρα 17:15 | Πανάκι ξεδιπλωμένο |


32 Ανάσες:


  • Χρόνος: Παρασκευή, Δεκεμβρίου 29, 2006 7:22:00 μ.μ., Blogger nosyparker

    Επιτέλους σχολιάζω μια φορά πρώτη! :-D
    Το Α της αρχής και της αγάπης δεν το ξεχνώ. μου το χάρισες σε κάποιο post και το φυλάω σαν τα μάτια μου.
    Σ' ευχαριστώ. Καλή χρονιά να έχουμε.

     
  • Χρόνος: Παρασκευή, Δεκεμβρίου 29, 2006 7:28:00 μ.μ., Blogger candyblue

    Και γω δεύτερη και καταϊδρωμένη κρατάω το Β και σου γνέφω. Έλα να μπούμε στο σκουφάκι του και στις μαβιές καμπύλες του και από κει να δούμε την ανατολή του νέου έτους

    Και μην λυπάσαι για τα χαμένα σου
    Από τέφρα γίνονται οι Ανατολές



    Καλή χρονιά-στα πόδια σου πεσμένη- σαν πούπουλο που έχασε το δρόμο του πέφτοντας από τα φτερά αγγέλου.

     
  • Χρόνος: Παρασκευή, Δεκεμβρίου 29, 2006 9:44:00 μ.μ., Blogger George

    Μήπως οι μαμάδες αυτούς τους μπαμπάδες θέλουνε; Με κρυμμένες πλισέ ψυχές;
    Μήπως η κοινωνία μας επιβάλλει εμάς τους μπαμπάδες να τρέχουμε πίσω απο πλισέ όνειρα;
    Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε άντρηδες δύο μέτρα με μουστάκι και να δακρύζουμε στο κοίταγμα μιάς ψυχής παιδιού;

    Καλή χρονιά να έχουμε.

     
  • Χρόνος: Παρασκευή, Δεκεμβρίου 29, 2006 11:11:00 μ.μ., Blogger Socrates Xenos

    "Μέρες κι αυτές
    Πάλι έξω απ` το θέμα θ` απαντήσω

    Εδώ
    χτυπάω το τζαμάκι
    λίγο αχνά
    ως ακουμπάει η γέφυρα της γάτας που κρυώνει
    παρακαλετά
    και μέσα πίνουν ζέστη και γελάνε με τραγούδια τις στιγμές

    Τρυπάειτο τζαμάκι
    το ιδρωμένο βλέμμα
    αγάπη
    μια τρύπα ορατότητας
    κι ο βοριάς
    η αλήθεια
    Πεζή αυτή η αλήθεια
    πορεύεται
    μες στις γιορτές του χειμώνα
    με την παρήχηση του βήτα
    εκτός
    κι εκτός θέματος"

    Στη Μαρία του νοτιά πάντα μ` εκτίμηση και αγάπη

     
  • Χρόνος: Παρασκευή, Δεκεμβρίου 29, 2006 11:22:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    nosyparker, μικρή μου!
    Σε σένα, δε θα δώσω τον νοσταλγικό ήχο του αποχεραιτισμού,(=χρονιά που φεύγει), αλλά τη μορφή της νιόβγαλτης αγάπης που τώρα σχηματοποιείται!
    Να χαρείς τις γιορτινές μέρες!


    Candyblue, αγαπημένη μου!
    Ναι, να μη λυπάμαι, ε;
    Να ξεκινώ ξανά, τ΄όνειρο δεν ξέρει γρι από ημερομηνίες!
    Ούτε από σχέσεις εμπιστοσύνης έχει βέβαια ιδέα, γι αυτό η ζωή το απατά διαρκώς.
    Κρυφοκοιτώ τη γεμάτη σου ατζέντα και φυσώ να γυρίσουν οι σελίδες.
    Εκεί επάνω, στην πρώτη, την ολόλευκη, θ' αφήσω φιλί.
    Να'ναι η αρχή για ό,τι κοκκινίζει πιότερο την καρδιά.
    Δικά σου τα Ωραία.


