Aha!!
Poly kalo!
Xairete
;-D

Κι ένας απλός σουγιάς
ίδιο πόνο προκαλεί.

Ίσως πιο τίμιος να 'ναι...

Τώρα εγώ γιατί ανησύχησα; Όλα καλά, ε;

μανταρινοφιλάκι γλυκό γλυκό :)

να σου πέψω κάτι παλιά Αιθιοπικά μαχαίρια για τη συλλογή σου!
αφρικάνικα φιλιά

Μπλεκτέ,
-τι όνομα αλήθεια!- καλώς μας ήλθες με τα χρώματα του ουρανού.
Τα βαθιά μπλαβιά, τα χειμωνιάτικα.
Ευχαριστώ σε για την τιμή, τα καλύτερα αγαπητέ...


Άγγελε,
είναι λεπίδες βαρύτιμα στολισμένες -καμώνονται το κόσμημα, όσο να πεις- που φέρνουνε βόλτες σα να σκαλίζουν γη.
Τη γη του καθενός μας δηλαδή, τη μόνη πατρίδα, τη ψυχή του.
Θα επιμείνω πως αγριεύουν περισσότερο, αλλά ναι.
Ως προς το έντιμο του πράγματος, θα συμφωνήσω μαζί σου.

Σε φιλώ

Μαριλία,
ομορφοκόριτσο.
Τίποτα μωρέ. Τίποτα.
Μια φλούδα μανταρίνι στα μάτια, έτσι απροσδόκητα.

Αγκαλιά ανοιχτή για την έγνοια.
Σπουδαίο πράγμα, λόγω τιμής.


Φίλε των Μασάι,
λιακάδες δυνατές φέρνεις από την ιδιαίτερη γη που τόσο αγαπώ...
Στείλε ό,τι βρίσκεται.
Καλοδουλεμένο από φυλές εκεί κάτω, κάτι θα'χει να διδάξει και δω.
Για τον τρόπο και τον σκοπό.

Καλώς μας ήλθες και του λόγου σου.

Σκέψου πως κάποιοι άλλοι ξεπουλιούντε...

Ύστερα από αυτό, θ' αρχίσω να βλέπω με άλλο μάτι τα μαχαίρια, που τα μισώ και με μισούν (απίστευτα, μικρά ευτυχώς προς ώρας, ατυχήματα ακόμη και με μαχαίρια φαγητού)...
:)

(αν ήσουν ήσουν μαχαίρι, θα ήσουν μάλλον κάτι σε ασημένιο χαρτοκόπτη με φιλντισένια λαβή και εξωτικά ανάγλυφα).

Να μου είσαι καλά.

Άβατον,
σωστό. Αν και, τι πωλείται, με τι όρους και με ποιά αξία (όχι απαραίτητα νομισματική), το γνωρίζει ο καθείς κι ο εαυτός του.
Ή, για να το θέσω αλλιώς, τι βγάζει ο καθείς στη τράπεζα των "συναισθηματικών" συναλλαγών.


just me,
μελώνει το χαμόγελο με τα λόγια σου.
Μακριά απ' τα επώδυνα του λόγου σου. Όσο το κουλαντρίζεις δηλαδή, γιατί και για τα πολύ μεγάλα, δεν είμαστε.

Διαβάζοντας εκείνο το με άλλο μάτι τα μαχαίρια που γράφεις, ήρθε στο νου μου το άλλο, το "μάχαιραν διά της αγάπης" που πολύ μας έχει μπερδέψει, να σου πω.

Και ήρθαμε και μεγαλώσαμε για να σταθούμε στον συλλογισμό: τι μας μάρανε; Η μάχαιρα ή η αγάπη;

Γλυκιά μου πριγκιπέσσα, όχι για πούλημα, τα έχουμε ξεπουλήσει όλα πια, την ανεκτίμητη ομορφιά, την κλείνουμε στο ντουλάπι και κάθε πρωί της λέμε καλημέρες, μακριά από πωλήσεις, μακριά απ'όλα. Τα γλυκά φιλιά μου:)

Δωράκι για σένα

Πολύ δυνατό
με κόψη Κρητική

kwlogria,
γλυκειά... Είδος προστατευόμενο λες, ε; Σε ντουλάπι λοιπόν. Αν μιλάς για την καρδιά, πως να τακτοποιήσεις συναισθήματα σε συρτάρια, καλοσιδερωμένα και διπλωμένα...
Ελεύθερα τ' αφήνεις ν' αλωνίζουν κι αν είναι να σκουντουφλήσουν σε κανά μαχαίρι, πως να γίνει...
Ολισθηρή η επιθυμία, που λέει κι η Δημουλά.


