Κυριακή, Ιουλίου 09, 2006
Πρόσσω ολοταχώς.
Θα'ναι Κυριακή 9 Ιουλίου.
Στη σκέψη, καθυστερημένα πρωινά ξυπνήματα, θάλασσες να μη χορταίνεις να βουτάς, να ξεπλένεις τα μέσα και τα έξω, να ραντίζεις τον κόσμο όλο, ν' αρμενίζεις. Θα'ναι Κυριακή 9 Ιουλίου.
Στη σκέψη, αργόσυρτα δειλινά, τζιτζίκια που στήσαν πανηγύρι, βανίλλιες υποβρύχιο, καφές βαρύς και νεράκι δροσερό στον καφενέ και όλα τα γέλια των παιδιών να τρέχουν στ' ακρογιάλι.Θα'ναι Κυριακή 9 Ιουλίου.
Στη σκέψη, μεθυσμένα βράδια ντυμμένα στα λευκά, με το σημάδι του ρολογιού στον καρπό και το φιλί σου να αιωρείται πίσω, στη βάση του λαιμού. Θα'ναι Κυριακή 9 Ιουλίου.
Θα σφυρίζει το βαπόρι δυνατά και γω, κρεμασμένη στην κουπαστή θα βλέπω τη γκρίζα ζωή ολοένα να μικραίνει, ολοένα να θολώνει.Θα βγάλω τα γυαλιά ηλίου να μπεί καλά ο ήλιος μέσα, καλά όμως κι έπειτα θα υψώσω μαντήλι αποχαιρετισμού.Θα'ναι Κυριακή 9 Ιουλίου.Το πλοίο θα σαλπάρει, θα κοιτάζω τ' απόνερα και θα 'χω το πιο βαθύ χαμόγελό μου. Όχι αυτό που ξέρω απ' τον καθρέφτη ότι μ' ομορφαίνει, όχι, όχι. Το άλλο. Που αναδύεται θριαμβευτικά μόλις ο ήλιος εισχωρήσει. Μόλις μυρίσω τη γη μου. Που 'ναι απ' αλμύρα κι όχι από χώμα.Θα'ναι Κυριακή 9 Ιουλίου.
Κι εγώ θα σας αποχαιρετώ την ώρα που γυρίζει ο ήλιος.
Στο πορφυρό. Στο πιό βαθύ του χρώμα.Και θα σας τραγουδώ τον
Α π ο χ α ι ρ ε τ ι σ μ ό
του Κώστα Μουντάκη.
Με τον συντοπίτη Μανόλη Λιδάκη.
Ώρα μου καλή.
Σάλπαρε η Καπετάνισσα
ώρα 17:30
|
Πανάκι ξεδιπλωμένο |
-
Θα είναι Κυριακή 9 Ιουλίου!
Και θα είναι ΖΩΗ!
Και θα είσαι ΕΣΥ! Ντυμένη κόκκινο ήλιο και σκούρα μπλε θάλασσα!
Θα είναι Κυριακή 9 Ιουλίου!
Και θα είμαστε εμείς,να σου λέμε
Ω Ρ Α Σ Ο Υ Κ Α Λ Η καπετάνισσα!
-
Όμορφες καλοκαιρινές εικόνες,που με κάνουν να θέλω να πάω διακοπές,αν και....τρέφω συχνά μια αδιαφορία-τουλάχιστον- γι' αυτές...
Είπαμε:πρόωρον γήρας,σχεδόν από τότε που γεννήθηκα.
Όσοι μπορούν και θέλουν,τους εύχομαι να τις απολαμβάνουν.
Για μένα,είναι μια ακόμη υποχρέωση απέναντι στην κόρη μου,να κάνει κάμποσα μπάνια...
Στριμμένος...δεν είπαμε;...
Να χαρείς τις θάλασσες λοιπόν καπετάνισσα-κι άσε το νερό να μιλήσει πάνω σου τη γλώσσα της διαφάνειας!
-
ώρα σου καλή καπετάνισσα...
οι ευχές μας να συντροφεύουν το ταξίδι σου...
