Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006
Και πέταγμα και τραγούδι και απούσες ζώνες ασφαλείας!
Και λοιπόν;
Τι πως μοιάζουν η πτήση και η πτώση; Θες κάτι να μου πείς;
Για όσους έρπονται αγκιστρωμμένοι στα γήινα, τα ευτελή κι επουσιώδη;
Μήπως για κείνους που περιφέρουν το σαρκίο τους σε ομιχλώδεις δρόμους, μακριά από αχτίδες κι αέρηδες και νέφη κι απλωσιές;
Έλα. Άνοιξε το βήμα. Πάρε φόρα λέμε!
Σου 'χω απογειώσεις μελωδικές. Τα 'μαθα τα "κόλπα". Βγες στις ανοιχτάδες των καιρών και μύρισε τον κόσμο. Για να στο πω αλλιώς,
μύρισε τον έρωτα, τραγούδησέ τον!
Άσε που μπορεί και να σ' ακούσει κιόλας και να'ρθει κατά δω...
 
Σάλπαρε η Καπετάνισσα ώρα 01:11 | Πανάκι ξεδιπλωμένο |


10 Ανάσες:


  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006 8:45:00 π.μ., Blogger Xνούδι

    α, δεν ξέρω εγώ από αυτά. Εγώ φου και χάνομαι :)

    Να έρθει κι αυτός. Γιατί να μην έρθει;;;;

    Καλημέρες

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006 9:34:00 π.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Κι εγώ, ένα φου, βρε χνουδάκι...

    Αλλά αυτός, όλο φτού και φτού!

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006 3:22:00 μ.μ., Blogger Xνούδι

    στον συγκεκριμένο κάνε ένα ξου τότε να τελειώνεις. Δεν μπορώ άλλο τους δύσκολους. Να πάνε στο καλό και να μη μας ξαναρθούν. Πάω να κατεβάσω το κομμάτι και thnx :)))

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006 4:29:00 μ.μ., Blogger 0comments

    Μήπως πέρασε από δω καμιά καλή ανάσα;

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006 4:40:00 μ.μ., Blogger Μαύρος Γάτος

    Όρτσα τα πανιά, Καπετάνισσα!

    Ζώνες ασφαλείας;;; Τι είναι αυτό, "ασφάλεια;;;;" Ποτέ μου δεν θα μάθω. Ποτέ μου δεν θα φοβηθώ να είμαι λεύτερος κι ανασφαλής.

    Σ΅:))))))))

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006 5:05:00 μ.μ., Blogger Giramondo

    Τι άκουσα;;"Αλλά αυτός, όλο φτού και φτού! "!!!

    Άμα δεν θέλει αυτός μία...δεν θέλουμε εμείς δέκα!!

    Υπάρχουν κι αλλού αεροδρόμια για πτήσεις!!!

    φιλιά

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006 5:40:00 μ.μ., Blogger Jason

    giramondo... Καπετάνισσα είναι. Σαλπάρει, δεν πετάει.

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006 11:00:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Ο... "αυτός", Χνουδένια μου και Giramondo, είναι ο έρως αυτοπροσώπως, ο έχων υπό μάλης τις μεγάάάάάλες απογειώσεις, ντε! Τον τσαχπίνη φτερωτό θεούλη είχα κατά νου, που...αχ και να γινόμουν ξανά θύμα του!

    0 Comments... τούτες οι ανάσες φέρνουνε πνοή, κατά πως λένε κι οι ποιητές. Άρα, δεν μπορεί! Καλές είναι.

    Α, ρε μαυρόγατε...Άκου σιγουριά! Τι αυταπάτη! Κι εγώ, μήτε που γνώρισα ποτέ τις άγκυρες...

    Jason, μη σκιάζεσαι...
    Τι φτερούγες, τι πανιά.
    Διαφορά καμμία.
    Και τα δυό, αλλού σε πάνε.
    Ή, αν προτιμάς, χρωματίζουν αλλιώς, το "εδώ".

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006 11:16:00 μ.μ., Blogger kyriaz

    Το πιο όμορφο όνειρο που έχω δει ποτέ μου είναι να πετώ....Απερίγραπτη αίσθηση και βεβαιότητα πως όντως πετούσα.
    Κρίμα να ξυπνάς την άλλη μέρα και να σέρνεις το κουρασμένο βήμα σου ως την κουζίνα για...τον πρωινό καφέ.

     
  • Χρόνος: Δευτέρα, Ιουνίου 26, 2006 11:19:00 μ.μ., Blogger kyriaz

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

     


Layout design by Pannasmontata


©
Creative Commons License
Page copy protected against web site content infringement by Copyscape