Τετάρτη, Ιουνίου 21, 2006
Ήχοι, στίχοι, τοίχοι...
Εθνική Οδός. Προς δυσμάς. Πρωϊνιάτικα.
Βαλαντωμένοι οι αγέρηδες απ' τις μυρωδιές και το μάτι ν' ανεμίζει πάνω στις πικροδάφνες... παρέλαση κάνανε πλάι στη κρητική άσφαλτο, τι να σου πω! Αφήνω τη θαλασσιά αντάρα, μια πρόκληση, ίδια γυναίκα! Να μην έχω τ' απαιτούμενα να μουσκέψω τον αφαλό...

Άκουγα λοιπόν ένα τραγούδι π' αγαπώ στο ραδιόφωνο, λέει... "να 'χα χίλιες σιωπές να ακούς". Συλλογιζόμουνα που λες -το συνηθίζω στο χάζι του τιμονιού-, πόσο βαραίνει η ζωή μας απ' τον βουβό λόγο. Την ομιλούσα σιωπή. Των ήχων, των βλεμμάτων, των κινήσεων, των σφιγμένων καρπών, των λυμμένων γονάτων. Ύστερα σκέφτηκα τα ζευγάρια που δε βγάζουνε μιλιά. Ούτε το φόβο τους δεν εκπνέουν. Στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα... Κορμιά που σκουντουφλάν πάνω σε συντρόφους -ίσως ομιλητικούς, ίσως σιωπηλούς, λίγο έχει να κάνει- κι αισθάνονται πως σκουντουφλάν σε τοίχο. Γιατί ποτέ δεν άγγιξαν τα βλέμματά τους τα μύχια του εντός τους, ποτέ δεν πορεύτηκαν τον ίδιο δρόμο κι ας πορεύτηκαν στα ίδια δώματα μια ζωή.

Έπειτα, η σκέψη πήγε σ' εκείνα που κατάφεραν κάποια στιγμή να σπάσουν τη μέσα μέσα σιωπή και με τον καιρό την ξαναγέννησαν για να σκεπάσουν ψεύτικες συμμαχίες, πικρές κουβέντες, υποχρεωτικές παραχωρήσεις... Έτσι κι αλλιώς η σιωπή είναι εκεί. Αδιάφορο αν γεμίζει από ήχους. Ευλογημένη η βουβαμάρα του σπιτιού, ε; Να σε καλωσορίζουν αντικείμενα που μαζεύεις από χρόνια, να μαζεύεις τον χιλιοδοσμένο και χιλιοσπαταλημένοσε κοινωνικές επαφές εαυτό σου και να κουβεντιάζεις επιτέλους μαζί του! Εκτός κι αν δεν έχεις τίποτα να του πείς, εκτος κι αν δεν έχει αυτός τίποτα να σου προσφέρει... Χμ! Μα ξέρεις τι είναι ν' ακούς την σιωπή των άσκοπων φλυαριών; Μας θυμίζει κι ο Καβάφης τις συναναστροφές που εξευτελίζουν τις ζωές μας...

Έλεγα να χαράξω αράδες περί μελωδικών ήχων, η μουσική γιορτάζει σήμερα σε τούτο τον πλανήτη, μα κατέληξα να μιλώ γι' άλλα... (ή μήπως δεν είναι);


Έτσι κι αλλιώς η κάθε στιγμή δεν είναι τίποτ' άλλο απ' αυτόπου έτυχε να είναι. Άλλοτε μοναχική αλλά στείρα. Άλλοτε σιωπηλή, εγκυμονούσα.
Άλλοτε βιωμένη μ' ενθουσιασμό ανάμεσα στο πλήθος,φορές πάλι σφαλιστή κι ας επικοινωνείς.
 
Σάλπαρε η Καπετάνισσα ώρα 15:37 | Πανάκι ξεδιπλωμένο |


2 Ανάσες:


  • Χρόνος: Τετάρτη, Ιουνίου 21, 2006 9:03:00 μ.μ., Blogger kyriaz

    Από τα πιο καλαίσθητα και ενδιαφέροντα μπλογκ που είχα την ευτυχία ν' ανακαλύψω. Το οφείλω στο "χνούδι" που έβαλε στο μπλογκ του το σχετικό link.
    Μιας και η ποίηση είναι στα...άμεσα ενδιαφέροντά μου,θα γίνω τακτικός σας θαμώνας.

    Με εκτίμηση,
    kyriaz

     
  • Χρόνος: Πέμπτη, Ιουνίου 22, 2006 4:09:00 μ.μ., Blogger Καπετάνισσα

    Τιμή μου που'χω τριγύρω μάτια δεκτικά κι αυτιά που αφουγκράζονται.

    Κι αν οι ελπίδες μας ακόμα αναπνέουν, τούτο -δίχως άλλο-, τ' οφείλουμε στα παιδιά και τους ποιητές.

     


Layout design by Pannasmontata


©
Creative Commons License
Page copy protected against web site content infringement by Copyscape