Ένα εκπληκτικό βίντεο για την πολυπόθητη ειρήνη στη Μέση Ανατολή που "παίζει" πολύ εύστοχα με ό,τι -με πόνο ψυχής-, ορίζουμε για όνειρο.
Για αλλιώτικη μοίρα στην αλλόκοτη πορεία της ανθρωπότητας.
Συγκίνηση ευλογημένη, λυτρωτική, ανάκατη με τα θυμωμένα, αγκυλωμένα μας συναισθήματα, με τις οργισμένες λαχτάρες μας, με τη γροθιά που σπάει τη μέσα σιωπή και με τα ίδια μας τα νύχια, μας ματώνει.
(μπαίνοντας, άνω αριστερά, η σελίδα στα αγγλικά).
Ένας ιδεατός κόσμος. Αλληλεγγύη σε σκηνικό πολέμου.
Ανύπαρκτος κόσμος πάει να πεί. Ή μήπως όχι; Σκηνοθετημένος.
Κι ο τωρινός, πόσο πικρός!
"Μη φοβάσαι κόσμε... Στα ψέμματα παίζαμε."
Απλά, συγχαρητήρια για το ποστ, Καπετάνισσα.
Αυτού του είδους τα ποστς είναι σήμερα κάτι περισσότερο από αναγκαία.
Πολλά φιλιά.