    George καλέ μου, ναι.
    Μπορεί να'ναι έτσι όπως τα λες. Έρχονται τούμπα οι αντιλήψεις μεμιάς; Και άραγε, σε τι ωφελεί να καταδείξουμε τον φταίχτη;
    Ν' ακούμε το τραγούδι της ζωής οφείλουμε. Αυτό που κλωθογυρίζει εντός μας.
    Κι αν έχουμε τη δύναμη, να του κάνουμε χώρο ν' ακουστεί κι απέξω.

    Η χρονιά, να'ρθει με στιγμές-δώρα πραγματικά!

     
  • Χρόνος: Παρασκευή, Δεκεμβρίου 29, 2006 11:31:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Σωκράτη μου αγαπημένε, που ν' ακουμπήσω την αγάπη που σου΄χω, που τρέμει απόψε η νυχτιά. Ροκανίζουνε το ξύλο της πόρτας σκέψεις για κείνα που χάνονται, για τ' άλλα μοιάζουν να χωράνε σ' όνειρα και για κείνα ακόμα, που γίνανε βροχή διαρκείας.
    Ανοίγματα, σχισμάδες στενές στην πόρτα μου, ίσα να μπαίνει το σκοτάδι του χειμώνα, να φωνάζει την σιωπή.

    Πεζή πορεύεται η αλήθεια, μιλάς σοφά.
    Τα όνειρα ίπτανται, οπότε, πως να σμίξουνε τα δυό...

    Μόνο αν... με μια δρασκελιά το 2007 μας τα φέρει αντάμα. Λες;

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Δεκεμβρίου 30, 2006 1:29:00 π.μ., Blogger Markos

    Πόσο ομορφες στιγμές...
    Δεν μιλάω μη τις χαλάσω...
    Χρόνια Πολλά

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Δεκεμβρίου 30, 2006 8:24:00 π.μ., Blogger Mantalena Parianos

    Καλή πρωτοχρονιά Καπετάνισσα και η ομήγυρη.
    Το πιανιστικό του Joe Sample μου γλύκανε την ψυχή. Το είχα ακούσει παλιότερα από *κανονική* soul version με όλα τα στιχάκια του και μου είχε φανεί αφάνταστη η γλυκήτητα της ομολογίας "είδα τη μαμά να φιλάει τον Άγιο ΒΑσίλη"...


    Να σαι καλά νησιώτισσα
    μουτς

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Δεκεμβρίου 30, 2006 11:29:00 π.μ., Blogger Serenity

    Οι 'Άντρηδες' σηκώνουν βαρύ φορτίο με τον κοινωνικό ρόλο που έχουν αναλάβει. Και ο καθένας μας δηλαδή. Να αρχίσουμε να αφαιρούμε εύχομαι. Μέχρι να δούμε την καθαρή μας ουσία απογυμνωμένη από κάθε κάλυμμα, από κάθε ρόλο, και να την αγαπήσουμε γι'αυτό που ε ί ν α ι. Καλή Χρονιά, Καπετάνισσα.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Δεκεμβρίου 30, 2006 1:28:00 μ.μ., Blogger Estrella_

    Ας φοράνε πλισέ, ας φοράνε και παλτό.. Ας τα βγάζουν ομως που και που να αλαφρώνουν..

    Καλη στρατια να έχεις Καπετάνισσα
    σε θάλασσες γαλήνιες.

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Δεκεμβρίου 30, 2006 4:13:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Marko!
    Σιγά μη ραγίσεις εσύ την ομορφιά! Παιδί της είσαι. Και τούτο θα σου ευχηθώ: Τη χρονιά που ασθμαίνοντας καταφθάνει, να'χεις κρατημένη την πιο "συνομωτική" γωνιά της καρδιάς σου, για ένα κομματάκι εφηβικής τρέλας που, ούτως ή άλλως, μας αναλογεί!


    Mανταλένα, όλες οι μουσικές του κόσμου να βλασταίνουν εντός σου, να΄χεις ανθούς να μοιράζεις ποικιλοτρόπως!
    Μωρέ ένα φιλί στον γέρο-μπισμπίκη θα το δώσω και γω. Όλο τον αποφεύγω, φέτος λέω να του κάνω τα γλυκά ματάκια, μπας και κολαστεί και μου χαρίσει κάτι τις και μένα!
    Ξαναμαναμούτς!