και να γεμίσεις ήλιο και φως...
καλά να περνάς...
καλημέρα...
-
Καπετάνισσα...ώρα καλή και μάζεψε όση ενέργεια γίνεται...τη χρειαζόμαστε.
πολλά φιλιά καλή μου
-
Ωρα σου καλή καλή μου . Και τον αέρα πρίμα ! Να περάσεις όμορφα .
-
Πρόσσω ολοταχώς
καπετάνισσα μου
θα σε έχω στη γέφυρα πλάι μου
και όταν φτάσουμε για φούντο
την άγκυρα θα πας στην πλώρη
να σιγουρέψεις την άφιξή μας
Θα σε βγάλω εγώ στο μουράγιο
στην προβλήτα και θα σου ευχηθώ
καλό καλοκαίρι μέσα στο γαλάζιο
της θάλασσας κάτω απο το μπλε
του ουρανού.
Καλό σου πρωινό
καπετάνισσα
-
όταν δεις έναν γλάρο, ίσως γυρνοβολάω εκεί κοντά...
-
Θα έχεις κοντά σου έναν από τους πιο καλούς μου άγγελους να σε προστατεύει! Εκείνον με τη λύρα στο χέρι και τους λεμονανθους στα φτερά! Αλιενοφιλί!
-
να προσέχεις τον πλωριό σου
να 'ναι καλός
και να φυσάει
φφφφφφουυυυυυ
-
Όταν επιστρέψεις εδώ θα με βρεις
Στο παγκάκι του λιμανιού
Θα πουλάω στιγμές στους περαστικούς του καλοκαιριού!
Εκεί θα με βρεις στο παγκάκι του Αυγούστου..
Καλή επιστροφή!
-
Κοίτα να κουμαντάρεις καλά και τη γη, όπως εσύ ξέρεις.
" ...στο πλωριό μου γίνε
κόψη ανοξείδωτη
Κανένα κύμα να μην τολμά να ρωτά
- Πώς...τι..."
-
Ώρα καλή στην πλώρη σου
κι αέρα στα πανιά σου
κι ούτε πουλί πετούμενο
να μη βρεθεί μπροστά σου...
(Αυτό δεν είναι δικό μου...)
Αέρα νά 'χεις ούριο
και μηχανή βαρβάτη,
αν ξεφουσκώσει το πανί
και μείνεις από μπάτη.
Χέρια-τιμόνι στιβαρά,
κουράγιο στη φουρτούνα,
αν ο πατέρας Αίολος
ανοίξει τη φυσούνα!
Και σε λιμάνι ήρεμο
να έλθεις και ν' αράξεις,
του καραβιού σου τ' άρμενα
με μαστοριά να σιάξεις!
(Αυτό είναι...)
-
στο καλό...καλά ταξίδια και ήρεμες θάλασσες, που λέμε και εμελις οι ναυτικοί...
-
θα είναι μια οποιαδήποτε ημερομηνία σε ένα ημερολόγιο τοίχου. Και θα ξανασυνατηθούμε.
φιλιά στις θάλασσες
-
Με κίνδυνο να γίνω μελό, θα πω πως η παρουσία σας εδώ, εκεί, όπου τέλος πάντων, είναι για με πολύτιμη.
Αν ήταν μπορετό, θα 'θελα μια τεράστια αγκαλιά για να σας χώσω όλους μέσα.
Είναι γλυκειά η επιστροφή.
Κυρίως όταν σε καλωσορίζουν πρόσωπα "δικά σου".
Κι ας μην τα 'δες ποτέ.
Τα "από μέσα" μάτια, δεν μπορεί! Δεν λαθεύουν για καλή μας τύχη...
Θα είναι Κυριακή 9 Ιουλίου!
Και θα είναι ΖΩΗ!
Και θα είσαι ΕΣΥ! Ντυμένη κόκκινο ήλιο και σκούρα μπλε θάλασσα!
Θα είναι Κυριακή 9 Ιουλίου!
Και θα είμαστε εμείς,να σου λέμε
Ω Ρ Α Σ Ο Υ Κ Α Λ Η καπετάνισσα!