Πόντιε,
αν πρωτοπερνάς, με το καλό ν' ανταμώνουμε.
Σ΄ευχαριστώ για το εξαιρετικό βιντεάκι, λεβέντικος και γεμάτος δύναμη ο χορός σας. Ατσάλι σκέτο.


Ελένη-Ποιώ...
Σχεδόν καθημερινό το πέρασμα από τους δρόμους με τα περήφιμα μαχαιράδικα, τα Μπιτσαξίδικα όπως λέγεται η περιοχή (μπιτσάκ=μαχαίρι στα τούρκικα). Ε, δε μπορεί κάτι θα'χω πάρει από το πως τιθασσεύεται το σκληρό μέταλλο και πως σκαλίζεται τ' αργυρό θηκάρι!

Σ' ευχαριστώ και σε φιλώ.

Και πριν σε φιλοτεχνήσουν μονάχα ακριβά θα μπορούσες να πουληθείς αν το θελες;-)
Πόση αγάπη κι εννοια για στόλισμα, για ένα αντικείμενο που μπορεί και τη ζωη να παρει...

όλα εδώ -x-
όλα εντός -ο-

χωρίς τελειωμό..

βαρύτιμή μου λόγε μου

σου στέλω με του Σάος την κορφή
αγναντερήν αγάπη

speira.
Ο τρόπος ορίζει το κάθε τι. Γνωστό. Η χρήση 'πα να 'πει. Το πως.
Σάμπως και δεν το ξέραμε πως ό,τι αστράφτει, φέρνει κατακλυσμό;

Φιλί χαράς για τα λόγια σου τ' αγαπησιάρικα.
Έχουν κι οι αγκαλιές φωνή.
Κι η ακοή μου, άριστη.


efoudi,
καλώς ήλθες στις... επικίνδυνες γειτονιές μας.
Έχε τον νου σου εκεί έξω.
Τα μαχαιράδικα πλήθυναν.
Κι οι σχετικοί δεξιοτέχνες.


Ανώνυμε, δηλ. Σωκράτη μου,
εσύ δεν είσαι;
Ποιητή μου να τη θωρώ την αγάπη σου και να την έχω φυλαχτό.
Πετράδι μόνο.
Τι άλλο απ' αγάπη για να πλουτίσει κανείς...

Να'σαι καλά και να το ξέρω.

To maxairi tis fotografias sou gia kapoious einai epaggelma kai gia allous einai aggelma kai texni. Gia autous pou to noiothoun epano tous stin arxi einai ponos kai meta elpida.
Einai to mono maxairi pou agapao, sebomai kai aspazomai, oson afora ola ta upoloipa ... maxairidia... den ta fobamai, o pateras mou m´emathe na kratao ta skouda psila.
Filia ibirika
Viz

Viz,
κορίτσι της Ιβηρικής πορείας και της κοφτερής ματιάς...
Πόνος να χαράσσεται, να φέρνει βόλτες. Οκ, το κατανοώ. Ελπίδα λες μετά; Δυνάμωμα, ξεκίνημα νέο, αυτό λογαριάζεις μέσα στην ελπίδα;
Μπορεί να'ναι κι έτσι.
Εκτός κι αν είναι απανωτές οι μαχαιριές κι έχεις ουλές που σκάνε στην πρώτη ζέστα.

Ωραίος ο πατέρας σου.
Κι άξια η κόρη.

Φιλί, του νότου γέννημα.

θυσιας τα μαχαιρια,
θυμιαμα,
μυστηριο
Kαλημερα

Άρη,
κι αν έχουνε υμνήσει οι ποιητάδες της αγάπης τη μαχαιριά...
Πολλαπλώς και ποικιλοτρόπως.
Κατά κει με πήγε η λέξη "θυσία" που χρησιμοποιείς.
Η ψυχή τ' ανθρώπου, το "είναι" του, το "όλον" του, για κάποιον άλλον.
Ναι, λέγεται και θυσία.
Με πρώτο θυμίαμα, το δάκρυ.

Καλώς ήλθες, να'χεις μια όμορφη μέρα.

Για δες και τούτα:

http://www.universes-in-universe.de/woven-maze/bruguera/

http://www.taniabruguera.com/

για την Tania Bruguera και

http://www.youtube.com/watch?v=h9-HVwEbdCo

για τη Marina Abramovic.

Γιάννη,
καλώς ήλθες.
Μη μου βάζεις ιδέες...
:)
Πολύ ενδιαφέροντα τα λινκ και σ' ευχαριστώ.
Επίσης, φροντισμένο το μπλογκ σου, ωραίος λόγος.

Μ' έκανες και χαμογέλασα πάντως με τις προτάσεις σου κι είναι σκουρόχρωμη η εποχή...

Τα καλύτερα θα ευχηθώ, μακριά από κινδύνους. Ή, εν πάση περιπτώσει όπως τα ποθείς.