    Serenity, καλή μου!
    Καλή Χρονιά λοιπόν, ολόγυμνη, πλήρως εκτεθειμένη, δίχως φιοριτούρες και ψιμύθια, χωρίς φανφάρες και σαλπίσματα.
    Αγκαλιές μπόλικες όμως, ε;


    Estrella μου,
    αυτό, ναι. Ν' αλαφρώνουν -το μυαλό πρωτίστως-, ν' ανοίγονται στους καιρούς, να χαμογελούν με θέρμη στο καινούργιο.
    Αυτό το καινούργιο λοιπόν, το 2007 σα να λέμε, να σου φέρει πολύχρωμες χαρές, ίδιο ουράνιο τόξο στα μαλλιά!

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Δεκεμβρίου 30, 2006 4:36:00 μ.μ., Blogger Χαρυβδιςς

    καλη χρονια και καλά ''ταξίδια'' Μαρία,μην αλλάξεις χρώμα στα πανιά μήτε τη μέδουσα της πλώρης γοργόνα για να βάλεις σαν όλους...

    (δεν μπορώ να μη σχολιασω το ποστ...Καπετάνισσα οτι επιλέγουμε είμαστε η μάλλον οτι μας βολεύει..κανείς δεν μας το επιβάλει..και με γαλοτσες και με ψηλοτάκουνα πραντα και με γραβατα και με το παλιο πουλοβερ...μπορουμε να είμαστε εμείς...)

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Δεκεμβρίου 30, 2006 6:42:00 μ.μ., Blogger Sissi Soko

    Σκεφτόμουν το Άλφα σου και αύριο έχουμε το Ωμέγα. Τι είναι αυτό. Ωκεανός, εκεί που καταλήγουν όλα. Αλλά τι είναι Ωκεανός;
    (Α και Ω ο ΆνθρΩπος.)

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Δεκεμβρίου 30, 2006 8:21:00 μ.μ., Blogger Τάσος Ν. Καραμήτσος

    το κείμενο σου είναι μια παρηγόρια σε μας που δεν μπορέσαμε να βγάλουμε πολλά λεφτά και δεν αποκτήσαμε το κύρος του οικονομικά πετυχημένου
    Κακή χρονιά

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Δεκεμβρίου 30, 2006 8:25:00 μ.μ., Blogger Τάσος Ν. Καραμήτσος

    Αμάν τι κάνει ο δαίμονας της πληκτρολόγησης
    Σου ζητώ συγνώμη
    ΚΑΛΛΗ ΧΡΟΝΙΑ μέσα από την καρδιά μου

     
  • Χρόνος: Σάββατο, Δεκεμβρίου 30, 2006 9:24:00 μ.μ., Blogger el-bard

    Όταν ήμουν μικρός, έβλεπα το τρενάκι μέσα από το τζάμι της βιτρίνας να τρέχει, να αναβοσβήνει φώτα, να σφυρίζει, να μπαινοβγαίνει σε σήραγγες, να σταματά σε σταθμούς. Το δώρο-φετίχ της παιδικής μου ηλικίας που ποτέ δεν το είχα, ποτέ δεν το άγγιξα.
    Άλλου είδους πλισέ Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιές εκείνες. Το καλύτερο δώρο ήταν ήταν ένα ζευγάρι μαύρα παπούτσια. Ωραία!
    Δεν κλαίω ούτε για κείνα ούτε γι' αυτά. Μια περιέργεια έχω μόνο για το μέλλον, τίποτα περισσότερο.
    Όσο για τα άλλα, αφού δεν τα κατάφερε η λογοτεχνία και η τέχνη, αφού η πολιτική (και οι πολιτικοί)είναι ξεφτίλα, αφού η αγάπη μοιράζεται με πολύ λίγους κι αφού όλα αυτά τα ωραία τα σκέφτονται οι περισσότεροι μόνο τις μέρες των γιορτών, ΕΓΩ ΤΗ ΒΡΙΣΚΩ (προς το παρόν) ΜΕ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚΑΡΙΣΜΑ.
    Να είστε καλά όλοι, να ζείτε και να δημιουργείτε με όση αισιοδοξία κι απαισιοδοξία έχουν μείνει στις καρδιές σας. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Δεκεμβρίου 31, 2006 1:11:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Αρχόντισσα-Καπετάνισσα,
    για αλλη μια φορα πέρασες τα μηνύματά σου με τον δικό σου, ιδιαίτερο τρόπο. Θέλει μαστοριά, τέχνη, ταλέντο,ευαισθησίες, εμπειρίες, γνώσεις κι' εσύ τα έχεις τα χαρίσματα.
    ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΧΡΟΝΙΑ!!!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Δεκεμβρίου 31, 2006 2:06:00 π.μ., Blogger αθεόφοβος

    Μου θύμισες τον Κρητικό πεθερό μου που όταν με είδε να χαϊδεύω την κόρη μου μου είπε:και εγώ ήθελα να χαϊδέψω τα παιδιά μου αλλά ντρεπόμουνα!Ετσι μας είχαν μάθει.

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Δεκεμβρίου 31, 2006 10:17:00 π.μ., Blogger ellinida

    Να γράφεις πάντα όπως ανοίγεις τις φλέβες σου . Καλή χρονιά καπετάνισσα !

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Δεκεμβρίου 31, 2006 11:17:00 π.μ., Blogger Markos

    Ήρθα με κοντό παντελονάκι
    Να τα πω αφεντικό;

    Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
    ψηλή μου δεντρολιβανιά,
    κι αρχή καλός μας χρόνος,
    εκκλησιά με τ' άγιο θρόνος.

    Αρχή που βγήκε ο Χριστός
    άγιος και πνευματικός,
    στη γη να περπατήσει
    και να μας καλοκαρδίσει.

    Άγιος Βασίλης έρχεται
    άρχοντες το κατέχετε
    από την Καισαρεία
    είσαι αρχόντισσα, κυρία.

    Βαστάει εικόνα και χαρτί
    με το Χριστό το λυτρωτή,
    χαρτί και καλαμάρι,
    δες και με το παλικάρι.

    Κάτσε να φας, κάτσε να πιεις
    κάτσε τον πόνο σου να πεις,
    κάτσε να τραγουδήσεις,
    και να μας καλοκαρδίσεις

    Και του Χρόνου

    Χρόνια Πολλά.

    Καλή Χρονιά να έχεις

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Δεκεμβρίου 31, 2006 12:15:00 μ.μ., Blogger I.I

    Καλή χρονιά σου εύχομαι.
    Με έμπνευση και καλή διάθεση!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Δεκεμβρίου 31, 2006 12:18:00 μ.μ., Blogger ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

    Ευτυχώς που υπάρχουν & τα παιδιά θα πω εγώ...! Για να μας θυμίζουν όλα τα όμορφα που έχουμε ξεχάσει! Για να εξανθρωπίζουν τέτοιους παρασυρμένους "άντρηδες"...
    Τις πιό θερμές & εγκάρδιες ευχές μου καλή μου! Υγεία, πολύ αγάπη & χαρά να πλημμυρίσει τις ζωές σας η νέα χρονιά! Να πραγματώσει τα πιό όμορφα όνειρά σας & να σας ταξιδέψει σε γλυκά μονοπάτια αγάπης!
    Σας φιλώ γλυκά!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Δεκεμβρίου 31, 2006 4:18:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Χάρυβδις!
    Μακάρι τούτος ο ανήξερος, ο άβγαλτος μουσαφίρης -το 2007-, να μας κρατά δώρα χαράς κι αγάπης!

    Στα υπόλοιπα, πως να διαφωνήσω! Τα καπέλα που φοράμε, είτε τα χρεώνουμε στους άλλους, είτε όχι, για κάποιον λόγο μοιάζουν βολικά. Συχνά, θολώνει κι ο καθρέφτης μας και μας λέει πως μας ομορφαίνουν...


    Silvia Okaliova, υπέροχο!
    ΆνθρΩπος και ΑγαπΩ κι Ωκεανός ολάκερη η ζωή μας: Ταξίδι, σα να λέμε. Πορεία στο χρόνο, πορεία και εντός μας.
    Μια σφιχτή αγκαλιά γι απόψε.
    Ο νέος χρόνος με χαρές, για σένα και τη κορούλα σου!


    Τάσο μου,
    όποιος ζυγίζει το κύρος με το βαρύ πορτοφόλι, για έμπορος μου κάνει ή για λογιστής. (Στην νοοτροπία αναφέρομαι). Η λεβεντιά της ψυχής και η πραγματικά βαρύνουσα -σε σημασία- παρουσία, έχει να κάνει με την στάση ζωής, το ξέρεις.

    Όμορφη Χρονιά λοιπόν, απλόχερη σε γέλια!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Δεκεμβρίου 31, 2006 4:31:00 μ.μ., Blogger fish eye

    φαινεται πως το εχει το ονομα..να τραβαει ολες τις ευθυνες στην πλατη..να παιζει τη δουλεια στα δαχτυλα..και να κανει τον απολογισμο του..απολογισμο ζωης..και να λεει 'δεν εζησα για μενα''θελω να το κανω'..
    καλη πρωτοχρονια καπετανισσα..κι αν θελεις νοιωθω πως ενααα πολυ μικρο χιλιοστο απο τις φλεβες μου..ανηκει στην πατριδα σου..
    εχω μπαμπα απο τα μερη σου γλυκια μου..απο την αργυρουπολη στο ρεθυμνο..ξερεις εσυ..

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Δεκεμβρίου 31, 2006 4:32:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    el-bard, ξεκάθαρος, γι αυτό κι αγαπημένος! Υφάδι λεπτό ο λόγος σου, διάφανος, εκτεθειμένος από παντού.
    Ανάλογες μνήμες έχω. Και στις σκέψεις μου, κοντινή η διαδρομή.

    Κι επειδή ο καθείς ζητά την ανανέωση, αυτήν τη δυναμική του καινούργιου που φέρνει μαζί της η νέα χρονιά, στην εύχομαι από καρδιάς!



    Κρινιώ μου,
    πολύτιμα κάθε φορά τα δώρα σου. Αφουγκράζομαι τη φωνή σου μέσα τους κι όλο πιο ακριβά μου μοιάζουν...
    Μια αγκαλιά ορθάνοιχτη, φαντάζει λες λιγοστή;
    Μπα! Πόσες και πόσες φορές δεν τη γυρέψαμε! (Και δε μας δόθηκε...) Αγκαλιές ζεστές λοιπόν, την ιερή ώρα της αλλαγής του χρόνου.
    Του 2007, ε; Που θα'ναι αφιερωμένος, στη χαρά της κάθε στιγμής!


    Αθεόφοβε, μεγάλη ιστορία η μάθηση. Γερή καταγραφή. Ενίοτε και ανεξίτηλη.
    Να'χεις μια πραγματικά Όμορφη Χρονιά. Κι η χαρά της γιορτής, όλη δική σου!
    Γενναιόδωρα τα χάδια σου, ε;

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Δεκεμβρίου 31, 2006 4:39:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Ελληνίδα,
    αχ και να'ναι ετούτη η χρονιά γεμάτη αγάπη και πνοή ζωής, όπως τα ποιήματα που αγαπάμε, να΄χει και ήχο γλυκύ, ταξιδιάρικο, όπως οι λατρεμένες μας μουσικές!



    Μάρκο, αγαπημένο Παιδί!
    Για το κοντό παντελονάκι (ξύλιασες έρμο αγόρι), θα σου γεμίσω τις χούφτες καρύδια και σταφίδες, δαμάσκηνα και χουρμάδες. Έλα κι ένα πορτοκάλι ζουμερό για το δρόμο. Κοντά στη φωτιά έλα καλέ, να ζεσταθείς μια στάλα!

    Εντάξει, παιδί πράμα, μα... θα σου βάλω και μια ρακή ν΄ανάψουνε τα αίματα, να κοκκινήσει το μαγουλάκι!
    Στην υγειά μας! Καλή Χρονιά καλαντάρη!


    Ιούδα,
    Χρονιά Καλή να είναι ναι. Να φέρει κοντά-κοντά τους πόθους μας με τις πραγματικές ανάσες. Και κανά όνειρο να βλέπουμε στο ξύπνιο μας, ε;

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Δεκεμβρίου 31, 2006 4:45:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Ηλιαχτίδα,
    αγάπη κι απ' του Νότου το γαλάζιο φως! Μόνο καλές στιγμές το 2007! Ένα ολόφωτο, βαθύ χαμόγελο με το δωδέκατο χτύπημα του ρολογιού, για να μας το ανταποδώσει σε... ετήσια διάρκεια!


    Με το φεγγάρι αγκαλιά,
    ξέρω, ξέρω... Αγκιστρωμένες οι ρίζες μου στο χώμα το κρητικό!
    Λοιπόν που λες, θαρρώ πως η Ζ Ω Η, τώρα αρχίζει. Αν το λαχταρά η ψυχή, ναι. Ό,τι δε ζήσαμε, είναι μπροστά. Κι είναι ο αφρός απ' το καλύτερο. Η κορυφαία στιγμή, απ' τ' όνειρό μας!
    Άντε. Καλή μας Χρονιά!

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Δεκεμβρίου 31, 2006 5:13:00 μ.μ., Blogger Sissi Soko

    Ευχαριατώ, καπετάνισσα. Μία σφιχτή αγκαλιά και από μένα σε όλους που αγαπάς.

     
  • Χρόνος: Κυριακή, Δεκεμβρίου 31, 2006 8:07:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος

    Ευτυχώς έρχονται εποχές που οι μπαμπάδες θα χαιρόμαστε όχι μόνο τις γιορτές με τα παιχνίδια μας και τον χολωμένο με όλα αυτά εαυτό μας.

    Τα πρότυπα αυτά καταρρέουν κι έτσι πρέπει. Μέσα αό τα κουστούμια να βγουν επιτέλους οι άνθρωποι και να λάμψουν οι παιδικές ψυχές μας!

    Καλή χρονιά με τις καλύτερες ευχές μου. Κι επειδή η ώρα πέρασε...καλή Πρωτοχρονιά!

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιανουαρίου 01, 2007 12:56:00 π.μ., Blogger apousia

    Πήγα στην άκρη των βράχων,μάζεψα αφρό από τα κύματα,και τον έσταξα στις ευχές που κράτησα για σένα...

    Χρόνια πολλά καπετάνισσα!
    Καλή χρονιά!
    Όλες οι επιθυμίες σου,είναι μέσα στις προσευχές μου.

    Σ'ευχαριστώ και σε φιλώ!

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιανουαρίου 01, 2007 12:48:00 μ.μ., Blogger γιώργος

    χρόνια πολλά και καλά καπετάνισσα...
    καλή χρονιά...
    να είσαι πάντα καλά και να μας συντροφεύεις με τα κείμενά σου...

    καλή χρονιά και πάλι...
    καλημέρα...

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιανουαρίου 01, 2007 1:36:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Δόκτωρα,
    πάντα ομορφιές να σου χαρίζει η ζωή, να, σαν αυτές που έχεις δίπλα σου και μέσα στην καρδιά σου!

    Ο νέος χρόνος που'φτασε,
    πολλές χαρές να δώσει
    κι αν ήταν λίγες του παλιού,
    να του τις συμπληρώσει!



    Απουσία μου,αγαπημένη!
    Φτάσανε νοτισμένες οι ευχές σου και χιλιοφηλιμένες, φυλαχτό πολύτιμο και δώρο ακριβό μαζί!
    Καλή μου, να'ναι τούτη η χρονιά μια λιακάδα στη ψυχή, ένα μακρύ, λαμπερό καλοκαίρι...
    Να΄χεις τέτοιο ήλιο μέσα σου φωτεινό, όπως τούτον που θωρώ και γλυκά με ζεσταίνει.

    Με δύναμη και υγεία κι αγάπη, η νέα χρονιά!
    Πάντα σ' αγαπώ.


    Γιώργο μου!
    Μέτρησε τ' άστρα τ' ουρανού,
    της θάλασσας την άμμο,
    με την καινούργια τη χρονιά,
    ευχές να σου τις κάνω!


    Ό,τι ποθεί η ψυχούλα σου για φέτος και για πάντα.

     


Layout design by Pannasmontata


©
Creative Commons License
Page copy protected against web site content infringement by Copyscape